![]() |
Kefendeki Mektup |
![]() |
![]() |
#1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Kefendeki MektupAbdürrahmân bin Avf (r ![]() ![]() Hazret-i Ömer bir gece bir tulumu su ile doldurup, arkasına almış, Medîne-i Münevvere köylerine giderken yorulmuş ![]() Ben dedim ki, -Ey emîr-el mü'minîn, yorulmuşsunuz! Bana ver, biraz da ben götüreyim ![]() Buyurdu ki, -Eğer bugün sen benim tulumumun yükünü götürür isen, yarın benim günâhımın yükünü kim götürür ![]() Dedim, -Senin ne yükün var ki, sen Resûlullahın (sav) yolu üzerine yürüyorsun ![]() Buyurdu ki, -Ben Resûlullah hazretlerinin dostu o zemân olurum ki, bu hilâfetden başabaş kurtulayım ![]() Oğulları Abdüllah babasının vefâtlarından bir sene sonra onu rüyâda görmüş ![]() ![]() -Ey Sahâbîler, toplanın ![]() ![]() ![]() Orada Abdüllah hazretleri buyurdu ![]() -Dün gece babamı rü'yâda gördüm ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Dedim, -Ey baba! Bu ne hâldir ![]() ![]() Dedi, -Ey oğul, şimdi kurtuldum ![]() ![]() Dedim ![]() -Ey baba nasıl hesâb olundun ![]() -Hesâbın biri bitmeden biri başlıyordu ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() -Ey baba, bu itâbdan ne sebeble kurtuldun ![]() Dedi ki, -Ey oğul! O mektûb sebebi ile ki, sana demişdim ![]() ![]() O mektûb şu idi ![]() Bir gün Hasen ve Hüseyn (r ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() -Buraya gelin ![]() Onlar dediler, -Biz selâm verdik ![]() Babam dedi, -İşitmedim ![]() Babam kalkdı ![]() ![]() ![]() ![]() -İki kaftan getir ![]() Her birini birine giydir ![]() -Bizden râzı olun ki, bilmedik, kusûr etdik ![]() Hasen ve Hüseyn (r ![]() ![]() Dediler ki, -Emîr-ül mü'minîn Ömer bize elbise verdi ![]() Hazret-i Alî (k ![]() -Geri Emîr-ül mü'minîn huzûruna gidiniz ![]() ![]() ![]() ![]() Hasen ve Hüseyn (r ![]() ![]() Hazret-i Ömer (r ![]() -Siz ikiniz de onu babanızdan işitdiniz mi? Dediler, -Evet ![]() Hazret-i Ömer oğluna dedi ki, -Yâ Abdüllah! Divit ve kalem ve kâğıd getir ![]() ![]() ![]() Üçünün de şehâdetlerini yazdılar ![]() Sonra, oğluna: -Ey Abdüllah! Bunu, ben vefât edince, kefenim arasına, göğsüm üzerine koy ki, zor durumda kalınca imdâdıma yetişsin, buyurdu ![]() |
![]() |
![]() |
|