Ben Cebrail'i Aramızdan Çıkardım...

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-03-2012

selamünaleyküm kardeşlerim

sizinde bildiğiniz gibi öyle bir Peygamber'e ümmet olarak yaratıldık ki ne kadar şükretsek azdır

RABBİM O'nun sefaatini cümlemize nasip eyle(AMİN AMİN)

Mirac’da ALLAH ile olan anı anlatırken Peygamberimiz (SAS) şöyle der:
“Allahu Teala bana:
—Konuş Ya Muhammed! Buyurdu Ben hayretten dona kaldım Sonra, Allah benim kalbime ilham etti Ben de:
—Ettehiyyatü lillahi vessalavatü vettayyibat (Bütün tazimat ve dualar, bütün ibadetler Allah’ım sana mahsustur) dedim Bunun üzerine Allah:
—Esselamü aleyke eyyühennebiyyü ve rahmetullahi ve barekatühü (Ey Peygamber! Selam, Allah’ın rahmeti ve bereketleri senin üzerine olsun) Buyurdu
Ben de mukabele olarak:
—Esselamü aleyna ve ala ibadillahis salihiyne ( Bize de selam olsun Allah’ın Salih kullarına da selam olsun) Dedim

Allahu Teala:
—Ya Muhammed! Ben Cebrail’i aramızdan çıkardım Sen ümmetini aramızdan çıkarmadın

Buyurdu

Allah Resulüne soruldu:
—Ya Rasulüllah! Ümmetinden henüz gelmemiş olan kimseyi nasıl tanırsın?
Allah Resulü salla’llahu aleyhi ve selem:
—Bilmiyor musun ki siyah atlar arasında yüzleri ve ayakları beyaz olan bir atın sahibi kendi atını bilmez, tanımaz mı?
İşte bunun gibi benim ümmetim de abdest sebebiyle el ve ayakları bembeyaz, parlak bir şekilde nur saçarak mahşer yerine gelir

Nur Peygamber’in nurlu ümmet, mahşerde pırıl pırıl diğer insanların gıpta ile seyredecekleri müstesna insanlardır

Rabb Teala buyurdu:
“Bu Peygambere inanan, saygı gösterip aziz tutan, O’na yardım eden, O’nunla gönderilen Nura uyanlar yok mu? İşte onlar kurtuluşa ve saadete erenlerdir”

(A’raf Suresi: 157)

Kaynak: SEVGİLİLER SEVGİLİSİ (RAGIP GÜZEL)

08-03-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Ben Cebrail'i Aramızdan Çıkardım... selamünaleyküm kardeşlerimsizinde bildiğiniz gibi öyle bir Peygamber'e ümmet olarak yaratıldık ki ne kadar şükretsek azdırRABBİM O'nun sefaatini cümlemize nasip eyle(AMİN AMİN) Mirac’da ALLAH ile olan anı anlatırken Peygamberimiz (SAS) şöyle der: “Allahu Teala bana: —Konuş Ya Muhammed! Buyurdu Ben hayretten dona kaldım Sonra, Allah benim kalbime ilham etti Ben de: —Ettehiyyatü lillahi vessalavatü vettayyibat (Bütün tazimat ve dualar, bütün ibadetler Allah’ım sana mahsustur) dedim Bunun üzerine Allah: —Esselamü aleyke eyyühennebiyyü ve rahmetullahi ve barekatühü (Ey Peygamber! Selam, Allah’ın rahmeti ve bereketleri senin üzerine olsun) Buyurdu Ben de mukabele olarak: —Esselamü aleyna ve ala ibadillahis salihiyne ( Bize de selam olsun Allah’ın Salih kullarına da selam olsun) Dedim Allahu Teala: —Ya Muhammed! Ben Cebrail’i aramızdan çıkardım Sen ümmetini aramızdan çıkarmadın Buyurdu Allah Resulüne soruldu: —Ya Rasulüllah! Ümmetinden henüz gelmemiş olan kimseyi nasıl tanırsın? Allah Resulü salla’llahu aleyhi ve selem: —Bilmiyor musun ki siyah atlar arasında yüzleri ve ayakları beyaz olan bir atın sahibi kendi atını bilmez, tanımaz mı? İşte bunun gibi benim ümmetim de abdest sebebiyle el ve ayakları bembeyaz, parlak bir şekilde nur saçarak mahşer yerine gelir Nur Peygamber’in nurlu ümmet, mahşerde pırıl pırıl diğer insanların gıpta ile seyredecekleri müstesna insanlardır Rabb Teala buyurdu: “Bu Peygambere inanan, saygı gösterip aziz tutan, O’na yardım eden, O’nunla gönderilen Nura uyanlar yok mu? İşte onlar kurtuluşa ve saadete erenlerdir” (A’raf Suresi: 157) Kaynak: SEVGİLİLER SEVGİLİSİ (RAGIP GÜZEL)