İnşirâh…İnşirâh…İnşirâh…

@SONUNA KADAR MUTLAKA OKUYUN @

İnşirâh…İnşirâh…İnşirâh…
Hâra düştüm,dilime kan değdi yüreğime odDâra düştüm Ey Rab bana bir inşirah
Ah-u efgânımı bir dinleyiver, bu gece çok karanlık…katran karası olmuş göğsümü bir açıver…DaraldımBir bakıver
**“Biz senin göğsünü açıp genişletmedikmi?”
(inşirah/1) **





Genişlettin ey yar!Dünyadan bunaldığım her vakit,yağmur yağmur yüreğime,
damla damla gözlerime düştünSemalarda yerim yok bilirim,arşlardan ta ki gönlüme düştünYaralar bedenimde yol çizerken adeta,tuz değil ,sen gönlüme tılsım sürdünDünya zemininde ayaklarım kayarken bir bilinmezliğe, tut n’olursun bırakma bilmediğim alemlere…Gece ve ben iki biçâre yine kapındayım
Soluklanmak istiyorumYa Rab!Gece yeminli konuşmuyor benimleGece küskün bana,yalnız bıraktım onu gelirim diyeGitmedim ona Ya Rab!Geceler bensiz geçti,seccadeler eşsiz,yıldızlar yoldaşsız kaydıGeceye söz verdim gelirim diye,gitmedimİhanetim var onaGece yeminliBen sana bugün yalnız geldim
Terkedilmiş sevdaların mekanından geliyorumYıllanmış sevgilerin koynundan
Ayrılıklardan geliyorumYalnızlıktan…Gönlümün tenhasından geliyorumGecenin günahlarımı örtmeyen mahremiyetinden geliyorum
Dünyanın arkamdan yırttığı gömleğimleKimsenin
duymadığı ama kulağımı çınlatan aff sesleriyle geliyorum
Ademin utangaç bakışlarıyla,Nuh’un terk-i diyarıyla bir yunus affı edasıyla geliyorum
Daraldım Ya Rab! ‘kabul’ ümidinin ferahlığıyla geliyorumYüreğim üşüyor artık,mahşeri bir yalnızlıkla geliyorum
Aç Ya Rab n’olursun aç göğsümü tekrar bir köz değdirİçimin vahalarından kurtar beniİnşirah inşirah inşirah…ayet ayet genişlet beni


**“Yükünü senden alıp atmadık mı?O senin belini büken yükü ”
(inşirah/2)**



Attın ey yar! Ben bilemedim yükümün azaldığını ama sen hafiflettin beni
Dünyanın omuzlarıma yüklediği bu ağırlık,
yüzümü yere düşürmeye başlamışken,bu yükü bendenalarak belimi sen doğrulttunRükuya eğilen bir beden senin karşında yüce makama erdiSecdeye değen baş,merhametinle sana erdiOysa ben bilemedimKirlenmiş yüreğimle,sözlerimi dünyaya aşina ettim kapıldım bu misafirhanenin işvesineŞimdi temaşa bile edemiyorum masivayıAydınlanmıyor gözlerim,yeşermiyor kırık düşlerim
Yoksa Ey Rab ben,sen olan benliğimi çoktan mı tükettim…Züleyha Kadar günahkarım,Yusuf kadar masum olmak isterdimoysa ama ben düştüğüm zindanda ezilecek kadar günah topladımyüküm ağır…Tüm zerrelerim affına sığındı…Mecalsizim,hissizim,bir o kadar da cahilim…
Al yükümü Ya Rab n’olursun al belimi büken bu yükü tekrar hafiflet beniDoğrult ki beni,yüzüm sana dönebileyimElimi sana açabileyimİnşirah inşirah inşirah…ayet ayet doğrult beni


**“Senin şânını ve ününü yüceltmedik mi?”(inşirah/3)**


Yücelttin ey yar! En şerefli varlık olarak açtım dünyaya gözlerimiMahlukata halife eyledinİns-an makamında ruhuma can verdinverdin de ben kıymetimi bilemedim
Aklımı sürgün ettim mantığın hiç uğramadığı yalancı uğraşlaraHer mevsim yağmur yağarken ruhuma,nadasa bıraktım kurak gönlümüHer insan ektiği biçer değil mi
Ya Rab! Günah ektiğim bahçelerde kara güller büyüdü,kokusuz renksizIşığım bir mumun aydınlandığı kadar,verdiğim bir aldığım kadar fakat ben
olamadım bir senin bana biçtiğin değer kadarbiraz mağrur,biraz bizâr,biraz
da kendimi şekva ile geldimDeğersizliğimi bilerek,mecruh bir hal ile geldim işte…Sen şanımı yüceltirken,ben bir o kadar acziyetimle,nasır tutmuş ayaklarımla,kör olmuş gözlerimle,karalanmış hanemle geldimKalbimi avcuma sıkıştırarak,rengini kimse görmesin diye saklayarakgetirdim Amansızım,dermansızım,fermansızım
N’olurs un Ya Rab yeniden yücelt beni gönül gözümden geçir beni
Gözyaşına gark eyle beni eyle ki insan bileyim kendimi
İnşirah inşirah inrişah ayet ayet yücelt beni

**
“Yalnız Rabbine yönel”(inşirah/4)
**
Hayatın koylarından çıkıp senin limanına yöneldim
Yar Rab!Sen ki sana gelmeyene dahi lütfederken,bilirim geri çevirmezsin beni kapından Nihayetsiz acziyetimle,dünyevi arzuların kıvrımlarından,yokuşlu yollarından, ben kendimden geçerek sana geldim bu gece ’kün’ diyerek eyleyiverirsin diye bir ferman,ben ahvalimi dökerek sana geldimYa Rab!

Benim sana anlatmaya halimi kelama ne hacet,sen beni bilirsin benim halim zaten aşikârKurtar n’olursun bitsin artık bu esaret! Nefsanîyetin haysiyetini huzurda kırmaya geldimBakıp görmeyen gözlerimi sende açmaya,atıp yanmayan kalbimi sende yakmaya,her boşluğa sayan ama her daim seni anmayan dilimi konuşturmaya,sana muhtaçlığın şerefini başıma taç etmeye geldim Sevdası her şeyden âlâ n’olursun aç yüreğimi ben senden bir inşirah istemeye geldim…
İnşirah inşirah inşirah ayet ayet ferahlamaya geldim
N’ola ahh n’ola Ya Rab , ben sende kalmaya geldim
Bir inşirah ayeti kadar sana yönelmeye geldim…