Annemin Hiç Fotoğrafı Yoktu - Aziz Nesin

Annemle ilgili bir anımı bir de annemin fotoğrafını istemişsiniz

Annemin hiç fotoğrafı yoktu

1926 yılında yirmi altı yaşındayken veremden ölen annem bütün yaşamında resim çektirmedi Çünkü o zaman bizim ortamımızda - yeni kuşaklar pek şaşacaklar belki de - resim çektirmek günah sayılırdı Yalnız askerlik gibi resmi işleri için erkekler vesikalık resim çektirirlerdi

Annem ölüm döşeğindeyken ben okuduğum yatılı okuldan çoktan kaçmıştım; ama bunu annem de babam da bilmiyordu

Ölümünden üç gün öncesinden beni annemin yanına sokmuyorlardı Ölümünden bir gün önceydi Annemi yattığı odanın kapısından içerde konuşulanları dinliyordum

Annemin şu sözlerini duydum;

— Oğlum yatılı okulda ya artık gözlerim açık gitmeyeceğim… Oysa ben bir okul kaçağıydım Parasız yatılı okuldan kaçmıştım

Annemin bu sözlerini duyunca ağlayarak evden çıktım O zaman on bir yaşındaydım

Ertesi gün de annem öldü Sesi hep kulağımdaydı

— «Oğlum yatılı okulda ya artık gözlerim açık gitmeyeceğim»

Okumamın tek nedeni annemin bu sözleriydi Bütün hayatımda annemin duyabildiğim bu sözleri kulağımdan hiç eksilmedi Hep onun bu sözlerini düşündüm Yalnız bunun için okudum okula gitmenin yollarını aradım Onun sözleri beni kamçıladı Yoksa okul kaçkını on bir yaşındaki ben bir daha hiç okula gidecek değildim Beni okula göndermeye zorlayacak kimse de yoktu yoksulduk

Bugünkü kişiliğimi anneme özellikle annemin duyduğum son sözlerine borçluyum

Aziz NESİN