Affetdiğim İçin Kaybediyorum...

bu gece yine karanlığa sarıldm tüm benliğimle we ona anlatıorm yine herşeyimi


önce bir kaç damla yaş akıor gözümden

sonra çözülüor dilim

önce hayatımdan bahsediorm biras

sahte sewdalarım çıkıo karşıma

gülen gözlerimdeki yaşlar süzülüo usulca

gecemi ıslatıor

yani gülen gözlerimin ardındaki hüzün yansıyor karanlığıma

sonra masum yüzlerin altındaki o sahte sewgiler çıkıo karşıma

yanılmışm diorm

we kendime yanıorm

her sewişimdeki wurgunlarım gelio aklıma

daha sonra dar ağacında asılı kalmış hayallerim çarpıyr gözüme

gülümsüyorm kaderime

yazık diorm sewgime ümitlerime

aydınlıkta göremediğim gerçekleri karnlık çıkarıor gün yüzüne

hayatımı bir film gibi geçirior gözlerimin önünden

daha sonra isyanlarımı duyuyorm

uzaklardan

karanlıkta yankı bulmş çınlıor kulaklarımda

bu benim diorm

bir kaç damla daha akıtıorm geceme

daha sonra sahte dostlarım dostluklarım çıkıyor karşıma

maskeleri kalkmış çıplak kalmış yüzleri öyle iğreçlerki

acımasızca bakıyorlar yüzüme

bunlarmıydı diorm dostlarım

hıçkırıklarm dizilior boğazıma

yine hüznüm dem wuruyor katran karanlığıma

canım acıyor gerçekler karşısında

çaresizce düşünüorm ben ne yaptım die

bu güne kadar hep düştm belli etmedim diorm

ben kalktım hayat bi çelme daha taktı

ama yine kalktm diorm

daha sonra buluyorm

ben tuttundğm elleri dost sandım diorm

aslında hep yalanlara kanmışm görüorm

yalan insanlarda aramışm sewgiyi dostluğu

gerçek olabilecelerini düşünmüşüm

ama sahte oldklarını hiç görmemişim diyorm

karanlığıma sarılıp gözyaşlarımı yastıklara gizliorm

hayallerimi duwarlara asıyorm

ben bu gece elimdn tutmak isteyen sahtelerin elini kırıorm

we artık affetmek istemiorm

aslında ben affettiğim için kaybediorm



Alıntı