Yokluğun ...

Kovulmaktan usanmayan yürekte sevgi bitmemiş
Seni anınca titriyor bende bu aşk bitmemiş
Duygusuz değilsin , dönebilirsin
Bin ömürde beklerim sensiz ölebilirmiyim

Uyuduğunda unuttuğun bir ben bulurmusun
Nasıl bi vicdan varsa , nasıl huzurlusun
Sen rüyamda bir melek ben ise kabusunmuyum
Düşündükçe gözlerini hiç rahat uyurmuyum

Söküp versem kalbimi tanıyamazsın
Ben ağlarken terk eden sen olamazsın
öyle delice yalvardım Hatırladınmı ?
Nefes gibi , Hayat gibi bi insan sayıklanırmı ?

Derinlerden bi feryat duyarsın elbet
İçimdeki derin yara , derin bi hasret
Mizanda gözlerinle buluştuğumda
Buğulanırmı gözlerin artık çok geç

Yanlızlığını paylaştığım hayallerimde
Benim senin kadar güzel meleklerim var
Ben ağlarken susturur onlar ağlamazlar
Kaçıncı güz bu , kaçıncı sonbahar

İntiharmı çare ? imtihanmı Ya Rab
Titreyen bu yüreğimde ızdırab-ı feryat
Ben değil gözlerimle ağıtlar tutulduğun
Ölüm değil korkutan sadece senin yokluğun