gülgüzeli
|
Aşk ßenim Tahtımda Gizli..
Bu gece aşkın sırrına kalem basıyorum Kapatıp gözlerimin parantezini, dikkat tabelası asıyorum sözlerimin ünlemine Ustabaşı hüznüme, üstü başı yırtık çırak oldu ellerim  Ellerime dokundu yüreğimdeki kederim  Cümlelerim teker teker nedamet oldu sensiz güncelerimde  Hiç ihanet etmedim yalnızlığıma, hiç vefasızlık etmedi yalnızlığım bana  Gururumun ölüm döşeğini sererken ayaklarına, suni teneffüsler yapardım umuduma  Yine kaybeden olurdum, yine kaybolan intihar boşluklarında  
Tortulu bir yalnızlıkmış ayazıma düşen kar  Gün dönümlerinde keder tüten evlerin saçaklarından topladığım Kederli bir şarkıymış adın, geceler boyu tersinden okunan, bestesiz sarkılar gibi söylenen  
Aşk gibi birşey değilim ben! Sözüm uçar, yazım silinir, siluetim yanar hafızalarda  Bir bakışım kalır, keskin nişancı elinden, delip geçen hayatı  
Acı´ya aç, hüzne muhtaç yüreğim kalır, aşkın kapalı kapılarında  
Aşk gibi birşey değilim ben! Yapışmam duygunun en yoğunundan hayata  Sürgünü oldum sevdanın  Sığınmam pişmanlık taşan af kelimeleriyle sahte dünyaya  Sığınmam suskunluk biçilmiş sevdanın, dilsiz diliyle aşkın otağına  
Aşk gibi birşey değilim ben! Kırdım kalemini sevdanın, yaktım gemisini aşkın Ne gitmek vardır artık, ne dönmek sözümden  Batan son güneşimin son mirasıydı yalnızlık, anıt oldu hayata  Kanıt oldu yalnızlıklıktan ölen insanların yalnızlıklarına  
Aşk gibi birşey değilim ben! Sözüm uçar, yazım silinir, yüzüm yanar aynalarda Güneş yanığı ömrümle öderim borcumu hayata  
Ben arabesk bir aşkla sevmiştim acıyı  İsyansız acılar biriktirip,imkansız aşklara, hasreti gömmüştüm kalbimin samanyoluna  Her yıldız kaydığında üşürdü gözlerim  
Aşk gibi birşey değildim ben  Yakmazdı alevim, yanardım kendim  Her özlemde bir damla asardım kirpiğimin kimsesiz boşluğuna  Kirpiğimin boşluğundan bakardım sana  Yani özlemle, yani aşkla!
Gittiğim med ve cezirlerde azığım olurdu ağzımdaki ahım  Seni her düşündüğümde acırdı yüreğimdeki boşluk, acırdım kendime  Yıkılırdı aşkın gök kubbesi üstüme  Benliğim, bencilliğim, yok olası gururum kaldıramazdı bu yükü, geceler boyu  
Aşk gibi birşey değildim ben! Susardı dilimdeki boşluğun, susardım hep kendime  Dilim kelimelerle kekelerken, yüreğim özlemle taşarken susturucu takardım sesime  Yine taştı yüreğim, yine sıçradı özlemim bir kaç kelimeye  
Aşk gibi birşey değildim ben  Her duygunun acıyla birleştiği kıyılardan bağlanırdım hayatın yaşamak limanına  Aşk acıya değdiği zaman aşık ederdi beni kendine  Hasretin gurbet elden dönmesini beklerdim hasretle
Aşk gibi birşey değildim ben  Kimsesiz bir çocuk gibi büyüttüm yalnızlığımı, sevda koydum göbek adını  Sevdamın gözü öyle karaydı ki,aklayamadı hiçbir gece, öyle sakladım ki seni içimdeki gölgelere, farketmedi varlığını hiç kimse,
(BEN BİLE!)
Aşk gibi birşey değildim ben! Uçardı sözüm, silinirdi yazım, yanardı yüzüm aynalarda  Sözüm uçtu, yazım silindi, yüzüm yandı sensiz aynalarda  Yazımda yazgımda sevdayaydı, sevdadandı  Kırıldı kalemi sevdanın, çok kırıldık bizde  Artık sukutun gizemli yamaçlarında gizleniyorum yazgıma, yani aşksızlığıma  
Zifir bir cümle zannetsemde kendimi, aşk benim tahtimda gizli 
__________________
|