Hz. Yûnusun Duası

Hz Yûnusun Duası

Hz Yûnus (as), Musul yakınlarında bir şehir olan Nino-va'ya peygamber olarak gönderilmiştir Kendisini bir balığın yut­ması nedeniyle Kur'an-ı Kerim'de: "Zennun"[251] ve "Sahib-i Hut"[252] ünvanlarıyla da zikredi­lir Her iki tabir de, "Balık Sahibi" manasına gelmektedir

Hz Yûnus peygamber olarak gönderildiği kavmini otuz üç yıl Hakka davet etmiş, fakat bu süre içerisinde kendisine an­cak iki kişi iman etmişti Bütün gayretlerine rağmen kavminin söz anlamaması O'nun canını sıkmıştı Ruhu çok daraltan Hz Yûnus bu sıkıntılardan kurtulma ümidiyle "kavmini şiddetli bir azapla" korkutup aralarından Cenab-ı Hakk'm "izni" olmadan ayrılmış, Dicle kenarına giderek orada insan ve eşya yüklü bir gemiye binmişti

Yûnus (as), gerçekten 'ın sadık bir kulu ve peygam­beriydi Köle efendisinden izin almadan bir yere gidemeyeceği gibi, bir peygamber de Rabbinden izin almadan bulunduğu yeri bırakıp gidemezdi Gerçi bu terkediş, ne görevden kaçıştı; ne de göreve başkaldırış; sadece ilahi davete uymayan halktan uzakla-şıştı Ama böyle de olsa bu durum, bir peygamber için hata (zel-le) sayılırdı

Hz Yûnus bu dolu gemiye binince, gemi hareket edip kıyıdan uzaklaştı Bir müddet sonra gemi durdu ve bir daha da ha­reket etmez oldu Ne kadar çok çarelere baş vurdularsa da, ge­miyi bir türlü yürütemediler Hatta neredeyse batacak hale gel­di Gemidekiler paniğe kapıldı Sonunda gemiciler, geminin arı­zasını bir uğursuzluğa yorarak şöyle dediler:

"Burada efendisinden kaçan bir köle var herhalde Kur'a atalım, o meydana çıkar"

Bunun üzerine kur'a çekildi Kur'a Yûnus (as)'a düştü O da hatasını kabul ederek denize atılmaya razı oldu Vakit gece ol­muştu Şiddetli fırtınalar denizi çalkalamaktaydı Kur'a sonucu Yûnus (as) denize atılınca büyük bir balık O'nu yuttu Özetle anlattığımız bu olayı Kur'an, kendi diliyle şöyle vermektedir:

Doğrusu Yûnus da gönderilen elçilerdendi[253] Hani o, dolu bir gemiye kaçmıştı[254] Sonra kura çekti de kaybedenlerden oldu[255]

Derken kendisini balık yutmuştu O, kendi kendini kınayıp duruyordu[256]

Hz Yûnûs'un kurtuluşu için bütün maddi sebepler sus­muştu O'nu kurtaracak öyle biz zat lazımdı ki, onun hükmü hem geceye, hem balığa ve hem de denize geçsin Çünkü deniz, balık ve gece, Yûnus (as)'m aleyhinde sanki birleşmişlerdi Ar­tık sebepleri yaratan Cenab-ı Hakk'tan başka sığınacak bir yer olmadığını yakinen anlayan Hz Yûnus, hatasını itiraf ederek Al­lah'a yöneldi ve şöyle dua etmeye başladı Bu dua Kur'an'da şöy­le yer almaktadır:

Ve Zünnun, hani kızarak gitmişti de ona asla güç yetiremeye-cegimizi sanmıştı Sonra karanlıkların bağrından şöyle yakardı: "Senden başka ilah yok, teşbih ederim seni Kuşkusuz ben zalimler­den oldum"[257]

Hz- Yûnus bu içten duasına şu karşılığı alır; Hemen İmdadına yetiştik Gamdan kurtardık O'nu İnananla­rı işte böyle kurtarırız hız[258]

Yaratıcı Kudret, Saffat Sûresi'nde, Hz Yûnûs'un yapmış olduğu bu duanın önemine dikkatimizi çekerek, bize şu özel bilgilen de sunmaktadır

Eğer teşbih edenlerden olmasaydı, [259] insanların ditiltileçekleri güne kadar onun karnında kalacak­tı[260]

Bir süre sonra onu, çıplak araziye attık Hastalanmıştı[261]

Üzerine kabak cinsinden bir ağaç bitirdik[262]

Onu yüzbin kişiye yahut daha fazla olanlara elçi olarak gön­derdik[263]

Hz Yusuf'un yapmış olduğu bu duadan, Kalem Sûre­si'nde de bahsedilmekte ve Hz Peygamber (sav)'e sabırlı olma noktasında örnek gösterilmektedir:

Artık Rabbinin hüküm vermesi için sabret Balığın dostu Yû­nus gibi olma! Hani o, hıçkırıktan boğulur bir halde yakarmıştı[264]

Eğer ona, Rabbinden bir nimet ulaşmasaydı, horlanmış bir halde cascavlak bir yere atılırdı[265] Fakat Rabhi onun seçip yüceltti ve barışseverlerden yaptı[266]

[251] Enbiya/87; En'am/86

[252] Kalem/48

[253] Saffat/139

[254] Saffat/140

[255] Saffat/141

[256] Saffat/142

[257] Enbiya/87

[258] Enbiya/88

[259] Saffat/143

[260] Saffat/144

[261] Saf­fet/145

[262] Saffat/146

[263] Saffat/147

[264] Ka­lem/48

[265] Kalem/49

[266] Kalem/50 Necmettin Şahinler, Kur’an’da Peygamber Duaları, Beyan Yayınları, İstanbul 2002: 69-71