Muhammed Ma'sûm Fârûkî

MUHAMMED MA'SÛM FÂRÛKÎ

Evliyânın meşhûrlarından, büyük İslâm âlimi Hicrî ikinci bin yılının müceddidi İmâm-ıRabbânî hazretlerinin üçüncü oğludur İnsanları Hakk'a dâvet eden, doğru yolu göstererek saâdete kavuşturan ve kendilerine; "Silsile-i aliyye" denilen büyük âlim ve velîlerin yirmi dördüncüsüdür Mecdüddîn ve Urvet-ül-vüskâ lakablarıdır Urvet-ül-vüskâ; sağlam ip, kendisine uyulan büyük âlim demektir 1599 (H 1007) senesinde Hindistan'ın Serhend şehrine iki mil uzakta bulunan Mülk-i Haydar mevkıinde doğdu

Muhammed Ma'sûm hazretleri doğduğu zaman babası; "MuhammedMa'sûm'un dünyâya gelişi, bizim için çok bereketli ve pek mübârek oldu Onun doğmasından bir kaç ay sonra yüksek hocamın (MuhammedBâkî-billah'ın) huzûruna kavuştum, ona talebe oldum Gördüklerimi orada gördüm" buyurmuştur Daha üç yaşında iken, tevhîd kelimesini söylerdi Kur'ân-ı kerîmi kısa sürede ezberledi İlim tahsîl ettiği sırada, on bir yaşında iken, zikr ve murâkabe yolunu babasından aldı İmâm-ıRabbânî hazretleri onun hakkında; "MuhammedMa'sûm'un günden güne ân-be-ân bizim nisbetimizi elde etme hâli; dedesinin yazdığı Vikâye kitabını, o yazdıkça arkasından ezberleyen Şerh-i Mevâkıf sâhibinin hâline benzer" buyurdu Babası İmâm-ı Rabbânî hazretleri yine onun için; "Bu oğlum, sâbikûndan (bu ümmetin büyüklerinden) dir" buyurdu

O daha küçük iken, babası onda tam bir olgunluk ve irşâd eserleri gördü İstidâdının yüksekliğini anlayınca teveccüh ve nazarları ile ona yönelip, istidâdının altında gizli kemâlâtın açığa çıkmasını bekledi Buyurdu ki: "Hâl, ilimden sonra olduğu için, ilim okumaktan başka çâre yoktur" Bu sebeple oğluna aklî ve naklî ilimleri okutmağa başladı En zor ve en derin kitapları satır satır, yaprak yaprak okumasını emretti Böylece Muhammed Ma'sûm hazretleri, ilim tahsîline başladı İmâm-ı Rabbânî hazretleri ona; "İlim tahsîlini çabuk bitir ki, seninle büyük işlerimiz vardır" buyururdu Daha on dört yaşında iken babasına; "Ben kendimde öyle bir nûr görüyorum ki, bütün âlem güneş gibi ondan aydınlanmaktadır Eğer o nûr sönerse dünyâ karanlık, zulmetli olur" diye arzedince, babası; "Sen zamânının kutbu olursun" buyurarak müjde verdi Nitekim daha sonra bunu kendisi şöyle belirtmiştir: "Allahü teâlâya hamdü senâlar olsun Vâd edilen ele geçti Babamın müjdelediklerine kavuştum"

Muhammed Ma'sûm, ilminin çoğunu babasının huzûrunda öğrendi Bu tahsîli sırasında İmâm-ı Rabbânî hazretleri bir mektubunda onun hakkında şöyle yazmıştır: "Bu günlerde oğlum Muhammed Ma'sûm, Şerh-i Mevâkıf'ı bitirdi Bu aradaYunan felsefecilerinin kusur ve hatâlarını iyi anladı Nice faydalara kavuştu Allahü teâlâya bu ihsânından dolayı hamd ve senâlar olsun" İlminin bir kısmını da büyük ağabeyi Muhammed Sâdık'tan ve babasının halîfelerinden olan büyük âlim MuhammedTâhir-i Lâhorî'den öğrendi Ayrıca başka âlimlerden de ilim öğrendi Hadîs ilminde babasından icâzet, diploma aldı

