Kadere Îman Eden, Kederden Emîn Olur&Quot;

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-05-2012

Kaza ve Kader inancı,
insanda ye`sin ve ümidsizliğin ve kederin en büyük ilâcıdır

İnsan, başına gelen felâket ve musîbetlere, kadere olan inancı sebebiyle,

`ın takdîri gözüyle bakıp kendini teselli eder

Onun takdîrine rıza gösterir

Kudreti sonsuz bir Rabbın murâkabesi altında olduğunu hisseder

O belâ ve musibetin

`tan geldiğini bildiğinden, kurtulmak için yalnızca
O`na iltica eder, O`na yalvarır

Gelen musibetin kendisi için keffâret ve afv sebebi olduğunu düşünür,
sabır ve metanet gösterir

Bu sırdandır ki,

مَنْ امَنَ بِالْقَدَرِ اَمِنَ مِنَ الْكَدَرِ

"Kadere îman eden, kederden emîn olur" denilmiştir

Kadere îman, insan rûhunu dünya kadar ağır yüklerden de kurtarır

Çünkü insan, bütün kâinatla alâkadardır

Maksadları ve arzuları, ideal ve hedefleri sonsuzdur

Kudret, irâde ve hürriyeti ise, sınırlı ve mahduddur

Arzu ve maksadlarının, düşünce ve fikirlerinin
bâzan binde birini bile gerçekleştirmeye gücü yetmez

Bu durumda insanın gerçekleşmeyen arzu, ideal ve düşünceleri,
onu mânen baskı altında tutar, ruhunu ezer, kalb ve vicdanını sızlatır

Ümidsizliğe düşürür

İşte kadere îman, bu durumdaki bir insanın en büyük teselli kaynağı,
şevk ve gayret menba`ı, ümid ışığı, üzerindeki ağırlıkları yükleyebileceği
metin bir istinad noktasıdır

kader, insanı gurur ve kibirden kurtarır

Nefsin ve benliğin insanı havalandırarak yoldan çıkarmasına,
bir nevi fir`avunlaştırmasına mâni olur

Tevazu` ve mahviyet sâhibi kılar

Kadere iman, insan için, en büyük huzur kaynağıdır

Mümin olan insan, gerek kendi nefsinde gerek dış âlemde gördüğü bütün
tanzim ve takdirlerin nice hikmetlerle dolup taştığını ve hepsinin de
rahmeti netice verdiğini düşünür

“Kaderin her şeyi güzeldir

” diyerek,

başına gelen her türlü hâdisenin altında rahmet ve hikmeti arar

Dünya ve âhiret saadeti için gerekli her teşebbüsü yapar
ve sonunda

ın rahmet ve keremine itimat eder, huzur bulur!

kaybettiğine gam çekmez

Geçmişte kaçırdığı fırsatlara ah! etmez

şöyle olsaydı böyle olmazdı! yahut,

böyle olmasaydı şöyle olurdu! gibi lâfların ruha sıkıntı vermekten öte
bir fayda sağlamadığını bilir

Mazinin yükünü sırtından atar

a güvenerek istikbale doğru yol almaya koyulur, huzur bulur!

ın kendisine lütfettiği nimetlerle, servetlerle, kabiliyetlerle övünmez,
gururlanmaz

Her hayrı ondan bilir, huzur bulur!

kadere inanmayanlar insanlığa neyi takdim ediyorlar?

Çalışmayıp, tembelce oturmayı mı?

Yoksa, sebeplere teşebbüs etmekle birlikte sonra
neticeyi rıza ile karşılamayıp üzülmeyi, dövünmeyi mi?

Bunda insanlığı ıstıraba sürüklemenin ötesinde ne fayda umuyorlar?!

Hassas ruhu ve tahammülsüz bedeni ile,
şu aciz insanı nasıl bu ağır yükün altına sokuyorlar!

08-05-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Kadere Îman Eden, Kederden Emîn Olur&Quot; Kaza ve Kader inancı, insanda ye`sin ve ümidsizliğin ve kederin en büyük ilâcıdır İnsan, başına gelen felâket ve musîbetlere, kadere olan inancı sebebiyle, `ın takdîri gözüyle bakıp kendini teselli eder Onun takdîrine rıza gösterir Kudreti sonsuz bir Rabbın murâkabesi altında olduğunu hisseder O belâ ve musibetin `tan geldiğini bildiğinden, kurtulmak için yalnızca O`na iltica eder, O`na yalvarır Gelen musibetin kendisi için keffâret ve afv sebebi olduğunu düşünür, sabır ve metanet gösterir Bu sırdandır ki, مَنْ امَنَ بِالْقَدَرِ اَمِنَ مِنَ الْكَدَرِ "Kadere îman eden, kederden emîn olur" denilmiştir Kadere îman, insan rûhunu dünya kadar ağır yüklerden de kurtarır Çünkü insan, bütün kâinatla alâkadardır Maksadları ve arzuları, ideal ve hedefleri sonsuzdur Kudret, irâde ve hürriyeti ise, sınırlı ve mahduddur Arzu ve maksadlarının, düşünce ve fikirlerinin bâzan binde birini bile gerçekleştirmeye gücü yetmez Bu durumda insanın gerçekleşmeyen arzu, ideal ve düşünceleri, onu mânen baskı altında tutar, ruhunu ezer, kalb ve vicdanını sızlatır Ümidsizliğe düşürür İşte kadere îman, bu durumdaki bir insanın en büyük teselli kaynağı, şevk ve gayret menba`ı, ümid ışığı, üzerindeki ağırlıkları yükleyebileceği metin bir istinad noktasıdır kader, insanı gurur ve kibirden kurtarır Nefsin ve benliğin insanı havalandırarak yoldan çıkarmasına, bir nevi fir`avunlaştırmasına mâni olur Tevazu` ve mahviyet sâhibi kılar Kadere iman, insan için, en büyük huzur kaynağıdır Mümin olan insan, gerek kendi nefsinde gerek dış âlemde gördüğü bütün tanzim ve takdirlerin nice hikmetlerle dolup taştığını ve hepsinin de rahmeti netice verdiğini düşünür “Kaderin her şeyi güzeldir” diyerek, başına gelen her türlü hâdisenin altında rahmet ve hikmeti arar Dünya ve âhiret saadeti için gerekli her teşebbüsü yapar ve sonunda ın rahmet ve keremine itimat eder, huzur bulur! kaybettiğine gam çekmez Geçmişte kaçırdığı fırsatlara ah! etmez şöyle olsaydı böyle olmazdı! yahut, böyle olmasaydı şöyle olurdu! gibi lâfların ruha sıkıntı vermekten öte bir fayda sağlamadığını bilir Mazinin yükünü sırtından atar a güvenerek istikbale doğru yol almaya koyulur, huzur bulur! ın kendisine lütfettiği nimetlerle, servetlerle, kabiliyetlerle övünmez, gururlanmaz Her hayrı ondan bilir, huzur bulur! kadere inanmayanlar insanlığa neyi takdim ediyorlar? Çalışmayıp, tembelce oturmayı mı? Yoksa, sebeplere teşebbüs etmekle birlikte sonra neticeyi rıza ile karşılamayıp üzülmeyi, dövünmeyi mi? Bunda insanlığı ıstıraba sürüklemenin ötesinde ne fayda umuyorlar?! Hassas ruhu ve tahammülsüz bedeni ile, şu aciz insanı nasıl bu ağır yükün altına sokuyorlar!