Bana Seni Yazdıran Yarım Kalmışlığındır

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-04-2012

Bana Seni Yazdıran Yarım Kalmıslığındır

Bu gece yoklugunun dökümünü yapiyorum

Aylar önce sensizlige yazdigim siiri okudum, bir de dün gece yazdigimi

Hiç fark yok

Neden azalmiyorsun bende?
Neden gidisin dün gibi?
Neden sana yazdigim her yazi, hep ayni yerde tikaniyor?

Ben bugüne kadar kimseyi yoklugunda bu kadar önemsemedim
Kimseyi yoklugunda bu kadar özlemedim

Ve suna emin ol; hiç kimse, yok'ken bu kadar sevilmedi

Benim karsima "ask" diye bu sonucu çikaran, yarim kalmis'liktan baska bir sey degil, bunun farkindayim

Ama iyi ama kötü, bitmeli her hikaye!
Sen bitmedin

Bitmeyensin

Ayriligin adini koyamadik sevgilim

Iste bu yüzden kopamadik birbirimizden bir türlü

Ben yarim kalan ve adi konmayan hiç birseyi unutmam

Unutamam

İçimde sizisi kalir

Ya hersey yasanacagi yere kadar yasanip sona ermeli ya da
Ayrilik sözkonusu oldugunda bir daha kimsenin çiti çikmamali!
Biz bunu basaramadik, ayrilamadik!
Sen yasanip da bitseydin eger hatrima gelmezdin

Seni bu kadar yazilasi yapan, yarim kalmisligindir

O gecenin sabahinda, ayriligin aklina nerden geldigini biliyorum

Anlamistin benim soyut' a tutkun oldugumu

O yüzden gittin kim bilir

Sevilmek için, güzel hatirlanmak için, kayiplara karismayi tercih ettin

Oysa bu o kadar zor bir sey degildi sevgili

Farkli bir dokunus,agizdan çikan ve bugüne kadar kullanilmamis bir söz yeterdi zamani durdurmaya

Ben, asktan söz açildiginda zamani durduramayan kimseyi sevemedim

Ondandir belki de varliginda sevemedigim insanlari, yoklugunda düslemek

Belki de onandir, yanindaylen yüreginin gurbetine düstügüm bir sevgiliyi, silasinda özlemek

Yoklugun hiç de adil degil

Beni yok ediyor, seni var ediyor sevdigim

Evet seviyorum seni varligina ragmen!
Üç mevsim degisti bu sehirde ama ben varliginla-yoklugunun saatini çözemedim

Seni yasamak istemiyorum!

Öyle bir sen yarattim ki sen yokken, yasanildigi an yitirir anlamini

Sen yokken yarattigim sen, yasakladi sana dokunmami

Sana düsman bir sen var içimde

Seni senle savastırıyorum, olan bana oluyor

Uzun zaman önce bir yerden duymustum bu sözü:
"Hani ruhlarımız öpüşür ya ? Başkasındayken ağzımız"
Şu an varliginla yoklugunun saatini bu sekilde tanimliyorum, seni senle savastirirken maglup olan yüregime

Varligindaki seni, yoklugundaki sen kadar sevemezdim

"Keske sen yanimda oslaydin, keske bir seyler yapip da seninle zamani durdursaydik" diye hayiflanmiyorum artik

Her ne kadar adi konmasa da bir kopusun, her ne
kadar vazgeçmeyi beceremesek de, ayrilik ihtiyaçtandi bu hikayede

Yazik! son sözü zaman söyleyecek

Yazik! bu sefer hayatin acimasiz akisina biraktik aski

Ben senden kalan ayriliga bile yas tutamiyorum adam gibi!
Bunu engelleyen senin varligin

İste bu kadar güzeldir senin yoklugun

İste bu kadar ayrilgina üzülmemi engelliyor varligin

"Varlığının canı cehenneme yokluğunu alma bari

"

Alıntı

08-04-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Bana Seni Yazdıran Yarım Kalmışlığındır Bana Seni Yazdıran Yarım Kalmıslığındır Bu gece yoklugunun dökümünü yapiyorum Aylar önce sensizlige yazdigim siiri okudum, bir de dün gece yazdigimi Hiç fark yok Neden azalmiyorsun bende? Neden gidisin dün gibi? Neden sana yazdigim her yazi, hep ayni yerde tikaniyor? Ben bugüne kadar kimseyi yoklugunda bu kadar önemsemedim Kimseyi yoklugunda bu kadar özlemedim Ve suna emin ol; hiç kimse, yok'ken bu kadar sevilmedi Benim karsima "ask" diye bu sonucu çikaran, yarim kalmis'liktan baska bir sey degil, bunun farkindayim Ama iyi ama kötü, bitmeli her hikaye! Sen bitmedin Bitmeyensin Ayriligin adini koyamadik sevgilim Iste bu yüzden kopamadik birbirimizden bir türlü Ben yarim kalan ve adi konmayan hiç birseyi unutmam Unutamam İçimde sizisi kalir Ya hersey yasanacagi yere kadar yasanip sona ermeli ya da Ayrilik sözkonusu oldugunda bir daha kimsenin çiti çikmamali! Biz bunu basaramadik, ayrilamadik! Sen yasanip da bitseydin eger hatrima gelmezdin Seni bu kadar yazilasi yapan, yarim kalmisligindir O gecenin sabahinda, ayriligin aklina nerden geldigini biliyorum Anlamistin benim soyut' a tutkun oldugumu O yüzden gittin kim bilir Sevilmek için, güzel hatirlanmak için, kayiplara karismayi tercih ettin Oysa bu o kadar zor bir sey degildi sevgili Farkli bir dokunus,agizdan çikan ve bugüne kadar kullanilmamis bir söz yeterdi zamani durdurmaya Ben, asktan söz açildiginda zamani durduramayan kimseyi sevemedim Ondandir belki de varliginda sevemedigim insanlari, yoklugunda düslemek Belki de onandir, yanindaylen yüreginin gurbetine düstügüm bir sevgiliyi, silasinda özlemek Yoklugun hiç de adil degil Beni yok ediyor, seni var ediyor sevdigim Evet seviyorum seni varligina ragmen! Üç mevsim degisti bu sehirde ama ben varliginla-yoklugunun saatini çözemedim Seni yasamak istemiyorum! Öyle bir sen yarattim ki sen yokken, yasanildigi an yitirir anlamini Sen yokken yarattigim sen, yasakladi sana dokunmami Sana düsman bir sen var içimde Seni senle savastırıyorum, olan bana oluyor Uzun zaman önce bir yerden duymustum bu sözü: "Hani ruhlarımız öpüşür ya ? Başkasındayken ağzımız" Şu an varliginla yoklugunun saatini bu sekilde tanimliyorum, seni senle savastirirken maglup olan yüregime Varligindaki seni, yoklugundaki sen kadar sevemezdim "Keske sen yanimda oslaydin, keske bir seyler yapip da seninle zamani durdursaydik" diye hayiflanmiyorum artik Her ne kadar adi konmasa da bir kopusun, her ne kadar vazgeçmeyi beceremesek de, ayrilik ihtiyaçtandi bu hikayede Yazik! son sözü zaman söyleyecek Yazik! bu sefer hayatin acimasiz akisina biraktik aski Ben senden kalan ayriliga bile yas tutamiyorum adam gibi! Bunu engelleyen senin varligin İste bu kadar güzeldir senin yoklugun İste bu kadar ayrilgina üzülmemi engelliyor varligin "Varlığının canı cehenneme yokluğunu alma bari" Alıntı