Kendini Kendinle Topla!..

Kendini kendinle topla!







Kendini kendinle topla
Herkes biliyor ki:

Herkes için her şey olamazsın
Her şeyi bir anda yapamazsın
Her şeyi mükemmel yapamazsın
Her şeyi herkesten iyi yapamazsın
Sen de herkes gibi bir insansın

Öyleyse:
En azından, birisi için önemli bir şey ol
Bir anda sadece bir şey yap
Bir şeyleri hep eksik bırakacağını hatırla
Bir şeyi herkesten iyi yapmaya bak
Böylece hiç kimsenin senin gibi olamadığını gör
Herkesin herkes gibi olmaya çalıştığı yerde,
sen sen ol, böylece herkesten daha iyi ol

Kendini kendinden çıkar

Çok uzaklara gitmeye gerek yok Yaşın kaç ise, bir o kadar rakamı yaşından çıkar ki geriye sıfır kalsın
Hayata başladığın güne git
Doğduğun gün ağzından çıkan ilk çığlığı hatırla Şu anda yaşadığın şehirde bir günde yüzlerce, binlerce bebek doğuyor
Hepsi de bir çığlıkla karışıyorlar hayata
Kendine bir sor; onların doğması ne kadar umurunda?
Ne kadar önemsiyorsun uğramadığın bir yerde, tanımadığın bir kadının tanımadığın/tanımayacağın bir bebeği doğurmasını?
Doğduğu gün işte sen de böylesine umursanmaz biriydin

Şükür ki yanı başında annen baban vardı da, dünyaya ilk acemi bakışlarına şefkatli bakışlarıyla karşılık verdiler
Elinden tuttular, ninni söylediler, büyüttüler, beslediler seni
Seni önemli kılan onların sevgisiydi
O sıralar seni ne Nike tanıyordu, ne Coca-Cola önemsiyordu, ne de LCW düşünüyordu
Seni önemeyenler, üstünde hiçbir şey olmadığı halde önemsiyordu seni
Seni sadece sen olduğun için seviyorlardı

İstersen doğduğun günden biraz daha geriye gidelim Birkaç ay daha geriye
O zamanlar annenin karnında karanlıklar içindeydin
Sadece onun fark ettiği, onun hissettiği biriydin Oracıkta kala kalsaydın ya da hiç çıkamasaydın, kimse önemsemeyecekti seni
Bildiğin bütün markalar seni hesaba katmadan satmaya devam edecekti, sevdiğin bütün reklamlar seni düşünmeden oynayıp duracaktı

Bir de şöyle düşün: Sen içerideyken henüz gözlerin tamamlanmamıştı; gözlerinin olmadığını gören, gözlerinin olması gerektiğini düşünen, gözlerini olması gerektiği gibi olması gereken yere koyan ne annendi, ne babandı, ne de kendindin
Sana sorulmuş olsaydı, henüz ışığı bile tanımadığın için gözlerine ihtiyacın olmadığını söylerdin
Sana sorulmuş olsaydı, henüz yolları, bahçeleri, kaldırımları, vitrinleri görmediğin için ayaklarıma gerek yok derdin
Belki ellerini bile istemeyecektin
Belki yüzünü bile gereksiz görecektin

Şimdi bir düşün seni önemli kılan, gözlerinin önüne taktığın gözlük mü, ayaklarına geçirdiğin ayakkabı mı, ellerine taktığın eldiven mi, boynuna doladığın atkı mı?

Birkaç ay daha geriye gidelim
Henüz iki hücreden ibaretsin
Annen bile farkında değil varlığının
İki hücre hâlâ daha nasıl olduğunu anlayamadığımız bir hızla, olağanüstü bir düzenle çoğalıp ayrışmasaydı da, anne rahminden düşüverseydin kimse fark etmeyecekti seni, kimsenin fark ettiği biri olmayacaktın
Hatta, bir adın bile olmayacaktı

Hiç doğmasaydın, şu an aramızdan eksik olacaktın Ama eksikliğini bile fark etmeyecektik şimdi burada olsaydı! bile diyemeyecekti annen baban ve sınıf arkadaşların
Çünkü olmayacaktın ve olmadığın için de olmadığın fark edilmeyecekti
Örneğin seni ne kadar özledim! diyen bir arkadaşın olmayacaktı
Çünkü hepten eksik olduğun için arkadaşın eksikliğini çekmeyecekti

