Ne Çare Ki Aldın Sen Umudumu!

Ne kadar acı bir umudu söndürmek

Bu uğurda bir maslahat göstermek

Bir vehimle umudu külleyip gitmek

Acıma hissini unutarak unut demek


İşte kollarım düştü yanıma şevk yok

Yazmak o kadar zor ki artık esin yok

Sanki nutkum durdu bir heveste yok

Hayaller loş hülyalar boş bıraktı beni


Ne boş ve nede bembeyaz olan sayfa

Cazibesi kalmıyor hiç umut kalmazsa

Yazmak çok zorlaşıyor bir haz olmasa

Esintiler sarmasa, martılarda uçmasa


Artık yıldızlara da bir elveda demeliyim

Gecelerden de aniden tez çekilmeliyim

Hazanı anmamalı, hüznü de solumamalı

Mezarlar içinde bir yer için umut kalmalı