Demek Hazanın Kalanı Da Yaşanacak!

Ne hekimler gelmiş ki yarayı canı aşkıma

Çare mi olacak ki meçhulde esrarı ahıma

Toprağın kokusu ki geliyor işte ta ezelden

Sinelerin kilitlenmiş mahzun hüzünlerinden


Sen aldırma leyar sen bari bir efkâr soluma

Sen umutlarını tüketerek ahirin için korkma

Sevilensin şevksin kahırlar içinde soldurtma

Aşk yekpareliğin de hazzın ahenginden yana


Ben böyleyim işte dertlenirim kendi gölgemle

Senin nerelerde olacağını idrak etsem de yine

Bedel mi hazır kaderde ki nefsin bekler haline

Zindan ne çare yalnız kalan sinenin günlerinde


Sevmek ah ne diyeyim dileme kal kendi halinle

Yeter ki seni terk etmem için bahaneler üretme

Unut diyerek kolay olanı seçme kader mucibince

Kal kendi esenliğinle sevgime bir müdahale etme


Sende olmayanı veremem ki sevmeni beklemem

Zatımdan vazgeçmede diyemem onu isteyemem

Teninki nazar için asla nefeslenmem bezeyemem

Melalin ki silinmeyen kim bilir ne ki haline girmem