Uzun Süren Aşkların Kısa Olur Ayrılık Şiirleri

UZUN SÜREN AŞKLARIN KISA OLUR AYRILIK ŞİİRLERİ




uzun süren aşkların kısa olur ayrılık şiirleri

''geldim

gördüm

yendim''

ve mağluptur bu yolda galip


Ahmet Nural Öztürk



**













İsmimi Unutma


ismimi unuttuğun zamanlardı

kimbilir/belki de sadece ismimi

kaç gece uykusuz kaldı düşlerim

yarı uyanık sarıldım bende bıraktığın kelimelerine

kimbilir/bilebilir?

hem de bir çok gece


beni anladığını sandığım bir sen vardı oysa

beni herkesden çok duyumsadığını sandığım

özgeleceğim vardı mesela

özgeçmişim değil

nasıl da uzaklaşıyorum senden/utanarak

ama/tahmin edemeyeceğin kadar/sıkılarak

beni bağışla diyemem sana

diyemem yüreğimi ben yangınlara attım

sensin beni senden ayrı tutan

beni suskunluğunla/sen kaçışlara attın


kelimeleri araladığımda

gözlerimi alan her boşlukta ayrılık yatıyor

ayrılık çıkıyor karşıma/yazmak istemediğim her satırda

bir zaman geliyor

unutmalıyım diyorum

unutmalıyım avuçlarımda biriken gözyaşlarını

uzaklar hep uzak kalıyor sevdaya

biraz daha uzaklaşırsam

sol yanım hep uzak düşecek sevdana


ne kadar ayrı kaldın oysa yazmaktan

bir doğum günü geçti bu yalnızlıkta

kimbilir kaç gece yağmurlar birikti kirpiklerimde

kimbilir kaç gece/sen hiç bilmedin

bir düşünce var ki kemiriyor beynimi

belki de hiç bilmek istemedin

ne güller geldi/ne sevgi dolu telefonlar

oysa istediğim bir tek sendin/yetişemedin


eskiden sen baktığında görebiliyordum düşlerimi

şimdi/kim gözlerime baksa

sensizliğin intihar sahnelerinde buluyor kendisini

sen hiç bir çift gözün içinde öldürüldün mü?

ben senin gözlerinde şahadet getiriyorum/dudaklarıma akıt nefesini


oysa umarsızlığından taşıyor bekleyişlerim

nasıl bir bıçak gibi kesip atabilirim?

-miş?li geçmiş zamanların küllerinde şehvetimiz var

sabret diyorsun/sabrediyorum lakin

her gün artan acılarımda/senin mutlak parmağın var

susmaktan bıkmayan bir ben/bir daha olmayacak diyebilir misin?

bende tutunduğun yer kadar/benim de tutunmaya ihtiyacım var


ismimi unuttuğun zamanlardı

kimbilir/belki de sadece ismimi

kaç gece sığındım bende bıraktığın sözlerine

yarı üşür bir halde küfürler yağdırdım/rüyalarımın kesilişine

kimbilir/bilebilir?

hem de her gece


hatırlayabildiğim

senden daha çok sevilmem

daha çok ben/içimden

şimdi aynaya son kez bak kendin için

göreceğin yüz/sende bıraktığım son eserim





Pelin Onay