On altı yaşında iken, bütün ilimlerin tahsîlini bitirdi Bundan sonra tamâmen tasavvufa yönelip, babasının feyzlerine, üstün makamlara, büyük derecelere ve yüksek kemâlâta kavuştu Kendinden önce yaşayan büyük velîlerin bir ömür harcayarak elde ettiklerini, o daha çocukluğunda elde etti Bu durumu kendisi şöyle ifâde etmiştir: "Bu fakîr, (yâni Muhammed Ma'sûm) o esrar denizlerinin dalgıcı oldum O yüksek efendim (İmâm-ı Rabbânî), dâimâ bu fakîrin hâlini kontrol ve teftiş ederdi İlerlememi yakından incelerdi Çok teveccüh buyururdu Gizli hakîkatleri beyân eyledikleri zaman bu fakîrden başkası, şerefli huzurlarında yoktu Kavuştuğum şeyleri sorduktan sonra çok iltifât eylediler Yüksek hâllere kavuştuğumun müjdesini verdiler Allahü teâlâya bunun ve verdiği nîmetler için hamd ü senâlar olsun"

Muhammed Ma'sûm, mübârek babasının feyzleri ve teveccühleriyle çok çabuk kemâl derecelerine ulaştı Kavuşma yolu pek kısa oldu Bir ömür boyunca elde edilenler, günler ve aylara sığdırıldı Öyle yetişti ve yükseldi ki, onun bereketi ve feyzleri bütün âleme yayıldı

İmâm-ı Rabbânî hazretleri ömrünün son günlerinde onu husûsî odasına çağırıp buyurdu ki: "Benim bu dünyâya bağlılığım yalnız bu kayyumluk vazifesi ve muâmelesi sebebiyle idi Devamlı teveccühlerden sonra o sana verildi Bütün mahlûkât tam bir şevk ile yüzünü sana dönüyor Şimdi bu fânî dünyâda kalmak için sebep bulamıyorum Bu denî, aşağı ve hakîr dünyâdan göç etmem yaklaştı" Muhammed Ma'sûm-i Fârûkî buyurdu ki: "Bu fakîr, bu gizli müjdeyi duyduğum hâlde kalbim parçalandı Gözlerim yaşla doldu Büyük bir elem ve üzüntü ile kendimden geçtim Ne dilimde konuşacak kuvvet, ne kulağımda dinleyecek kudret kaldı Bendeki bu değişmeyi görünce, şefkât ve merhametinin çokluğundan bir müddet daha yaşayacağını işâret edip; "Allahü teâlânın âdeti şöyledir ki; birini kendine çağırır, diğerini onun yerine oturtur" buyurdu

Muhammed Ma'sûm, babası İmâm-ı Rabbânî hazretlerinin vefâtından sonra, vâz ve irşâd makâmına geçip talebe yetiştirmeye başladı O da ilim ve feyz saçarak insanları doğru yola dâvet etti İslâm târihinde rüşd ve hidâyeti onunki kadar yaygın olan bir âlim ve mürşid görülmemiştir Dokuz yüz bin kişi ona talebe olup elinde tövbe etmiş, talebelerinden yüz kırk bini evliyâlık mertebelerine kavuşmuş, yedi bini de mürşid-i kâmil, tam ve olgun bir âlim olarak yetişip, irşâd ile emrolunmuştur Talebeleri onun huzûrunda bâzan bir ayda, bâzan bir haftada evliyâlık kemâlâtına ererler
di Bâzılarını bir teveccühde, makamların hepsine ulaştırırdı

