Kelime-İ Şehâdet

İslâm'a girişin temel şartı olan cümle Bu Arapça cümle, "Eşhedü en la ilahe illallah ve eşhedü enne Muhammeden abduhü ve rasûluh"tur Şehadet cümlesi tevhidi ve Hz Muhammed (sas)'in peygamberliğini ifade eden iki bölümden oluşur Birinci bolümde 'tan başka ilah olmadığına, ikinci bölümde de Hz Muhammed (sas)'in 'ın kulu ve rasulü olduğuna tanıklık edilir Bu tanıklık kesinlik kazanan bir bilgi ve inancın dille açıklanması anlamındadır
İslâm, 'ın birlenmesi (tevhid) ile Rasul'ün 'tan getirdiklerinden oluşur Diğer tüm inanç esasları, insan ve toplum hayatını düzenleyecek emir ve yasaklar, 'a ve Peygamber'inin O'ndan getirdiklerine inanmanın içindedir Bu nedenle Kelime-i Şehadet İslâm'ın en özlü bir ifadesidir ve bu cümlenin söylenmesi tüm İslâm'ın topluca (mücmel olarak) kabulü anlamına gelir Kişinin 'tan başka ilah bulunmadığını söylemesi, Kur'an'ın tanımladığı tüm isim ve sıfatları ile 'ın varlığına iman ettiği; Hz Muhammed (sas)'in 'ın kulu ve elçisi olduğunu söylemesi de onun 'tan getirdiği tüm emir ve yasaklara, tüm haberlere inandığı, bunlara itaatla yükümlü olduğunu kabul ettiği anlamına gelir Aynı cümle içinde Hz Muhammed (sas)'in 'ın "kulu" olarak tanımlanması da Rasul'ün sözgelimi Hristiyanların yaptıkları gibi yüceltilmemesi, tanrılaştırılmaması gereğini ve bununla ilgili yükümlülüğü belirtir
Kelime-i Şehadet-i söyleyen kişi müslüman ve İslam toplumunun bir üyesi olur Artık İslâm hukukunun müslümanlara tanıdığı tüm haklara sahiptir Eğer müslümanlarla savaş halindeki bir toplumun üyesi (harbi) ise dokunulmazlık kazanır Öldürülemez, esir edilemez, mal varlığına el konulamaz Hiç kimse Kelime-i şehadet'i söylemeye zorlanamaz; zorlanan kişinin şehadeti geçerli sayılmaz Buna karşılık kendiliğinden şehadet getiren kişiden girdiğini ilan ettiği İslâm'ın tüm kural ve gereklerini öğrenmesi, yerine getirmesi beklenir
(Ayrıca bakınız: Kelime-i Tevhid, Muhammed (sas), İman, İslâm, Nebi, Rasul, Peygamber maddeleri)

KELİME-İ ŞEHADETİ GETİRMESİNİ BİLMEYEN KİMSE İLE EVLENMEK CAİZ MİDİR?
Kelime-i şehadeti getirmesini bilmeyen kimse şayet öğrenmek için çalıştığı halde öğrenmemiş fakat , Peygamber ve bütün İslam hükümlerine inanıyorsa müslümandır Onunla evlenmekte beis yoktur Ama öğrenmek için çalışmazsa müslüman sayılmadığından onunla evlenmek caiz değildir Vaki olduğu takdirde evlilik hayatı gayr-ı meşru'dur