&Quot;Arkadaş Tarzı Babalar Değil, Baba Gibi Babalar Gerekli&Quot;

Pedagog Adem Güneş, Babanın Görevinin Çocuğuna Arkadaş Gibi Olmak Değil, Çocuğunu Çevresi ile Arkadaşlık Kurabilecek Kabiliyetleri Geliştirmek Olduğunu Belirterek, "Çocuklar Babalarını Baba Gibi Hissettikleri Zaman Rahatlar, Arkadaş Gibi Değil Babanın Varlığı Çocuk İçin Sekine Kaynağıdır, Huzur ve Güven Atmosferinin Soluklandığı Anlardır" Dedi

Pedagog Adem Güneş, babanın görevinin çocuğuna arkadaş gibi olmak değil, çocuğunu çevresi ile arkadaşlık kurabilecek kabiliyetleri geliştirmek olduğunu belirterek, "Çocuklar babalarını baba gibi hissettikleri zaman rahatlar, arkadaş gibi değil Babanın varlığı çocuk için sekine kaynağıdır, huzur ve güven atmosferinin soluklandığı anlardır" dedi

Pedagog Adem Güneş, "çok yoğun" olduğunu iddia eden babaların "Az görsem de çocuklarımı, yine de yeterince ilgileniyorum, onlarla zaten arkadaş gibiyim" mazeretinin arkasına sığınarak babalık görevinden kaçmaya çalıştıklarını söyledi

Babanın görevinin çocuğuna arkadaş gibi olmak değil, çocuğunu çevresi ile arkadaşlık kurabilecek kabiliyetlerini geliştirmek olduğunu ifade eden Pedagog Adem Güneş, şu görüşlere yer verdi: "Çocuklar babalarını baba gibi hissettikleri zaman rahatlarlar, arkadaş gibi değil Babanın varlığı çocuk için sekine kaynağıdır, huzur ve güven atmosferinin soluklandığı anlardır "Ben her ne kadar çok meşgul olsam da çocuğumu ihmal etmemek için elimden geleni yapıyorum" diyemezsiniz Peki, neden diyemezsiniz? Düşünün ki, doktor yoğun bakımda, oksijen çadırında yatan bir hastanın oksijenini kesse ve "Kusura bakma seninle çok ilgilenemiyorum; görüyorsun işte, çok yoğunum Her ne kadar oksijenini kessem de sen hiç merak etme, arada bir gelir, senin oksijenini yeniden bağlarım ve bol bol sohbet etme imkanı buluruz" dese, hasta "Bana ne kardeşim senin yoğunluğundan, benim oksijene ihtiyacım var!" demez mi? Hastanın ihtiyacı olan şey, doktorun yoğunluğuna göre, elinden geldiği kadar oksijen soluklanmak değil, bizzat ve en önce oksijen teneffüs etmektir Çocuk için de durum bundan farklı değildir Baba çocuğunun yanında bulunduğu dakikalarda hiçbir şey yapmasa da, oksijen çadırındaki hastanın oksijen soluduğu gibi, çocuk da babanın yanında bulunduğu dakikalarda güven ve huzur soluklanır Çünkü Allah, babaları, çocuklarına huzur hissi verecek kabiliyette yaratmıştır"

BABASIZ ÇOCUKLARDA AYNI DAVRANIŞ BOZUKLUKLARI GÖRÜLÜYOR

"Günlük işlerin telaşı işte, çocuklarla yeterince ilgilenemiyoruz" bahanesine sığınan babaların çocuklarında genelde aynı davranış sapmalarına rastlandığını kaydeden Pedagog Güneş, "Babasız (babası olduğu halde babasız) büyüyen çocuklar genelde bir istikamet tutturmakta zorluk çekiyorlar Güçsüz ve dirayetsiz oluyorlar Aldıkları bir kararı, kırk kez gözden geçiriyor, başarısızlık karşısında hemen hayal kırıklığına uğruyorlar Sözlerine genelde güven olmuyor Bir gün şöyle, bir gün böyle görünüyorlar" dedi

Özellikle kız çocuklarına babalık yapmakla görevli babaların çok dikkatli olması gerektiğini ifade eden Güneş "Kızlarınızı 'iş güç işte' diyerek ihmal etmeyiniz Çünkü, bir kız çocuğunun babadan alacağı hisler çok özeldir Kız çocuğu kendi zayıf yanlarının en büyük destekçisi olarak babayı gördüğü için, baba, kız çocukları açısından çok önemlidir Örneğin, bir babanın kızının saçını okşaması, onu kucağına yatırması ve saçlarını taramasıyla ona verdiği pozitif enerjiyi, çocuk başka hiçbir yerden alamaz… Babasının yanında olduğunu hissettiği anlardaki huzurun boyutu hiçbir şey ile ölçülemez Baba yokluğu ile büyüyen kız çocuklarında görülen en yaygın davranış bozukluğu, "sığınma ihtiyacı"ndaki doyumsuzluk ve iç dünyadaki huzursuzluk, hırçınlıktır" diye konuştu

Pedagog Adem Güneş

Aradaki çizgiyi koruyabildiği sürece bence her iki şekilde yaklaşım çocuğa daha fazla güven verir

Babanın çocuk üzerinde oluşturduğu otorite ve korku belli bir yere kadar çocuğun ileriki yaşamı için etkili olabilir ama arkadaş gibi yaklaşımla baba ile çocuk arasında oluşan bağ da güveni bir o kadar tetikler

Kendi adıma konuşayım

Babam ile bu zamana kadar hep arkadaş gibi oldu ilişkimiz Hayatta yaşadığım iyi veya kötü herşeyi bilir kendisi Bu onun bana olan güvenini gösterdiği için bende ondan hiç birşeyimi saklamam Ama bir hata yaptığımda veya başım sıkıştığında "baba" gibi davranacağını, yeri geldiğinde beni azarlayacağını bildiğim için de her zaman bir çekinme, bir baba korkusu var içimde

O, bu iki karakteri bana yansıtırken o kadar dengeli ki Bence olması gereken de budur

Sadece arkadaş gibi davranarak ilişkiyi laçkalaştırmak veya sadece baba gibi davranarak çocukla araya bi sınır çizmek ve çocuğu kendinden uzaklaştırmak iyi değil bence