Dilim Yansın Ah Edersem

DİLİM YANSIN AH EDERSEM

Düş yorgunu gönüllerde hayaller,değrimen misali öğütüldü
Katık yapmalı bir avuç umudu insan kendince,
ve boşda olsa avucu günü geldiğinde,
Yüzüne sürmeli sevdayı şükredercesine

Özlemleri kamçısı olmalı kişinin,hasreti susuzluğu ,zaman düşmanı,
kendince biçmeli kefeni duygularına, ecel görücüsü olmalı,
Azaril ile dans etmeyi bilmeli yürek git-gel devimlerinde
Ve aşk ;öylece kalmalı ya kapı aralığında , yada kapı eşiğinde

Vurdum duymaz olmalı belki de?
Belki de tam tersi olmalı yaşama karşı,
Tüm tabular ,yaşananlara hınçlı belki?
Ya da;hınç sadece benim yüreğimde?

Yağmurla kutsadım tüm rüyalarımı,o yüzden rüya kovucu yok evimde,
o yüzden ışıltım gökkuşağı renklerinde,o yüzden damlalara vurgunum ezelimde
Sevdaya sevdalı yüreklerdenim,aşk a hummalı,gönül de vebalı,
ah üstüne ah çeken ,çilegahdaki,ruhani dünyalı

Ben;o yüzden anlatılmam,o yüzden gizemdir dört bir yanım,
yaşadıklarım sorgusuzdur,sualsizdir,prangalı dünleredir esir olmuşluğum
Hayat denen bu dönencede ,ya av olup avlanmış,
ya avcı olup tam isabet vurmuşum

Gün bu gündür artık
kan kaybında zaman,ve yitikliğe koşmakta akreple yelkovan
Kulaklarımda delice çalan çanlar,sağırlığıma sebeb,
Dilimdeki ahlar,ağzımdaki kilide emanet

[alinti]