Cesitli Siirler

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-03-2012

Ben küçükken ne kadar büyüktü dünya
kaybolurdum küçükken
kendime sığamazdım
ben küçükken küçücüktüm
sonra büyüdüm
dünya ne de küçüktü
dünyaya sığamaz oldum
kendimi ararken içimde kayboldum
içimde bir derinlik, kör kuyular gibi
içime seslendim,
sesimi yitirdim
ben küçükken acılar etime değerdi,
şimdi yüreğime
gölerimi kapamaktan korkardım küçükken
büyüdüm acı çekiyorum görim açıkken
gözlerimi kapamak huzur veriyor
ben küçükken, kumdan kalelerim vardı
büyüyünce yıkılan
tabularım vardı
yok olan

Çocuk Resimleri

Sineceğin

olmadı küseceğim ki
avuçlarımla kavrayıp yüzünü
”hiç” ayak basılmamış
bir coğrafyaya taşıyacağım i
sende emanet gömleğim/
ısıtmayacak omuzlarımı ağladığında
anladığında/
sözlerini bekleyeceğim senden
kavrayıp bileklerimden beni
sabaha çıkaracak sözlerini ki
bu defa inanmış gibi yapmayacağım
ve bil ki i
beklentilerimde kör ebe oynayan çocukların
avuç içi telaşları var
dokunsam diyorum hani/
dokunsan sobe

biliyorum

S

i

ineceğin
olmadı küseceğim ki
avuçlarımla kavrayıp yüzünü
”hiç” ayak basılmamış
bir coğrafyaya taşıyacağım sevgili
sende emanet gömleğim/
ısıtmayacak omuzlarımı ağladığında
anladığında/
sözlerini bekleyeceğim senden
kavrayıp bileklerimden beni
sabaha çıkaracak sözlerini ki
bu defa inanmış gibi yapmayacağım
ve bil ki sevgili
beklentilerimde kör ebe oynayan çocukların
avuç içi telaşları var
dokunsam diyorum hani/
dokunsan sobe

biliyorum

08-03-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Cesitli Siirler Ben küçükken ne kadar büyüktü dünya kaybolurdum küçükken kendime sığamazdım ben küçükken küçücüktüm sonra büyüdüm dünya ne de küçüktü dünyaya sığamaz oldum kendimi ararken içimde kayboldum içimde bir derinlik, kör kuyular gibi içime seslendim, sesimi yitirdim ben küçükken acılar etime değerdi, şimdi yüreğime gölerimi kapamaktan korkardım küçükken büyüdüm acı çekiyorum görim açıkken gözlerimi kapamak huzur veriyor ben küçükken, kumdan kalelerim vardı büyüyünce yıkılan tabularım vardı yok olan Çocuk Resimleri Sineceğin olmadı küseceğim ki avuçlarımla kavrayıp yüzünü ”hiç” ayak basılmamış bir coğrafyaya taşıyacağım i sende emanet gömleğim/ ısıtmayacak omuzlarımı ağladığında anladığında/ sözlerini bekleyeceğim senden kavrayıp bileklerimden beni sabaha çıkaracak sözlerini ki bu defa inanmış gibi yapmayacağım ve bil ki i beklentilerimde kör ebe oynayan çocukların avuç içi telaşları var dokunsam diyorum hani/ dokunsan sobe biliyorum S i ineceğin olmadı küseceğim ki avuçlarımla kavrayıp yüzünü ”hiç” ayak basılmamış bir coğrafyaya taşıyacağım sevgili sende emanet gömleğim/ ısıtmayacak omuzlarımı ağladığında anladığında/ sözlerini bekleyeceğim senden kavrayıp bileklerimden beni sabaha çıkaracak sözlerini ki bu defa inanmış gibi yapmayacağım ve bil ki sevgili beklentilerimde kör ebe oynayan çocukların avuç içi telaşları var dokunsam diyorum hani/ dokunsan sobe biliyorum