Muhammed Ma'sûm hazretlerinin yetiştirdiği mürşid-i kâmillerden herbiri, bulunduğu yerlerde insanlara feyz vererek, onları irşâd ettiler, hak olan doğru yolu anlattılar Böylece onun feyz ve mârifeti her tarafa yayıldı Yapılan bu mükemmel hizmetler, îzâh edilemeyecek kadar umûmileşti, yaygınlaştı ve asırlar sonrasına aksetti Talebelerinin meşhûrlarından olan Murâd-ı Münzevî hazretlerinin kabri İstanbul'dadır İstanbul'da medfûn bulunan en büyük üç evliyâdan biridir

Muhammed Ma'sûm hazretleri 1657 (H1068) senesinde hacca gitti Bu sefere çıkıp mukaddes beldelere varınca buyurdu ki: "Bu yerlerin her tarafını Peygamber efendimizin nûrları ile dolmuş buluyorum" Mekke ve Medîne'de bulundukları müddetçe, beyâna sığmaz hâller müşâhede eyleyip, bir kısmını yakınlarına anlatmıştı Buyurdu ki: "Mekke-i mükerremeye geldiğim zaman tavâf-ı kudûm yaptım Melekler ve hûrilerin Kâbe'yi tavaf ettiklerini, böyle şevk ve kavuşma hasretinin insanlarda olamayacağını gördüm Her defâsında Kâbe'yi üç defâ medhederlerdi Kâbe'nin etrâfından göğe kadar her yeri kaplamışlardı"

Yine şöyle buyurdu: "Mekke'den Arafat'a gitmek için yola çıktım Mina'ya varınca, namaz kılmak için Mescid-i Hîf'e girdim Peygamber efendimiz o mescidin yakınında çadır kurmuş, konaklamışlardı Aynı zamanda oradaMûsâ ve Hârûn aleyhimesselâmın makamları vardı Bu mescidde oturduk Allah'ın Peygamberi tam bir heybet ve celâl ile geldi O'nun o mübârek latîf vücûdu sebebiyle yer gök nûr ile doldu Her şey o nûrun içine gömüldü"

Mekke-i muazzamada bulunduğu sıralarda, büyük kardeşiHâce Muhammed Saîd hastalanmıştı Hastalığı da ağırdı Kurtulması için duâ ettiTeveccüh buyurdu Ağlayarak Allahü teâlâya sığındı Ellerini kaldırarak, içli duâ eyledi Sonra buyurdu ki: "Duâ esnâsında müşâhede eyledim ki; huşû ile ellerimi kaldırıp, Allahü teâlâya duâ ettiğim sırada, mahlûkatdan milyonlarcası, bana uyarak ellerini kaldırdılar Murâdımın hâsıl olması için, duâma iştirak ettiler Böylece duâm kabûl oldu Ağabeyimin rahatsızlığı geçip tam sıhhate kavuştu"

Yine buyurdu ki: "Kâbe'de idim Hazret-i İbrâhim'i, makâm-ı İbrâhim'de gördüm Onun yakınında inanılmıyacak zuhûrlar ve garîb hâller buldum"

Peygamber efendimizin dünyâyı şereflendirdikleri Rebî'ul-evvel ayının on ikinci gecesi, Kabe'deMültezem'in yanında iken, irşâd ile meşgûl olayım mı, yoksa bu işi bırakıp uzlette, kendi başıma mı ibâdetle meşgûl olayım diye Resûlullah efendimize tazarrû, yalvarma ve ilticâda bulundum Çok kıymetli olan irşâd ile meşgûl olmam için emrolundum Allahü teâlânın rızâsının tamâmen bu işte olduğunu ve bu işe gayret etmemi bildirdi Hattâ bunu terketmemin hiçbir şekilde rızâsına uygun olmadığı anlaşıldı

