Kendine Gel!

Kendine Gel!



Üzüntün çok, arıyorsun dostlarından, eşiklerden, kapılardan, şeyhlerden, türbelerden
Medet bekliyorsun biliyorum!Aklındaki sislerden dolayı ne aradığını ve ne istediğini, tam olarak, tarif bile edemiyorsun!
Artık yeter diyerek, kendine gel de kalbini kıyâma kaldır
Vicdanından akan kanlardan haberdar ol! "Ah" diyerek yardıma çağıran gönül kanları, kalbinin karanlık dehlizlerinde kaybolmasın artık!
Nice zamandır Allah'ı hissedemediğinden, inlemelere kapılıp gözyaşlarının akışına engel olamıyorsun değil mi?
Allah'ın aşkını istiyorsan vicdanından sızan kanın yollarını takip et de hangi mazlumun yardım bekleyen gönlünden akıyormuş onu bul!!!
Allah'ın özenle yarattığı varlıklar acı çekerken sen bir köşede oturup keyfince "aşk sefâsı" süreceğini mi hayal ediyorsun!
Haydi!Allah rızası için bütün kalbinle kendine gel!
Sözle sızlanıştan el çekip, yepyeni bir hâl edin de âlem yenilensin!
Hâlin öyle bir hâl olmalı ki mazlumun gönlüne "çok şükür Allah'ım"; zalimin cesaretine "el-âman" dedirtebilmeli
ATİLLA CAN

alıntı