Ata'mın Ağladığı An

Atam'ın Ağladığı An

Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK Çankaya köşkünde çalışma odasında bir gün oturmaktadır Söndürdüğü sigaraların arkası kesilmez Bi ara kendikendine mırıldanır ve öfkelenir Bağırarak genç yaverini çağırır

-Emredin paşam!

-Otur Der

-Sana bir soru soracağım der paşa

Bu topraklarda nereye gitsem halk elime sarılıyor Benden medet umuyor benden mucizeler bekliyor bana yalvarıyorlar Ben ne yapabilirimki ben de onlar gibi bir insanım Her sözümde her namemde kendi istikballerinin kendi ellerinde olduklarını söylemekteyim! Daha ne yapabilirim derSöyle bana daha ne yapabilirimHalk yoksul, aç,hasta,
Söyle bana benim görmediğim daha ne var der

Yaver sessizce paşanın gözlerine bakmaktadır

İşte o sıra paşa birden hiddetlenir ve hızlı bir tonla

- Bana bir kahve getir çocuk der


Kapıyı kapatırken yaverin yüzüne bir acı vurur

Genç yaver Paşanın ağladığını görmektedir, kahve bahanedir