Allah Bir Kulunu Severse

bir kulunu severse--------------------------------------------------------------------------------

İran’da yaşamış Velilerden “Ebu İshak Şirazî” hazretleri, bir gün sevdikleriyle sohbet ediyordu ki,

- ü teala bir kulunu severse, ona iki nimet verir, buyurdu
- Onlar nedir? dediler

Buyurdu ki:
- Birincisi, sevdiği bir kulunu tanıtır ona
- Sevdiği kuldan maksat nedir hocam?
- Hakiki bir islam alimidir, dostu bir Velidir Bu büyük zatları tanıtır ve sevdirir onları- İkinci nimet nedir hocam?
- Hayırlı bir iş Yani insanların dünyasına veya ahiretine faydası olan bir işte çalıştırır o sevdiği kulunu



Dert ve bela verir
Sordular:

- Daha çok severse hocam?
- O zaman dert ve bela verir ona
- Sevdiği kula mı dert bela verir?

Evet Ama bu dertleri nimet bilir o kimseler Derd-ü belayı kemend’e benzetmiştir büyükler Cenab-ı Hak, bu kementle tutup kendine çeker sevdiklerini
***
Bir gün de,
- İhlas nedir? diye sordular bu zata
Buyurdu ki:
- İhlas, ü teâlâyı çok sevmek ve her sevdiğini için sevmektir
- En mühim iş nedir? dediler

Buyurdu ki:
- Üç şeydir Birincisi öğrenmek İkincisi öğrendiğiyle amel etmek Üçüncüsü de öğrendiklerini başkalarına da öğretmektir
- Neyi öğreneceğiz hocam?
- ü tealanın emir ve yasaklarını


Ehli sünnet alimlerinden
- Kimden öğreneceğiz?
- Ehl-i sünnet âlimlerinden veya onların kitaplarından
- Neden ehl-i sünnet alimleri?
- Çünkü onlar nakli esas alır, kendi kafalarından bir şey yazmaz ve söylemezler
***

Bir gün de sohbetinde,
- Çok sayıda iyilik vardır, buyurdu Ama bunların en iyisi iki şeydir:
- Onlar nedir? dediler

Buyurdu ki:
- Biri doğru iman Öbürü, insanlara karşı şefkatli olmaktır Kötülük de çoktur Ama kötülüklerin en kötüsü iki şeydir
- Onlar nedir?
- Biri kâfirlik, öbürü insanlara eziyet etmektir