Öyle Bir Müşkülü Aşk Ki Yaşanan!

Ne müşkülü aşksın ey dili bahar

Dil şad olacak ki sayfalar kahırla

Ne dersin bilemem hangi demsin

Elemlere gark eden aşkı sevdasın


Solmaya yüz tuttu sineyi bahçem

Ne güller ki yaprak mı kaldı beter

Merak içinde kalan hicran nefesler

Gülü şad ister sevda ile aşkı bekler


Ey Hak ne büyüksün kalbin sahibi

Zamanın hakikati ahirin hâkimisin

Aşkların ta kendisi hazzı verensin

Sen rahmetinle tecelli eden yücesin


İşte hazanı aşka sudur etmiş bircan

Sevdanın prangasında soluyan insan

Hakkın rızasından noksandı horlanan

Oysaki bir kandı aşka hasret yaşayan


Hikmet senindir arzın yalnız hâkimisin

Elbette ki hareketin kuvvetin sahibisin

La şeriksin münezzehsin halk edensin

Aşka erdirensin hidayeti nasip edensin