Urvet-ül-vüskâ Muhammed Ma'sûm hazretleriMekke-i mükerremeden ayrılıp, Cidde'ye geldiği zaman buyurdu ki: "Nûrlar ve esrâr, Harem-i şerîfin dışında, içindekilerden daha çok görünmeğe başladı Zîrâ, huzurda iken, nûrların ziyâsının çokluğu, onlara bakmamıza mâni oluyordu Bu yüzden hiçbir tarafa bakamıyordum ve her şeyi iyice anlayamıyordum Nûrların azalması, bakmayı kolaylaştırdığı için, anlamak da mümkün oluyor" SonraMedîne'ye gitmek üzere yola çıktı

Medîne-i münevvere yoluna büyük bir sevgi ile koyuldu Mescid-i nebînin nûrlarının eserlerinin, dalgalarının görünmesi, duyulmağa başlaması, bir an evvel bu kıymetli yerlere kavuşmağı hızlandırıyordu Bunun gibi Sahâbe-i kirâmın mübârek mezârlarına ulaşmak için tam gayret ediyordu Bedir vâdisine gelince, Sugra'da yatan Bedir muhârebesi şehîdlerinden hazret-i Abdülhâris'in mezârını ziyârete gitti Yanındakilerle berâber, bir müddet mezârın başında murâkabe eyledi Sonra; "Onun mezârının başında teveccüh ettim Kendisini bulamadım Bir müddet sonra görünüp, bize doğru geldi Büyük bir neşe ile beni karşıladı" buyurduSonra Medîne'ye girdiler Medîne'de Peygamber efendimizin kabrini ziyâret ederek, uzun müddet murâkabe ile meşgûl oldu ve; "Peygamberlerin sonuncusu, kereminin çokluğundan ve merhametlerinin fazlalığından gözüküp yanıma geldiLütf ve inâyet buyurup beni kucakladı O kadar nîmete kavuştum ki, bunun gibisine bu zamâna kadar kavuşmamıştım" buyurdu Orada bulunduğu müddetçe Peygamber efendimizi bu şekilde defâlarca görmüştür

Muhammed Ma'sûm hazretleri Medîne-i münevverede bulunan Eshâb-ı kirâmdan birçok zâtın ve diğer büyük zâtların medfûn bulunduğu Bakî' kabristanını da ziyârete gittiBu ziyâreti sırasında da, Eshâb-ı kirâmın büyüklerinin rûhâniyeti ile görüştü Bakî' kabristanında vedâ ziyâreti yaparken, hazret-i Osman'ın nûr saçan mezârı başında oturdu Diğer mezârları da ziyâret için oradan ayrılırken, hazret-i Osman'ın rûhâniyeti gözüküp onu uğurladı ve üç defâ öptü Ayrıca hazret-i Abbâs'ın, hazret-i Âişe'nin, hazret-i Fâtıma'nın, Peygamber efendimizin küçük yaşta vefât eden mübârek evlâdı İbrâhim'in ve diğer büyüklerin rûhâniyetini görmüştür Onların da feyz ve bereketlerine kavuştuğunu, herbirinden ayrı ayrı hâller gördüğünü bildirmiştir

