Sen Şimdi Oralarda Tek Başına...

Sen şimdi oralarda tek başına ne yapıyorsun? Yalnız mısın yalnızlık çekiyor musun? Yüreğin üşüyor mu ıssızlığın soğuğunda?

Aklımın bir yanı sende kalmış elimde değil Ne olsa meraktayım sen oralarda şimdi ne yapıyorsun? Aç mısın açık mısın?

Sadece aşktan değil başka türlü bir sevmekten bu ürperişler Endişeleniyorsam senin için içinde aşk kadar şefkat olduğundandır Anne gibi

Özlemim de aşktan ötede bir yerde olmalı! Yokluğun bu kadar büyük boşluklar açıyorsa içimde seninle paylaşılan bir fincan kahvenin keyfindendir Dost gibi…

Başına bir iş gelse haber verir misin? Düşsen bir belanın ortasına söyler misin? Önce benim koşacağımı bilir misin? Bilmem ki; kendine bakmayı becerir misin? Hep seni düşünürüm ne yaparsın diye Evlat gibi

Bazen aklım karışır buralarda Ne yapacağımı bilemem Yakınımda olsan derim Gözlerim dolar düşününce Sen her zaman doğruyu söylersin gerekirse kızarsın Sevgimden değildir sadece susmam saygı duyarım Baba gibi

Ne zaman seni düşünsem burnumun direği sızlıyor Bu hasretin adı yok; özlem demek yüreğimin sancısına tercüman olmuyor

Sen gittin ya benden de bir şeyler gitti Derinde bir yerde adını bilemediğim bir parçamı götürdün beraberinde Böyle de yaşamıyor muyum? Yaşıyorum elbette ama bir eksik var; ruhumun göz görmeyen yerlerinde

Sen şimdi oralarda tek başına ne yapıyorsun? Başka sevdaları düşler oldun mu? Silindi mi kokusu tenimin teninden? Hala aklına düşer miyim apansız?

Yoksa hiç hatırlamaz mısın sevişmelerimizi? İçin için kıskanırım seni bu gidişini tek başına hiçbir şey olmamış gibi hayata devam edişini…

Ben seni bir de böyle severim; yar gibi…

Candan Ünal