Bir Müebbet Yağmurdayım...‏

Mekke çöllerinde bir pazartesi,

Aylardan Nisan ve seni bekliyor binlerce insan

Sensiz dünya perişan, devran virandı


Ve senin doğuşun müthiş bir andı,

Anlatılması imkânsız bir zamandı


Ama biz göremedik , bize yokluğun kaldı


Bunları sana takvimlerde yer almayan bir zamandan yazıyorum

Kainatın dışındaki bir mekândan

Ne ilk, ne de son; bilinmeyen bir bahardan yazıyorum


Yürekten bir kalemim, hayalden bir kâğıdım var

Sana bunları sabahın en karanlık anından yazıyorum


Müebbet bir yağmurdu rahmeti getirişin,

Ümmetine serpiştirdin ellerinle,

Şefaatin dağıldı sağanak sağanak üstümüze,

Sen gittin izlerin kaldı gönlümüzde


Gönül senin yanında olabilmeyi dilerdi,

Tutulup kalmayı sana hayranlıktan

Yine de binlerce kez şükredebilmeyi Müslüman olmaktan

Seninle beraber, senin yanında


Şer gördüklerimizi hayreyleyen Rabbimin sevgilisi;

Bir an duyabilseydim sesini,

Ya sen gitmeseydin bu kadar erken

Ya da ben gelseydim geçmişe sen yaşarken

Rabbim bilir maneviyatımı, isyan değil bu sözlerim

Senin çağında olmaktı istediğim


Rahmet deryası Rabbimin sevgilisi;

Bir an görebilseydim seni,

Ya sen yummasaydın gözlerini hayata,

Ya da ben hiç açmasaydım senin olmadığın dünyaya



Şairlerden kelime aldım, kitaplardan harf çaldım

Ama seni anlatamadım;

Bir adını yazabildim ruhuma,

Bir de resmini çizdim bembeyaz rüyalarıma



Bir tek umudum kaldı elimde

Belki affolurum ahiret gününde,

Belki sana yakın bir yer verir Rabbim bana cennetinde


Ümidim elimde senin hasretinle gidiyorum kabrime…