Kurtaran Dua

Bediüzzaman kastamonu sürgünündeydi 1936 dan itibaren altı yıl orada kalmış ve her faninin dayanamayacağı çileler ve işkenceler içinde yaşamıştı Özellikle avni doğan isimli vali hem kendisine hem de o ecdat yadigarı şehre ıstırap veriyordu

Yol ve park yapmak bahanesiyle çok değerli tarihi eser yerle bir ediliyordu Mezarlıklar camiler derahlar tekkeler yani bütün bir tarih düşmanca yok ediliyordu

Asil ve mubarek bir hanedanın oğlu hilmi bey bu olanları önleyebilmek için çok uğraşıyordu

Ama etkili zatlara laf anlatmak imkansızdıtahrip etmekte kararlıydılar

Hilmi bey sonunda valiyi öldürmeye kara vermiştisilah temin etti plan yaptıartık bu iş için ruhende hazırdıbu düşüncelerle dalgın olarak gidiyorduyolu bediüzzamanın yaşadığı iki odadan ibaret evin önüne düştütam o esnada bir cam tıkırsı duydu İrkilerek başını kaldırdıpencereden bakan bediüzzaman eliyle işaret ederkonu çağırıyordu

Hayırdır inşaallah dedi Bu yaşlı hoca beni niçin çağırıyor ne diyecek acaba

Merdiveni merak içinde çıktı

Bediüzzaman elinde “tahmidiye” duasını ona vererek kendisi için bundan birtane yazmasını istiyordubu isteğe pek bir mana verememişti Ama kolaylıkla yapacağı bir işdi peki dedi

O gece saatlerce çalışıp duayı yazdı

Yazarken iç dünyası değiştiyazıyı bitirip okuduğu zaman ise artık bir adam öldürücek değil bir karınca bile ezemeyecek haldeydi

O zaman anladı ki duayı bediüzzaman için değil kendisi için yazmıştı

Artık öldürmeye değil diriltmeye talip bir NUR talebesiydi

Daha sonra denizli hapishanesinde bediüzzamanla dokuz ay kaldı

Bu nasıl bir dünya idi? Bir yanda ölümüne düşmanlık eden acımasızlar diğer yanda da düşmanlarını bile kurtarmaya uğraşan ve onların günahlarına göz yaşı döken bir Allah kulu