*******Nur Postacıları*********

Bediüzzaman Said Nursi Kastamonu’da

Bulunduğu yıllarda, çeşitli yollarla da,


Isparta veyahutta öteki iller ile

Mektuplaşıyordu o hep talebeleriyle


Kırklı yılların başı ve dehşetli zulümler,

Hem din yıkıcılığı olan müthiş devirler


O devirde mektuplar elden ele dolaştı,

‘Nur Postacıları’yla ilden ile ulaştı

Güvercinler misali sanki gökte uçuyor,

İlden ile geçerken nice engel aşıyor


Muhteşem Kahramanlar bu ‘Nur Postacıları’

Zulme meydan okuyan bu ‘Nur Postacıları’


Nurları ilettiler İlema’ya, Bedre’ye,

Kule Önü, İslam Köy, Sav’a ve Atabey’e


Ve Risale-i Nurlar bu köylerde el ile

Yazılıp çoğaltıldı, dolaştı elden ele


Nice fedakarlıklar, nice zahmetler ile,

Bazen öyle yazıldı bir köyde bin kalemle


Öyle zatlar vardı ki, evinden hiç çıkmadan,

Yedi sekiz yıl boyu daim Risale yazan


Tek başına bin adet Risale yazan vardı,

Bunları hep dağıtan ‘Nur Postacıları’ydı


Böylece çoğaltıldı eller geçti yazıya,

Ulaştı Risaleler altı yüz bin nüshaya


Kastamonu’nun köy ve kasabalarında da,

Yayılmaya başladı Risale orada da


İnebolu, Taşköprü halkından gelen zatlar,

Nurları oralarda yazmaya başladılar


Bediüzzaman Said Nursi sık, sık kırlara,

Çıkardı civardaki tepelere, dağlara


En çok da Kastamonu kalesine çıkardı,

Yunus Çavuş’la burda hatıraları vardı


Kastamonu Kalesi, yangın gözleyicisi,

Hem ramazan topçusu, Üstad’ın gözlemcisi,


Yunus Çavuş dilinden sadece bir hatıra:

“Üstad devamlı gelir otururdu burçlara,”


“Eserlerini tashih ederdi hep burada,

Dua ve ibadetle meşgul olurdu burda”


“Bediüzzaman’ın çok tatlı bir dili vardı,

‘Yunus Bey Karındaşım’ deyip bana bakardı”


“Bir bilseniz bunu siz, ne de tatlı söylerdi,

Yıllarca kulağımda hep o sözler söylendi