Demlenmiş Yanlızlığını Yudumluyorum

Artık kalemimi kırdım gidişinle
Dudaklarımı kanatıp yüreğimin sesinidinliyorum

Baş ucumda sana yazdıklarım ve masada demlenmiş yalnızlığım

Kanayan çığlıklarımı yutkunup kırılmış hayallerimi topluyorum kentimin kaldırımlarından

Üzerimde suskunluğun yeni ütülenmiş elbisesi, yüreğime sunulmuş bir dostun dogum günü hediyesi Şimdi karanlıklara sarılıp demlenmiş yalnızlığını yudumluyorum

Acılarımızın merkezkaç savrulmaları mıydı acının son kıyısında, "uçurum çiçekleri"nin yanı başında, bizi buluşturan?

Yoksa konuşa konuşa, yaza yaza acıları içselleştirme çabası mı?
Böyle ama böyle değil yine de
Çünkü bekleyeceğiz bin yıl kendi yalnızlığımızın nehirlerinde!

GecelerGündüzden öte sığınaklar
Yıldız koparma
yıldızlara boyama siyahlıkları ve nefes almayı öğrenme boğan dört duvarın yalnızlığına inatSonra o hangi gülümseyiştir yardan gelen ya da senden, gecenin emip gizlediği?

Açacaksın düş sayfasını, yaşanmışlıkların düş kırıklıklarını, sevgiler hatırına, sevgiye liyakat hatırına; umut renginde, bir sonraki yarına emanet edeceksin

"Her şey burada kalsın"
"Gidiyorum Geldiğim Gibi Dünyandan"
diyeceksin ama heyhat; günler gecelere devrederken, bir sonsuzluğa evrilen ruhuna ezberlettiğin tatları, duyarlıkları yaşayacaksın her gece yeniden

Tatlı bir çaresizlik, belki de
yorgunluk

Yüreğin geceyle sarmaş dolaş iken, sabahı sayacak yelkovanın zaman çınıltıları
Doğan her güne, her güneşe sevgilinin adıyla

hoş olmuş

mate>>Bitanem okuyan gözlerine sağlık teşekkürler vakit ayırdığın için

ousss>>Teşekkürler okuyan gözlerinize sağlık