Anne Duasi

Anne Duasi


"Pîr Alî aksarâyî", bir sohbeti ânında,
Şöyle dedi "Anneye hizmet" etme bâbında:

(Mûsâ aleyhisselâm, bir gün kendi kendine,
Düşünüp, şu şekilde duâ etti Rabbine:

(Cennette, benim komşum her kimse yâ ilâhî!
Bildir de, onu bulup tanıyayım ben dahî)

Buyurdu ki: (Yâ Mûsâ, falanca beldeye var
Çarşının girişinde, bir "kasap dükkânı" var

O dükkânın sâhibi, gâyet iyi bir zâttır
Cennette senin komşun, o "kasap" olacaktır)

Mûsâ aleyhisselâm, "Onu görmek" üzere,
Çıktı memleketinden, vâsıl oldu o yere

Hânesine giderek, buyurdu: (Ey kişi, ben,
Misâfir geldim sana, eğer kabûl edersen)

Kasap, Mûsâ Nebî'yi tanımıyordu, fakat,
(Hoş geldiniz!) diyerek, eyledi çok iltifât

Baş köşeye oturtup, eyledi izzet, ikrâm
Sonra izin isteyip, işine etti devâm

Önce mutfağa girip, "Et pişirdi" ocakta
Ve onu, lokma lokma ayırdı oracıkta

Ve asılı bir “Zembil" var idi ayriyeten
Yavaş ve dikkatlice, indirdi onu hemen

Mûsâ Nebî baktı ki, içinde bir “Kadın" var
Çok yaşlı, pîr-i fâni, tâkatsiz bir ihtiyar

Kirlettiği bezleri, çıkartarak ilk önce,
Yeni, temiz bezlerle değiştirdi güzelce

Yedirdi o etleri sonra o ihtiyâra
O, sevinip birşeyler mırıldandı o ara

Hizmetini bitirip, astı tekrar yerine
Ve Mûsâ Peygamberin yanına geldi yine

Mûsâ aleyhisselâm, sordu ki: (Bu zembilin,
Merak ettim sırrını, bana da söyler misin)

Dedi: (Benim annemdir zembilde gördüğünüz
Yaşlıdır, ona böyle bakarım gece gündüz

Zîrâ başka evlâdı yoktur hizmet edecek
Her türlü hizmetini, ben yaparım severek)

Buyurdu ki: (Sen onun temizlik hizmetini,
Yapıp da, lokma lokma yedirince etini,

Annenin dudakları oynadı, bir şey dedi
Sen ise "Âmîn" dedin, söylediği ne idi?)

Dedi ki: (Ben annemin hizmetini görünce,
Pek fazla memnun olup, duâ eder gönlünce

"Onu, Mûsâ Nebî'ye komşu et yâ ilâhî!"
Diyerek duâ eder, "Âmîn" derim ben dahî)

Mûsâ Nebî o zaman buyurdu: (Mûsâ benim
Bu hâlinden ötürü, seni tebrîk ederim

Annene böyle hizmet ettiğinden ihlâsla,
Beni, seni görmeye gönderdi Hak teâlâ

Annenin duâsını kabûl etti Rabbimiz
Cennette, senin ile “Komşu” olduk ikimiz)