Kılıcın Hakkını Verdi

Kılıcın hakkını verdi


Artık Uhud savaşı kızışmıştı iyice

Çarpışırdı taraflar, olanca güçleriyle


Lakin kalabalıktı küfr ordusu o vakit

En az dört müşrik ile çarpıştı her mücahid


O gün hazret-i Hamza tekbirler getirerek,

Saldırırdı düşmana beyitler söyleyerek


Safvan, hayret içinde dedi: (Ben, bugüne dek,

Görmedim onun gibi bir savaşçı, gözü pek)


Resulullah, bir kılıç göstererek Eshaba,

Buyurmuştu: (Kim bunu benden alır acaba?)


Almak istemişse de onu hazret-i Zübeyr,

Lakin onu, Zübeyr’e vermemişti o Server


Sonra Ebu Dücane gelip talep etmişti

Resul uygun görerek, ona teslim etmişti


İşte Zübeyr bin Avvam, üzgündü bundan sebep

Derdi ki: (Niçin bana vermedi onu acep?)


Gidip gözetledi ki, o, Ebu Dücane’yi,

O kılıcın hakkını verir mi acep iyi?


Arkasından gitti ve baktı, Ebu Dücane,

Çarpışır o kılıçla seri ve çevikane


Savaşırken, bir yandan tekbir getiriyordu

Önüne gelenleri, vurup deviriyordu


O ara, müşriklerin önde gelenlerinden,

Zırhlı birisi ile karşılaştı aniden


Müşrik, iri cüsseli ve kuvvetli idi pek

Ve meydan okuyordu at üstünde dönerek


Her tarafı zırhlarla kaplı idi tamamen

Gözünden başka yeri görünmezdi katiyen


O, Ebu Dücane’ye hücum etti evvela

O ise, bu hücumdan kurtuldu kalkanıyla


Kılıcı gömülmüştü kalkanına çarparak

Lakin çıkaramadı onu çok uğraşarak


Sonra Ebu Dücane çekerek kılıcını,

Kopardı bir hamlede o müşrikin başını


Sonra da karşılaştı başka bir müşrik ile

Öldürdü onu dahi, bir kılıç darbesiyle


Kimse duramıyordu önünde müşriklerden

Her önüne çıkanı, deviriyordu hemen


İlerledi böylece küffarı kıra kıra

Erişti en arkada, tef çalan kadınlara


Gördü Ebu Süfyan’ın hanımı Hind’i hemen

Kılıcını indirip, vazgeçti öldürmekten


Kadınların kanına girmedi o kılıçla

Geri dönüp çarpıştı, daha büyük bir hınçla


Onun savaşmasını gördü Zübeyr bin Avvam

Dedi ki: (O kılıcın hakkını veriyor tam


O Server, o kılıcı vermiş ki bir kişiye,

Kılıç, onun elinde yarıyor tam bir işe