Tuzlu Kahve Hikayesi

Kıza bir partide rastlamıştı Harika birşeydi O Gün peşinde o kadar
delikanlı vardı ki Partinin sonunda kızı kahve içmeye davet etti
Kız parti boyu dikkatini çekmeyen oğlanın davetine şaşırdı ama tam bir
kibarlık gösterisi yaparak kabul etti Hemen köşedeki şirin kafeye oturdular
Delikanlı öyle heyecanlıydı ki, kalbinin çarpmasından konuşamıyordu
Onun bu hali kızın da huzurunu kaçırdı
“Ben artık gideyim” demeye hazırlanırken, delikanlı birden garsonu çağırdı


“Bana biraz Tuz getirir misiniz” dedi “Kahveme koymak için”


Yan masalardan bile şaşkın yüzler delikanlıya baktı Kahveye tuz! Delikanlı
kıpkırmızı oldu utançtan ama Tuzu kahvesine döktü ve içmeye başladı
Kız, merakla “Garip bir ağız tadınız var” dedi Delikanlı anlattı: “Çocukken
deniz kenarında yaşardık Hep deniz kenarında ve denizde oynardım
Denizin TuzluSuyunun tadı ağzımdan hiç eksilmedi Bu tatla büyüdüm ben
Bu tadı çok sevdim Kahveme tuz koymam bundan Ne zaman o tuzlu tadı
dilimde hissetsem, çocukluğumu, deniz kenarındaki evimizi ve mutlu
ailemi hatırlıyorum Annemle babam hala o deniz kenarında oturuyorlar
Onları ve evimi öyle özlüyorum ki”


Bunları söylerken gözleri nemlenmişti delikanlının Kız dinlediklerinden
çok duygulanmıştı İçini bu kadar samimi döken, evini, Ailesini bu kadar
özleyen bir adam, evi, Aileyi seven biri olmalıydı Evini düşünen, evini
arayan, evini sakınan biri Ev duyusu olan biri Kız da konuşmaya
başladı Onun da evi uzaklardaydı Çocukluğu gibi
O da ailesini anlattı Çok şirin bir sohbet olmuştu Tatlı ve sıcak
Ve de bu sohbet öykümüzün harikulade güzel başlangıcı olmuştu tabii
Buluşmaya devam ettiler ve her güzel öyküde olduğu gibi, prenses,
prensle evlendi Ve de sonuna kadar çok mutlu yaşadılar Prenses
ne zaman kahve yapsa prensine içine bir kaşık tuz koydu, hayat boyu
Onun böyle sevdiğini biliyordu çünkü


40 yıl sonra, adam dünyaya veda etti “Ölümümden sonra aç” diye
bir mektup bırakmıştı sevgili karısına Şöyle diyordu, satırlarında: “Sevgilim,
bir tanem Lütfen beni affet Bütün hayatımızı bir yalan üzerine kurduğum
için beni affet Sana hayatımda bir tek kere yalan söyledim Tuzlu kahvede
İlk buluştuğumuz Günü hatırlıyor musun? Öyle heyecanlı ve gergindim ki,
şeker diyecekken ‘Tuz’ çıktı ağzımdan Sen ve herkes bana bakarken,
değiştirmeye o kadar utandım ki, yalanla devam ettim Bu yalanın bizim
ilişkimizin temeli olacağı hiç aklıma gelmemişti Sana gerçeği anlatmayı
defalarca düşündüm Ama her defasında korkudan vazgeçtim
Şimdi ölüyorum ve artık korkmam için hiçbir sebep yok


İşte gerçek: Ben tuzlu kahve sevmem! O garip ve rezil bir tat
Ama seni tanıdığım andan itibaren bu rezil kahveyi içtim
Hem de zerre pişmanlık duymadan Seninle olmak hayatımın
en büyük mutluluğu idi ve ben bu mutluluğu tuzlu kahveye borçluydum
Dünyaya bir daha gelsem, herşeyi yeniden yaşamak, seni yeniden
tanımak ve bütün hayatımı yeniden seninle geçirmek isterim,
ikinci bir hayat boyu daha tuzlu kahve içmek zorunda kalsam da”


Yaşlı kadının gözyaşları mektubu sırılsıklam ıslattı Lafı açıldığında
birgün biri, kadına “Tuzlu kahve nasıl bir şey?” diye soracak oldu
Gözleri nemlendi kadının
Çok tatlı! dedi