Çocuksu Düşlerime Takıldım Düştüm!

Çocuksu Düşlerime



Kent uyuyordu geceydi!



Çocuksu düşlerimi aramaya çıkmıştım
Sokak ortasında
Takıldım
Düştüm!
Kırık bir kaldırım taşında buldum
Gözyaşları içindeki masum düşlerimi
Hiç değişmemişti oysa
Ya ben zamanın hangi anında yosun tutmuştum





Kent uyuyordu geceydi!
Tanımadı beni çocuksu düşlerim
Ellerim ağlıyordu; gözlerim kanıyordu
İstemezdim ben de hayata böyle aldanmayı
Biliyorum
Artık ellerimde uçurtmam olmayacak





Gözlerim mezarlıktaki kirişlerden farklı bakmayacak
Çocukluk işte geçmişte masum kalan


Kent uyuyordu geceydi
Düşlerime gidiyordum ama çocuk değildim ki
Kırılmıştım
Üşüyordum
Kırağı vurmuştu düşlerime


KayıptıM





Nerdeyseniz
kimleyseniz ya da hangi kaldırım taşının arasındaysanız
Biliyorum! siz de çok korktunuz büyümekten
Ne olur saklandığınız yerden çıkıp
Artık gülümseyin çocuksu düşlerim

Çocukluğumun en masum yanını geri verin
Ya da beni de düşleştirin


Çocukluğumla gelmiştim oysa;

üstelik de geceydi! kent uyuyordu