Senin anlayacağın hiç var olmamak ölmekten beterdir
Öldüğünde hiç olmazsa, ardın sıra ağlayanların olur, eksikliğini çekenler olur, özleyenlerin olur Ama hiç yaşamadığında, hesaba katılmazsın, sözün bile edilmez

İşte şimdi hesabını yeniden yap; kendini kendinden çıkar
Geriye sıfır kaldığında, yani sen adı bile olmayan bir hücre topluluğu olduğunda seni önemseyen kim olabilir?
Tanıdıkların içinde öyle biri var mı?
Sevdiklerin arasında seni hiç yokken seven biri var mı?
Örneğin, yüzün ortada bile değilken yüzünü özleyen biri var mı?

Nasıl olabilir ki?
Seni en çok sevenler bile seni sen varolduğun için sevdi Şimdi sen, seni sen yokken bile seven birini düşünmek istemez misin?
Seni sen var olduğun içen sevenleri hatırladığın kadar, seni sevdiği için var edeni hatırlamak istemez misin?

Kendini kendinle çarp

Bu sabah aynaya bir bak Bakalım kimi göreceksin
Elbette yeryüzündeki bütün insanlara benzeyen bir insan yüzü Kaşları, gözleri, yüzü, burnu, kulakları, saçları ile sen de herkes gibi bir insansın
Ama aynada herhangi bir insanı görüyor değilsin Kendini görüyorsun
Tümüyle sana özel, sadece senin için yaratılmış bir yüz görüyorsun
Yani senin yüzün gibi başka bir yüz yok
Onun için yüzüne bakanlar seni, sadece seni görüyorlar
Seni tanıyanlar yüzünden tanır, sevenler yüzünü sever Herkese benzeyen birini değil
Bütün zamanlarda, senin yüzün gibi bir yüz olmadı, senin yüzün gibi bir yüz olmayacak

Şimdi tekrar düşün
Sen, en azından yüzüne bakarak anlayabileceğin gibi, seni yaratan için bir tanesin, biriciksin, çok özelsin
Aynaya bakıp yüzünü gördüğünde, hep bunu hatırla

Sen hayran olduğun birilerine benzediğin için önemli değilsin :)

Sen şarkılarını severek dinlediğin şarkıcı gibi konuştuğun için özel değilsin:)

Sen giydiğin ayakkabı sayesinde, tuttuğun takımın başarıları yüzünden, tişörtünün üzerinde yazan marka için biricik değilsin:)

Sen, sadece Sen olduğun için önemlisin
Seni biricik, bi tanecik ve özel olarak yaratan, yaşatan bir Yaratıcı seni önemsediği için önemlisin :)

Kendini kendine böl

Etrafına bir bak
Ne kadar çok insan ne kadar çok şey peşinde koşuyor
Çok para, çok mal, çok yer, çok iş, çok yemek, çok araba, çok tatil, çok çok Ne kadar telaşla yaşıyorlar
Herkesin çok acelesi var, çok telaş içindeler, çok koşturuyorlar, hep bir yerlere yetişmek istiyorlar
Durup kalsalar kaybedecekler sanki Koşturmasalar ellerindekileri düşürecekler gibi

Şimdi bir de kendine bak
En çok ne mutlu ediyor seni?
Kimler sana gerçek dostluk yüzü gösteriyor?
Kaç sahici arkadaşın var?
Kaç sırdaşın var?
Çok az şey mutlu ediyor seni Dostların pek az Arkadaşlarının ve sırdaşlarının sayısı bir elin parmağını geçmiyor
Bazen sadece nefes almak seni mutlu etmeye yetiyor
Özlediğin bir dostunu görmek, özlediğin bir sahilde yürümek, sevdiğin bir yiyeceği yemek, sevdiğinin iki gözünün içine içine bakmak mutlu ediyor seni
Hepsi az şeyler Çok az şeyler

Şimdi geri dön
Dur ve yeniden bak
Meydanlarda koşturan insanların aradıklarını bir düşün
Merdivenleri telaş içinde tırmanan, otoyolları son hızla tüketen kalabalıkların neyin peşinde olduğunu düşünmeye çalış
Aslında onların çoğu senin çoktan bulduğun çok az şeyin peşinde
Ama çok koşturdukları için bir türlü durup kendilerine soramıyorlar
Yazık ki aradıklarını sandıkları şeyi bulduklarında da tanımayacaklar

