Anladım Anladım Anladım

Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını,

Kendimi bulduğumda anladım

Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış,

Kendi yolumu çizdiğimde anladım





Yüreğinde aşk olmadan geçen hergün kayıpmış,

Aşk peşinden neden yalınayak koştuğunu anladım

Sevmek ile sevilmenin yolu önce kendini sevmekten geçermiş,

Neden kendine aşık olduğunu anladım





Ağlayanı güldürebilmek, ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş,

Gözyaşımı kahkahaya çevirdiğinde anladım

Ve sevilenle ağlayamıyor, kaçıyorsan ondan, çaresizliktenmiş,

Senin acın için odamda tek başıma hıçkırıklarla ağladığımda anladım





Fakat, hakedermiş sevilen onun için dökülen her bir damla gözyaşını,

Gözyaşlarıyla birlikte sevinçler terkettiğinde anladım

Ìyi niyet tokmakmış sevilenin başına bazen,

Başımda şişlikler oluşunca anladım





Tek başına ayakta durabilecek kadar güçlüysen, yanında tutanlar varmış,

Neden hiç yalnız kalmadığını anladım















Sana sevgim şımarık bir çocukmuş her düştüğünde zırıl zırıl ağlayan,

Büyüyüp bana sımsıkı sarıldığında anladım







"Affedemem, çok geç" demek gururdan başka bir şey değilmiş,

hala sevgi varsa içinde eğer,

Tutsak kalbimin kapılarını kırıp, içine baktığımda anladım

Ve gurur, kaybedenlerin, acizlerin maskesiymiş,

sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış,

Yüreğimde sevgi bulduğumda anladım