Mülüman Kadin'A

Ey örtüsü, bizim namusumuzun perdesi olan Müslüman kadın! Senin parıltın bizim fanusumuzun sermayesidir


Senin temiz yaradılışın; bize Hakk’ın bir rahmetidir Dinin kuvveti, milletin temelidir


Çocuğumuz sütten kesilir kesilmez, ona evvela "La ilahe illallah’ı" sen öğrettin


Senin muhabbetin, bizim tavrımızı, fikrimizi, sözümüzü, işimizi tanzim eder


Senin bulutunda yerleşmiş olan bizim şimşeğimiz; dağlarda çaktı, sahralarda koştu


Ey hak dinin nimetlerinin kendisine emanet edildiği İslam kadını! Hak dinin yanan aşkı senin nefeslerindedir


Bugünkü devir, mürai; dışı süslü, içi çirkin ve hilekardır Onun kervanı, din malının yolunu vurur


Onun anlayışı kördür ve Allah'ı tanımaz Ancak insaniyet vasfından tecerrüt edenler onun zincirine bağlanmışlardır


Gözü küstah ve pervasız bakar Kirpiklerinin pençesi bir yakaladı mı bir daha bırakmaz


Ona avlanmış olan kendini hür sanır Onun eliyle ölen kendini diri sanır


Cemiyetin fidanına su veren sensin Milletin sermayesini muhafaza eden sensin


Ticaretinde kar ve zarar düşünme, babalarının yolundan zinhar ayrılma


Hayat, felek çok haşin ve kudretlidir Buna karşı daima uyanık olarak evlatlarını yetiştir


Daha kanat açmayan bu çemen evlatları, yuvalarından uzak düşmüşlerdir


Senin yaradılışının ulvi cazibeleri vardır Akilane hareket et, Hazreti Fatıma, Müslüman kadını için bir örnektir Ondan gözünü ayırma


Ta ki senin dalın da bir Hüseyin meyvesi versin; gülistan eski mevsimi getirsin