İman İddiadır, İbadet Tasdiktir

’a kâmil anlamda kul
olmaktır Kulluktaki nükte, için almak; için vermek, hülasa
ne yapıyorsa ’ın rızası ekseninde hareket etmektir
Zariyat
suresi 056 Ayet-i Kerimede de Yüce “Ben, cinleri ve insanları
ancak Bana kulluk etsinler diye yarattım” buyurmakla, hayatın yegâne
gayesinin kendisine kulluk olduğunu bildirmiştir Kulluk müşahhas
anlamda ibadet hayatıyla yaşanır İbadet kulluk iddiasının şahididir
Nasıl ki hâkim, iddia makamından şahit isterse; kulluk iddiasında
bulunan kişiden de iddiasının ispatı için şahit istenir, yani ibadet
istenir” Aslında bu buyruk; “dünyaya imtihan için gönderildiğimizin de
teyididir”
İnsan inanmak ya da inanmamak noktasında “senin dinin
sana benim dinim bana”(Kafirun suresi) emri fermanı ile serbest
bırakılmış İnandığı takdirde onu bekleyen mükâfatlar, inanmadığı
takdirde de ona verilecek cezalar bildirilmiştir
Yüce Peygamberimiz (sav) “dünya ahiretin ziraat tarlasıdır” buyruğu ile bu duruma işaret etmiştir
Bu
bilgiler ışığında diyebiliriz ki; insan inanmak gibi bir işe kalkıştığı
zaman “inancının getirdiği sorumlulukları da üslenir” Çünkü iman
tekliftir Teklifi kabul edenden mukabilinde tasdik ve tatbik istenir
“Hem tasdik ettim hem de tatbik etmiyorum” demek; tasdik etmedeki
samimiyetsizliği gösterir
Kimsenin kendi başına ne din ne de ibadet
şekilleri icat etmeye hakkı yoktur İnsana düşen ’ın ilahi
emirlerine inanmak ve uymaktır Din olarak İslam’dan başkası
tarafında kabul edilmeyeceği şu ayetlerde beyan edilmiştir
Al-i İmran 19 ayette “Şüphesiz ki katında, yegâne Hak din, İslam’dır”
Al-i
İmran 85 ayette “Her kim İslam’dan başka bir din ararsa, o din, ondan
kabul olunmaz Ahirette ise o, hüsrana uğrayanlardandır”
Din
’ındır, kuralları O koyar Eğer her önüne gelen kendi mantığına
ters geleni kabul etmeme durumuna düşerse sayısız dinler icat olur Ve
herkes “kendi dinini ve ibadet şeklini kendi belirler” ortaya “hilkat
garibesi” bir vaziyet çıkar Gayet doğal olarak da ahirette “hüsrana
uğrayanlardan” olur Çünkü Fatiha suresinde “maliki yevmiddin” (Din
gününün sahibi ancak ’tır) tabiri kullanılmıştır O zaman bizlere
düşen “’ın yapın dediğini yapmak, yapmayın dediğini yapmamaktır”
İşte o zaman yapılan iş ibadet, tabi olunan da “din” olur Gerisi lafı
güzaf ve boşuna uğraştır
Aslında ’ın biz kullarına teklif
ettiği hiçbir şey; ilme, mantığa, sağlık ve vicdana ters değildir Bazı
ibadetlerin, insanların bazılarının akıllarına uymaması; o ibadetin
lüzumsuz ya da yanlış olduğunu göstermez Bu durum, o insanın aldığı
eğitim ve kültürden kaynaklanan çarpık anlayışının neticesidir
Tavsiyemiz odur ki;
Bazı sapık din anlayışlarına kulak asmadan, bize gönderilmiş, sade İslam anlayışının gereklerini yerine getirin
’ın emir ettiği bütün ibadetleri gücünüz kadar yerine getirmeye çalışın
İbadet ve davranış şekillerinizi Kuran ve sünnet ölçüsü dâhilinde yaşayın