Bir Ayet Okudu Hakka Yürüdü :(( |
08-05-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Bir Ayet Okudu Hakka Yürüdü :((BİR AYET OKUDU HAKKA YÜRÜDÜ (cc) dostlarından Ebu Bekir Verrak hznin küçük bir oğlu vardıbir gün babası onun elinden tutup hocaya götürdüEy ilim bahçesinin servi,dediYavruma kuran okut ve onu yetiştir Nur çocuk hoca önünde diz çöktü ve derse koyulduKısa zamanda Kuran'ı Kerimi öğrendi Yine bir gün hocanın önünde Kuran okuyorduBirden bir ayetle karşılaştıAyeti Kerime'yi tek tek hecelediNe var ki yüreğine müthiş bir kurşun saplanıvermişti Rabbimiz buyuruyor ki: O halde,küfre varırsanız çocukları ak saçlılar haline çevirerek bir günün (kıyametin)azabından kendinizi nasıl koruyacaksınız BU ayeti okur okumaz harika çocuğun yüzü kireç gibi bembeyaz kesildi ve kendisini bir titreme aldıArtık okumaya devam edemiyorduDerhal evin yolunu tuttu ve kapıyı çaldıbabası içeriden seslendi:Kim o? -Benim ey baba çabuk aç Ebu Bekri hzleri kapıya koşup açtıAçtı ama gördüğü manzaradan da korktuÇocuğunun yüzünde tek damla kan kalmamıştı ve küçük yavru titreyip duruyorduHemen kollarını açıp: -Ey benim için cennet mumu olan yavrum dedi sana ne olduNiçin benzini sararmış görüyorum? -Ey babam bugün Kuran'ı Kerim'den bir ayet okudumManasını düşününce yüreğim eriyor sandım ve bu hale geldim -Ey gözümün nuru oğlum!O hangi ayettir Şu ayettir: O halde,küfre varırsanız çocukları ak saçlılar haline çevirerek bir günün (kıyametin)azabından kendinizi nasıl koruyacaksınız Ayeti celileyi tekrar etmek çocuğun canına yeni bir ateş düşürdü ve o masum yavru ayak da duracak takati kendinde bulamayıp yatağa düştüBu ayetin heybetinden hasta oldu ve kısa zamanda öldüO harika çocuğu babası götürüp kabre koyduKabre konan sanki çocuk değildi,incilerden meydana gelmiş bir taştı Ebu Bekir Verrak sık sık çocuğun kabrine gider,toprakları avuçlar,zari ağlar ve söyle derdi Ebu Bekir Verrak senin küçücük oğlun Kuran'dan bir ayet okudu(cc)korkusundan can verdiSen Kuran'ı Kerim'i hatmedip duruyorsun ama 'tan onun gibi korkmazsınMeğer senin gönlün ne katı bir gönülmüş vah sana Yâ mukallibe’l-kulûb! Sebbit kalbî alâ dîynike (Ey kalpleri halden hale çeviren 'ım! Benim kalbimi dininden ayırma!) HŞERİF EY 'IM BİZLERİ SENDEN HAKKIYLA KORKAN KULLARINDAN EYLE AMİN |
|