Hayat ‘Annem Gibi’ Olunca Güzel

Yabancı bir evde

Yabancı bir insan

Ve ben

Olmaz Yalnızlığım kıskanır beni


Hacer Nazan Toy



Bir gün evlenebileceğimi aklımın ucundan bile geçirmemiştim Çünkü kendi kendime yettiğime inanıyordum Bu yetmişliğimin(!), yetişmişliğimin(!), olgunluğumun(!) beni fütursuz bir hale getirdiğini ve bireyselliğin kucağındaki yalnızlığa ittiğini çoktandır uzak kaldığım Kur’an-ı Kerim’i açtığımda gördüm “Oku” diye başlıyordu ayet Okumalı ama neyi?

- Mesela kendini

Altıncı ve yedinci ayete geldiğimde… Ayetlerin yüzüme tokat gibi indiğini gördüm “Gerçek şu ki; insan fütursuzca azar, ne zaman kendi kendini yeterli görse”… İnsan ne zaman kendi kendini yeterli görse, küçük dağları ben yaratmışım gibi yürür fakat insan cüzilikten külliliğe soyunmak ister Bu imkânsız isteğin peşinde koşarken bir ömrü pervasızca tüketir gider

Sanırım ben de böyleydim

Moderndim ya Kendi paramı kendim kazanıyordum, ayaklarım yere sağlam basıyordu ya Daha ne olsun ki?

Modernliğimin getirdiği rasyonel düşüncelerle doluydum Bir eşin getirisi bana ne olabilirdi?

Ne verecekti ki bana? Daha iyi şartlarda yaşamamı sağlayabilecek miydi?

Her şey nasıl da değişti

Evimdeyim

Şimdi hayat tiyatrosunda bir zamanlar beni rahatsız eden klasik ev hanımı rolündeyim Evi süpürdüm, toz aldım, bulaşıkları yıkadım, yemek yaptım Eşimin işten dönmesini bekliyorum Evimdeyim Benim evim! Eskiden, benim dediğimde sadece kendimi düşünürdüm, şimdi iki kişiyi barındırıyor bu cümle Artık “biz”iz, “biz”im evimiz “Ben”in “biz”leşmesinde en çok eşyaların rolü var Müşterek bir birleşimdi Kız tarafı, erkek tarafı, yatak odası, yemek takımı, perdeleri, karyolası, nihayet bitti tantanası

Düşünüyorum

Severek beğenerek aldım her şeyi, yine de her şeyin bana yabancı olmasından kurtulamıyorum Bu yabancılık daha ne kadar sürecek bilmiyorum Biz oluyorum, bizlikten çıkıp ben oluyorum; bu benlik daha ne kadar sürecek?

Şimdi anlıyorum

Sözde kadını çağdaşlaştırmanın özde kadını depresyona ittiğini şimdi daha iyi anlıyorum Bunu ilk anlamaya başladığımda Allah’ın her şeyi çift olarak yarattığını gördüm Kadın varsa karşılığı erkekti, erkek varsa kadın kadındı

Ezbere söylediğimiz toplumun çekirdek yapısının aile olduğuna dair ezcümleler geliyor aklıma

O aile ne kadar sağlamsa toplumun da o kadar sağlam olacağı hem bize öğretiliyor hem de biz bundan uzaklaştırılıyorduk

Sağlam bir ailem olmalıydı

Yanlıştaydım; aile olmalıydım

Çağdaş kadın kendini oluşturmuş(!) kadındı Oysa ne kadar yalandı Bizim kültürümüzde kadın anaydı, yardı

At silah varsa yanında avrat vardı Babadolu değil anadoluydu ülkem Bizim kültürümüzde kadın yalnızlıkta değil bizlikte nefes alırdı

Şimdi, çağdaşlık onu değerli kılıyordu örtülerinden soyarak çağın bağrına sunmakla Değer bu muydu?

Beni kimse ben adına çağdaşlaştırmasın

Şimdi evimdeyim Klasiğim belki ama huzurluyum Düşüncelerim depresif halimden kurtulabilirse

Evimizdeyim Huzur Aranan şey bu değil mi?

Huzur

Annem bizler gibi olma derdi, ben onlar gibi olmaya özeniyorum Çünkü asıl olan huzur

- din dan din

- hoş geldin

- hoş bulduk



saliha okudan