Sen senin için önemlisin
Biricik olduğun için önemlisin
Kendini başkalarıyla kıyaslamayı bırak
Kendini kendinle kıyasla

Kendini başkalarının yaşadıkları ile tanımlamak yerine kendi yaşamınla tanımla
İçinde başkasının plağı çalmasın
Kendi sesinle konuş
Kendi yüzünle bak hayata
Kendini önemli bilerek yürü sokaklarda

Nefes alıp verebildiğin için, güneşe çıplak gözle bakabildiğin için, rüzgârı hissedebildiğin için mühimsin
Yaratıldığın için önemlisin
Kendini kendine bölersen, eline tam tamına bir 1 geçecek
Ne yarımsın, ne eksiksin, ne de kimselerin seni tamamlamasına ihtiyacın var Sen mühimsin


Dr Senai DEMİRCİ

Değerli kardeşim LAL o kadar beğenerek okudum ki inanamazsın ellerin dert görmesin kardeşim ALLAH CC kabine göre versin değerli kardeşim senin bu yazılarını okudukca o kadar bahtiyar oluyorumki Selametle


Kendini kendinle topla!
Kendini kendinle topla!





Kendini kendinle topla
Herkes biliyor ki:

Herkes için her şey olamazsın
Her şeyi bir anda yapamazsın
Her şeyi mükemmel yapamazsın
Her şeyi herkesten iyi yapamazsın
Sen de herkes gibi bir insansın

Öyleyse:
En azından, birisi için önemli bir şey ol
Bir anda sadece bir şey yap
Bir şeyleri hep eksik bırakacağını hatırla
Bir şeyi herkesten iyi yapmaya bak
Böylece hiç kimsenin senin gibi olamadığını gör
Herkesin herkes gibi olmaya çalıştığı yerde,
sen sen ol, böylece herkesten daha iyi ol

Kendini kendinden çıkar

Çok uzaklara gitmeye gerek yok Yaşın kaç ise, bir o kadar rakamı yaşından çıkar ki geriye sıfır kalsın
Hayata başladığın güne git
Doğduğun gün ağzından çıkan ilk çığlığı hatırla Şu anda yaşadığın şehirde bir günde yüzlerce, binlerce bebek doğuyor
Hepsi de bir çığlıkla karışıyorlar hayata
Kendine bir sor; onların doğması ne kadar umurunda?
Ne kadar önemsiyorsun uğramadığın bir yerde, tanımadığın bir kadının tanımadığın/tanımayacağın bir bebeği doğurmasını?
Doğduğu gün işte sen de böylesine umursanmaz biriydin

Şükür ki yanı başında annen baban vardı da, dünyaya ilk acemi bakışlarına şefkatli bakışlarıyla karşılık verdiler
Elinden tuttular, ninni söylediler, büyüttüler, beslediler seni
Seni önemli kılan onların sevgisiydi
O sıralar seni ne Nike tanıyordu, ne Coca-Cola önemsiyordu, ne de LCW düşünüyordu
Seni önemeyenler, üstünde hiçbir şey olmadığı halde önemsiyordu seni
Seni sadece sen olduğun için seviyorlardı

İstersen doğduğun günden biraz daha geriye gidelim Birkaç ay daha geriye
O zamanlar annenin karnında karanlıklar içindeydin
Sadece onun fark ettiği, onun hissettiği biriydin Oracıkta kala kalsaydın ya da hiç çıkamasaydın, kimse önemsemeyecekti seni
Bildiğin bütün markalar seni hesaba katmadan satmaya devam edecekti, sevdiğin bütün reklamlar seni düşünmeden oynayıp duracaktı

Bir de şöyle düşün: Sen içerideyken henüz gözlerin tamamlanmamıştı; gözlerinin olmadığını gören, gözlerinin olması gerektiğini düşünen, gözlerini olması gerektiği gibi olması gereken yere koyan ne annendi, ne babandı, ne de kendindin
Sana sorulmuş olsaydı, henüz ışığı bile tanımadığın için gözlerine ihtiyacın olmadığını söylerdin
Sana sorulmuş olsaydı, henüz yolları, bahçeleri, kaldırımları, vitrinleri görmediğin için ayaklarıma gerek yok derdin
Belki ellerini bile istemeyecektin
Belki yüzünü bile gereksiz görecektin

Şimdi bir düşün seni önemli kılan, gözlerinin önüne taktığın gözlük mü, ayaklarına geçirdiğin ayakkabı mı, ellerine taktığın eldiven mi, boynuna doladığın atkı mı?

