Dünyanın En Zengini

Öğretmen sınıfı topluca geziye götürmüştü

Emirgan'a gitmişler, rengârenk çiçekleri, yemyeşil ağaçları büyük bir zevkle izlemişler, kuş cıvıltıları içinde piknik yapmışlardı


İstanbul için dünya cenneti diye boşuna söylememişlerdi Boğazın iki yanını kaplayan nadide yalılar, köşkler sanki gelinlik giymiş gibi duruyorlardı


Vakit hayli ilerlemiş, artık bu güzelliklere veda ediyorlardı Topluca aşağıya doğru inerken, güzelliğiyle hepsini büyüleyen bir köşk gördüler

Etrafında geniş bir bahçe vardı ve çeşit çeşit çiçeklerle süslüydü


Herkes bu tabloyu hayranlıkla izlerken, sınıfın en şakacı öğrencisi sessizliği bozdu:


? Harika bir köşk! Kimin acaba? Keşke bu köşkün sahibinin oğlu olsaydım, dedi


Arkadaşları şaka yapmanın tam sırası diye düşünmüşlerdi:


? Bizi de davet eder miydin?


? Hem de nasıl?

Günlerce misafir ederdim sizi


Köşke biraz daha yaklaştılar ve giriş kapısının önünde durdular

Yakından daha bir güzel ve hoş görünüyordu

Bu arada bir hemşire görmüşlerdi

Önünde bir tekerlekli sandalye vardı

Sandalyede sessiz bir genç oturuyordu Hasta olmalıydı

Yoksa burası özel bir hastane miydi?

Oysa herhangi bir işaret yoktu


Öğretmen kapıya yaklaşarak, hemşireye sordu:


? Merhaba, öğrencilerimle geziyorduk

Geçerken bu köşk dikkatimizi çekti

Sakıncası yoksa söyler misiniz, burası kimin ve siz ne yapıyorsunuz?


Hemşire gülümseyerek cevap verdi:


? Bu köşk, ülkenin en zengin insanının

Bu delikanlı da onun oğlu

Spastik özürlü olduğu için ona ben bakıyorum

Gezdirmek için bahçeye çıkarmıştım


Bütün öğrenciler şaşırmış, az önceki hayranlığın yerini derin bir düşünce almıştı


Sessizliği öğretmenin şu sorusu bozmuştu:


? Nerede bu köşkün sahibinin oğlu olmak isteyen öğrencim?


Gerçek zenginliğin farkında olmayan öğrenci, kendisini gizlemek istese de herkes onu görüyordu


Sağlıklı olan herkes aslında "dünyanın en zengin insanıydı, ama çoğu kez unutuluyordu bu gerçek


Alıntı