Aşk'a Ve Terk'e Dair ...

Bazen öyle bir ilişkiye tutulursunuz ki, ne sevebilir, ne terk edebilirsiniz Kör kütük bağlanmışsınızdır aslında En güzel yıllarınızın, acı tatlı hatıralarınızın ortağıdır; iç çekişmelerinizin müsebbibi, yazılarınızın ilhamı, sohbetlerinizin konusudur Gözyaşlarınızda, bilinçaltınızda, kahkahanızdadır Korkunca saklandığınız bir sığınak, coşunca öptüğünüz bir bayrak
Sevdanız riyasız, çıkarsız, karşılıksızdır Sınırsız ve nihayetsiz; "Ölmek var, dönmek yok"tur


Lakin gün gelir anlarsınız; içten içe bir şeylerin kanadığını Tutkulu sevdaların gizli hançerleri başlar parıldamaya Şurasından, burasından eleştirmeye koyulursunuz: "Şöyle görünse, öyle demese, değişse biraz ya da eskisi gibi olsa"
Başkalarını örnek göstermeye, "Bak onlar nasıl yaşıyor" demeye başlarsınız Hem birlikte yaşayıp, hem özgür olmanın yollarını ararsınız
Aşkınızın gözü kör değildir artık, yanlışını görür düzeltmek istersiniz
"Eskiden böyle miydi ya" diye başlayan sohbetlerde açılır eleştirinin kapısı; açıldıkça, bastırılmış itirazlar yükselir bilinçaltından Böyle süremeyeceğini bilirsiniz Değişsin istersiniz O, sevgisizliğinize yorar bunu İhanete sayar Tutkulu ilişkilerde ihanetin bedeli ölümdür
"Ya sev böyle ya da terk et" diye gürler


Bir zamanlar bir gülücüğüyle alacakaranlığı ışıtan o rüya, bir kabusa dönüşür birden Kapatır gönlünün kapılarını, yasaklar kendini size Hoyrattır, bakmaz yüzünüze
Zehir akar dilinden, konuşturmaz, suçlar, yargılar mahkum eder Mühürler dudaklarınızı, yırtar atar yazdıklarınızı, siler sizi defterden
"İyiliğin içindi hepsi, seni sevdiğim için" dersiniz, dinletemezsiniz
Ayrılırsanız yaşamayacağınızı bilirsiniz, lakin böyle de sevemezsiniz İhanetten kırılmıştır kaleminiz; severek, terk edersiniz


"Madem öyle" nin çağı başlar ondan sonra Madem ki siz böylesine tutkunken, o hep başkalarını seçmiştir, madem ki kıymetinizi bilmemiştir, o halde "günah sizden gitmistir"
Lanet ederek bu karşılıksız aşka, çekip gitmeleri denersiniz Aşkın göçmenlik çağı başlar böylece Daha özgür olacağınız limanlara demirlerseniz bir süre Ne var ki unutamaz, uzaktan uzağa izlersiniz olup biteni Etrafı bir sürü uğursuzla dolmuş, kurda kuşa yem olmuştur Deli kanlılar, eli kanlılar, uğruna ölenler, sırtına binenler sarmıştır çevresini Gurur duyar onlarla, koynunda besler, gözünü oysunlar diye
Uğruna kan dökenleri sever, yoluna gül dökenlerden fazla "Bana nekendi seçimi" diye omuz silkmeye çabalarsınız bir süre



Ama sonra
Ansızın kulağınıza çalınan bir şarkı ya da kapı aralığından süzülüp gelen bir koku, hatırlatır onu yeniden Yaban ellerde, başka kollarda ondan bahseder ağlarsınız Kokusunu özlersiniz; türküsünü söylemeyi, şarkısını dinlemeyi, yemeğini yemeyi, elinden bir kadeh rakı içmeyi Karşı nehrin kenarından hasret şiirleri haykırırsınız, sular kulağına fısıldasın diye Dönüp "Seni hala seviyorum" diye bağırmak geçer içinizden Dönemezsiniz
Göremedikçe bağlanır, uzaklaştıkça yakınlaşırsınız


Anlarsınız ki bir çaresiz aşktır bu, ne onunla olur, ne onsuz Hem kollarında ölmek, kucağına gömülmek arzusu, hem "Ne olacak sonunda" kuşkusu
Böyle sevemezsiniz, terk de edemezsiniz
Sürünür gidersiniz



Can Dündar