Allah Bizi Seviyor Mu?

Allahın bizleri sevdiği ispatlanmış bir hadisedir Asıl bizim bu dünyaya gönderilmemizin gayesi Allahı sevip sevmediğimizi ispat etmek içindir Zira yokluk aleminin karanlıklarından varlık aleminin en nurani tepelerine çıkarıp, bizi Müslüman yapıp ve yine kimseye açmadığı esmasının tecellilerini 65 milyar içinde bize açarak bizi sevdiğini ispatlamış olmuyor mu?

Bir düşünün, sevmediğimiz birisine neden özelliklerimizi, sevdiğimiz şeyleri, sevmediğimiz şeyleri anlatalım ki? Onunla muhatap bile olmayız değil mi?


Hem Allah bizi sevmese ve itimat etmese bir çok mahlukuna vermediği yüzlerce organı neden bize versin ki ve neden özellikle akıl, ruh, kalp, vsgibi kıymeti, kainat ağırlığında olan lüks mücevheratı boynumuza taksın ki? Birisinin bizi sevmesinin ölçüsü bize verdiği hediyenin kıymetiyle doğru orantılı değil mi?

Biz bu dünyada peşinen aldığımız bu nimetler karşısında Allahı sevme ve Ona itaat etme sınavına tabi tutulmuşuz Allahın sevilmeye layık olduğuna zaten bizler iman edeceğizBu bizi ilgilendiren bir durum

Bazı şeylerin bize perdeli gelmesi sınavda olmamız nedeniyledir Allahın elmayı bizzat elimize vermesi belki gönlümüze daha hoş gelebilirdiKendimizi, daha çok sevilen olarak hissettirebilirdi Ama ağaçtan vermesi de bundan farksız değil mi? Zira ağacı, elmayı yapmada iktidarsız bırakması zaten buna delildir

O halde bir tür okuyamama problemiyle karşı karşıyayız Sizi çok iyi anlıyorum Gerçekten iyi okunmadığında, altından kalkılması zor bir durum Ama herhalde zihnimizde bir tür toptancı bir anlayış var İnsanların içinde kaynadığımızı zannediyoruz Sanki bize özel bir şey yokmuş gibi Yine birisinin bizi sevme derecesi "bize özel" ikramlarıyla doğru orantılı görüyoruz Ama emin olun etrafınız yalnızca size özel ikramlarla dolu

Örneğin yaşamanız Siz bunun fabrikasyon bir şey olduğunu mu sanıyorsunuz? Hemen bir biyologla konuşun Ya da bir fizikçiyle veya bir doktorla veya kitaplarla… "zira okuduğunuz fenlerden her fen lisan-ı mahsusu ile" size bunu ispat edecektir

Örneğin; sizin bu soruyu sormanız için gerekli olan hayatın hikayesinin 14 milyar ışık yılı önce başladığını biliyor musunuz?

Yani evren o müthiş patlama ile yaratılmaya başladığı anda 10 üzeri 45 santigrat derece sıcaklıktan yaklaşık 5 milyar yıl öncesine kadar genişleyerek -233 derece sıcaklığa düşmesinin sizin hayatınızla münasebetini biliyor musunuz? Bütün uzayın o sıcaklıkta bırakılması dünya gibi bir gezegenin yaratılması için en önemli ve ilk şart olduğunu bugün bütün fizik dünyası açıklıyor Yani sizin bu soruyu sormanız için evren bu sıcaklığa gelmek zorunda

Dünyamızın yaratılması emin olun bize özel Çünkü bizim bu dünyada insan olarak hayatınızı sürdürmemiz biyologlara göre 250 milyonda bir ihtimaldir

Hadi doğduk Bize aklın verilmesi ve yine Müslüman olmamız aklı çatlatacak ihtimal oranlarıyla önümüze gelmiş Ve verilen bu hayatın devam etmesi bütün kainatın tıkır tıkır işlemesi gibi sayıların aciz kaldığı bir ihtimal oranı ile bize her an ikram ediliyor Ve hayatımız devam ederken güneşin göz bebeğimize vuran ışık öpücüğü Bunun bize özel olduğunu anlamak istiyorsanız körlere bakın, felçlilere bakın, geceden gündüze çıkamayan yani o gün güneşi görmeden ölenlere bakın Emin olun bu size özel
Bütün bunların dışında yalnızca size özel iltifatlarda var Parmak iziniz, kan grubunuz, ses tonunuz, göz bebeğiniz ve her şeyden öte kimseninkine benzemeyen kaderinizle
ALINTI

Allah, kullarına çok lütufkardır" (Şura; 19)

Allah-u Zülcelal, hem merhamet sahibidir Hem de azabı en ağır olandır Yani Allah-u Zülcelal kendisine asi gelen kimselere şedidü'l-ikab'dır Mü'minlere karşı da çok latif ve çok merhametlidir Nitekim Hz Peygamber (SAV) şöyle buyurmuştur:

"Allah, arz ve semayı yarattığı gün, yüz rahmet yarattı Her bir rahmet, göklerle yer arasını dolduracak kadardır Ondan yeryüzüne tek bir rahmet indirmiştir İşte anne, yavrusuna bununla şefkat eder Vahşi hayvanlar ve kuşlar birbirlerine bununla merhamet ederler Kıyamet günü geldiği vakit Allah, rahmetine bunu da ilave ederek (tekrar yüze) tamamlayacaktır" (Müslim)

birgün Resûl-i Ekrem , esirler arasında çocuğundan ayrılan bir kadın gördü Kadın çocuğunun hasretinden rast gelen çocuğu kucağına alıyor, onu sevip emziriyordu Resul-i Ekrem ashabına: - Hiç bu kadın çocuğunu ateşe atar mı? Diye sordu Ashab: - Asla, cevabını verdiler Bunun üzerine Resul-i Ekrem : - O halde, biliniz ki, Allah’ın kullarına merhameti, bu kadının çocuğuna merhametinden daha fazladır, buyurdu
Hiçbir beklenti olmadan, tek taraflı bir sevginin kaynağı olmak, daima fedakarlık etmek, bıkmadan usanmadan sevmek, ileride kendilerinin takdir edileceğini yada ihanete uğrayacaklarını bile düşünmeden, hayatını adamaktır ana sevgisiHep verir, yaşamaz yaşatmaya çalışır yavrusunu

Dünyasal değildir, yalnızca Allah’ın ana olacak kuluna bir lütfüdür bu sevgi



Hiçbir ana çocuğunun kötü olmasını istemez, hiçbir ana onun canının yanmasına razı olmazkendini atar da ateşe, evladını vermez



Şimdi düşünmek gerekir; bir ana bu kadar fedakarken yavrusuna, onu yaradan Allah, rızkını veren rahmeti ile koruyan esirgeyen Allah nasıl azap eder kullarına?



Bir anne yavrusuna karşı, Allah’ın kullarına karşı duyduğu sevginin sadece bir cüzünü taşıyorken böylesine merhametlidir de, onu yaradan Allah ne kadar rahman ve rahimdir?

Eğer Allah'ın sizi sevip sevmediğini düşünüyorsanız sizi ne ile meşgul ettiğine bakın"

Bu hadisin açıklaması şu şekilde; eğer günlük hayatta malayani yani boş işlerle meşgul değilseniz hayatınız O'nun istediği şekilde geçiriyorsanız bilinki Allah sizi seviyordur
Allah sevdiği insanın aklından hiç çıkmaz Eğer bir insan sürekli Allah'ı düşünüyorsa aklı sürekli Allah'la irtibat halinde ise bu insanın 'Acaba Allah beni seviyor mu?' diye sorması abes olur