Birkaç ay daha geriye gidelim
Henüz iki hücreden ibaretsin
Annen bile farkında değil varlığının
İki hücre hâlâ daha nasıl olduğunu anlayamadığımız bir hızla, olağanüstü bir düzenle çoğalıp ayrışmasaydı da, anne rahminden düşüverseydin kimse fark etmeyecekti seni, kimsenin fark ettiği biri olmayacaktın
Hatta, bir adın bile olmayacaktı

Hiç doğmasaydın, şu an aramızdan eksik olacaktın Ama eksikliğini bile fark etmeyecektik şimdi burada olsaydı! bile diyemeyecekti annen baban ve sınıf arkadaşların
Çünkü olmayacaktın ve olmadığın için de olmadığın fark edilmeyecekti
Örneğin seni ne kadar özledim! diyen bir arkadaşın olmayacaktı
Çünkü hepten eksik olduğun için arkadaşın eksikliğini çekmeyecekti

Senin anlayacağın hiç var olmamak ölmekten beterdir
Öldüğünde hiç olmazsa, ardın sıra ağlayanların olur, eksikliğini çekenler olur, özleyenlerin olur Ama hiç yaşamadığında, hesaba katılmazsın, sözün bile edilmez

İşte şimdi hesabını yeniden yap; kendini kendinden çıkar
Geriye sıfır kaldığında, yani sen adı bile olmayan bir hücre topluluğu olduğunda seni önemseyen kim olabilir?
Tanıdıkların içinde öyle biri var mı?
Sevdiklerin arasında seni hiç yokken seven biri var mı?
Örneğin, yüzün ortada bile değilken yüzünü özleyen biri var mı?

Nasıl olabilir ki?
Seni en çok sevenler bile seni sen varolduğun için sevdi Şimdi sen, seni sen yokken bile seven birini düşünmek istemez misin?
Seni sen var olduğun içen sevenleri hatırladığın kadar, seni sevdiği için var edeni hatırlamak istemez misin?

Kendini kendinle çarp

Bu sabah aynaya bir bak Bakalım kimi göreceksin
Elbette yeryüzündeki bütün insanlara benzeyen bir insan yüzü Kaşları, gözleri, yüzü, burnu, kulakları, saçları ile sen de herkes gibi bir insansın
Ama aynada herhangi bir insanı görüyor değilsin Kendini görüyorsun
Tümüyle sana özel, sadece senin için yaratılmış bir yüz görüyorsun
Yani senin yüzün gibi başka bir yüz yok
Onun için yüzüne bakanlar seni, sadece seni görüyorlar
Seni tanıyanlar yüzünden tanır, sevenler yüzünü sever Herkese benzeyen birini değil
Bütün zamanlarda, senin yüzün gibi bir yüz olmadı, senin yüzün gibi bir yüz olmayacak

Şimdi tekrar düşün
Sen, en azından yüzüne bakarak anlayabileceğin gibi, seni yaratan için bir tanesin, biriciksin, çok özelsin
Aynaya bakıp yüzünü gördüğünde, hep bunu hatırla

Sen hayran olduğun birilerine benzediğin için önemli değilsin :)

Sen şarkılarını severek dinlediğin şarkıcı gibi konuştuğun için özel değilsin:)

Sen giydiğin ayakkabı sayesinde, tuttuğun takımın başarıları yüzünden, tişörtünün üzerinde yazan marka için biricik değilsin:)

Sen, sadece Sen olduğun için önemlisin
Seni biricik, bi tanecik ve özel olarak yaratan, yaşatan bir Yaratıcı seni önemsediği için önemlisin :)

Kendini kendine böl

Etrafına bir bak
Ne kadar çok insan ne kadar çok şey peşinde koşuyor
Çok para, çok mal, çok yer, çok iş, çok yemek, çok araba, çok tatil, çok çok Ne kadar telaşla yaşıyorlar
Herkesin çok acelesi var, çok telaş içindeler, çok koşturuyorlar, hep bir yerlere yetişmek istiyorlar
Durup kalsalar kaybedecekler sanki Koşturmasalar ellerindekileri düşürecekler gibi

