İşte Benim Neslim Bunlar

İŞTE BENİM NESLİM BUNLAR

Atatürk 12 Nisan 1934 akşamı, İzmir’de İzmir Palas Salonlarında Hakimiyeti Milliye Okulu fakir çocukları menfaatine verilen baloyu şerefledirirler

Öğrencilerden Ali isminde bir çocuk ortaya gelir, fakat heyecandan bocalar, konuşamaz derken küçük Ali coşar kendinden geçer Kollarını ona doğru uzatarak içten gelen bir sesle:

- “Senin ismini andıkça, senin resmine baktıkça, seni karşımda görünce damarlarımda bir şeyler kaynadığını duyuyorum ah! Seni doya doya öpmek istiyorum!”

diye haykırır o zaman O da kollarını açar

-“Öyle ise gel öp” der

Ali koşar, boynuna atılır Diğer çocuklar dururlar mı?
“Bizde bizde” diye bağrışarak koştular Kucağına atıldılar Öptüler, öptüler Heyecandan, sevinçten herkes ağlar Yaverler, Paşalar, Vali hatta kendisi de

Evet Yaptığı harplerin heyecanı, kazandığı zaferlerin sevinci belki onu ağlatmamıştır Fakat bir avuç Türk yavrusunun içten gelen çoşkunluğu onu sarsmış, heyecanlandırmıştı Gözlerine dolan yaşları zaptetmek için dudaklarını ısırdı Sonra heyecandan, titreyen bir sesle yanındakilere dönerek:

“İşte benim neslim, bunlar ! Bunlarla biz akranız” der


Kaynak: Yeni Asır Gazetesi 13 Nisan 1934, Cumhuriyet 13 Nisan 1934 Celal Bayar, Atatürk’ten Hatıralar Sayfa: 91-92