Şimdi bir de kendine bak
En çok ne mutlu ediyor seni?
Kimler sana gerçek dostluk yüzü gösteriyor?
Kaç sahici arkadaşın var?
Kaç sırdaşın var?
Çok az şey mutlu ediyor seni Dostların pek az Arkadaşlarının ve sırdaşlarının sayısı bir elin parmağını geçmiyor
Bazen sadece nefes almak seni mutlu etmeye yetiyor
Özlediğin bir dostunu görmek, özlediğin bir sahilde yürümek, sevdiğin bir yiyeceği yemek, sevdiğinin iki gözünün içine içine bakmak mutlu ediyor seni
Hepsi az şeyler Çok az şeyler

Şimdi geri dön
Dur ve yeniden bak
Meydanlarda koşturan insanların aradıklarını bir düşün
Merdivenleri telaş içinde tırmanan, otoyolları son hızla tüketen kalabalıkların neyin peşinde olduğunu düşünmeye çalış
Aslında onların çoğu senin çoktan bulduğun çok az şeyin peşinde
Ama çok koşturdukları için bir türlü durup kendilerine soramıyorlar
Yazık ki aradıklarını sandıkları şeyi bulduklarında da tanımayacaklar

Sen senin için önemlisin
Biricik olduğun için önemlisin
Kendini başkalarıyla kıyaslamayı bırak
Kendini kendinle kıyasla

Kendini başkalarının yaşadıkları ile tanımlamak yerine kendi yaşamınla tanımla
İçinde başkasının plağı çalmasın
Kendi sesinle konuş
Kendi yüzünle bak hayata
Kendini önemli bilerek yürü sokaklarda

Nefes alıp verebildiğin için, güneşe çıplak gözle bakabildiğin için, rüzgârı hissedebildiğin için mühimsin
Yaratıldığın için önemlisin
Kendini kendine bölersen, eline tam tamına bir 1 geçecek
Ne yarımsın, ne eksiksin, ne de kimselerin seni tamamlamasına ihtiyacın var Sen mühimsin

Herkesin herkes gibi olmaya çalıştığı yerde,
sen sen ol, böylece herkesten daha iyi ol

Değerli kardeşim LAL o kadar beğenerek okudum ki inanamazsın ellerin dert görmesin kardeşim ALLAH CC kabine göre versin değerli kardeşim senin bu yazılarını okudukca o kadar bahtiyar oluyorumki Selametle


Kendini kendinle topla!



Çok Teşekkürler ederim sevgili The whisper ayrıca da çok mutlu oldum, hem beğenmene,hem bir nebze de olsa sıkıntılı halinden kurtarıp bahtiyar olmana vesile olabildiğime, Rabbim seninde her şeyi kalbine göre versin,sevgiyle kal

Çok uzaklara gitmeye gerek yok Yaşın kaç ise, bir o kadar rakamı yaşından çıkar ki geriye sıfır kalsın
Hayata başladığın güne git İstersen doğduğun günden biraz daha geriye gidelim Birkaç ay daha geriye
O zamanlar annenin karnında karanlıklar içindeydin
Sadece onun fark ettiği, onun hissettiği biriydin Oracıkta kala kalsaydın ya da hiç çıkamasaydın, kimse önemsemeyecekti seni
Bildiğin bütün markalar seni hesaba katmadan satmaya devam edecekti, sevdiğin bütün reklamlar seni düşünmeden oynayıp duracaktıBir de şöyle düşün: Sen içerideyken henüz gözlerin tamamlanmamıştı; gözlerinin olmadığını gören, gözlerinin olması gerektiğini düşünen, gözlerini olması gerektiği gibi olması gereken yere koyan ne annendi, ne babandı, ne de kendindin
Sana sorulmuş olsaydı, henüz ışığı bile tanımadığın için gözlerine ihtiyacın olmadığını söylerdin
Sana sorulmuş olsaydı, henüz yolları, bahçeleri, kaldırımları, vitrinleri görmediğin için ayaklarıma gerek yok derdin
Belki ellerini bile istemeyecektin
Belki yüzünü bile gereksiz görecektin
Sevgili melek yüreklim alıntı yapmaya çalıştım ama hepsini yazmam gerektiğini gördüm çok etkili çok anlamlı bir paylaşım olmuş,herzamanki gibi bütün paylaşımların LaL,ca iyiki varsın sakın uzak olma dostlarındanSevgi muhabbet ve AŞK,la kal inşallah