Muhammed Ma'sûm-i Fârûkî hazretlerinin yüksek talebelerinden olan MuhammedHanîf-iKâbilî, gençlik yıllarında Kâbil şehrinde bulunurken, rüyâsında iki büyük zâtı görür Kim olduklarını merak edince biri gelip; "Her ikisi de Müceddid-i elf-i sânî İmâm-ıRabbânî hazretlerinin oğludur Biri rahmetler hazînesi Muhammed Saîd, diğeri Urvet-ül-vüskâ Muhammed Ma'sûm'dur" dedi O da beni Muhammed Ma'sûm'un huzûruna götür deyince, o şahıs da; "Ben senin yanına onun işâreti ile seni götürmek için geldim" dedi Onu alıp MuhammedMa'sûm hazretlerinin huzûruna götürdü Muhammed Hanîf, büyük müjdelerle dolu olan bu rüyâsından uyanınca, gördüklerini yakınlarına anlattı Büyük bir şevk ve cezbeye kapılmıştı Bunun üzerine Kâbil'den Serhend'e gittiSerhend'e varınca Muhammed Ma'sûm hazretlerinin huzûruna girip, aynen rüyâsındaki gibi gördü Ona talebe olup bir müddet derslerine ve sohbetlerine devâm etti Hocasının büyüklüğü, ihsânı ve himmeti ile aklından, hayâlinden geçmeyen derecelere, kulakların duymadığı, gözlerin görmediği mârifetlere kavuştu Hocasından icâzet ve hilâfet alarak memleketi olan Kâbil'e döndü İnsanları irşâda ve yetiştirmeye başladı Orada bulunan bir takım kimseler, hocasının ve onun üstünlüğünü anlayamayıp karşı çıktılar Nihâyet bir grup insan aralarında anlaşıp, Hâce Muhammed Hanîf'e geldiler: "Biz bir kerâmet, bir hârika görmeyince, sizin büyüklüğünüze inanmayız" dediler Ve; "Biz bir ziyâfet hazırlayacağız Üstâdınızı dâvet ediyoruz Bugün yemek vaktinde onun Serhend'den Kâbil'e gelmesini bekliyoruz Eğer gelirse, hepimiz senin taleben oluruz" diye ilâve ettiler Hâlbuki, hocası ile arasındaki mesâfe değil bir günlük, bir aylıktan daha uzak ve yüzlerce kilometre idi Hâce Muhammed Hanîf hazretleri, hocasına olan bağlılığının çokluğundan ve Allahü teâlânın kullarına şefkatinden, bunu kabûl eyledi ve; "Hocam Muhammed Ma'sûm hazretleri yemeği ekseriyetle yatsı namazından sonra yer Siz yemekleri hazırlayın, geleceğini ümid ederim" dedi

Oradakiler gülüp oynamaya, alaylı bir şekilde yemekleri ve misâfir odasını hazırlamaya başladılar Vakit gelince Hanîf'e; "Yatsı vakti oldu Artık yemek yiyelim" dediler Hâce Muhammed Hanîf hazretleri de; "Yemeği getirin, üstâdımın yemek yeme zamânı bu zamandır" buyurdu Oradakilerin bir kısmı yemeğin getirilmesi ile meşgûl oldular Bir de ne görsünler! MuhammedMa'sûm hazretleri altı oğlu ile birlikte evin kapısından girip kendileri için ayrılmış olan minder üzerine oturdu Yüksek oğulları da babalarının etrâfında halka şeklinde oturdular Oradakiler bu hâli görünce, hayretler içinde kaldılar Ne yapacaklarını şaşırdılar Özür ve af dilediler

Muhammed Ma'sûm hazretleri buyurdu ki: "Yalnız MuhammedHanîf'in hatırı için geldim Onu çok sevdiğim ve o da bana bağlı olduğu için onu kırmadım Yoksa maksadım, niyetim kerâmet göstermek değil Sakın bundan sonra evliyâdan kerâmet istemeyiniz Büyük zarar ve ziyanlara düşersiniz" Hep berâber yemeğe başladılar Hem yediler, hem de konuştular Konuşulanlar, yenenlerden tatlıydı Orada bulunanlar, Muhammed Ma'sûm hazretlerinin sohbetini dinleyerek kalblerindeki zulmetten kurtuldular Onu sevenler arasına girip, saâdete erdiler Her ne kadar Muhammed Ma'sûm hazretlerinin orada biraz kalmasını istediler ve bu bizim için en büyük saâdettir dedilerse de, Muhammed Ma'sûm hazretleri; "Hiç kimseye haber veremedim, bundan kimsenin haberi yok, belki bize bağlı olanlarda bir merak ve üzüntü hâsıl olur" buyurup, ayrıldılar

Sofî Pâyende Tılâ Kâbilî anlatır: "MuhammedMa'sûm hazretleri bana icâzet verdikten sonra, memleketime gidip, insanları irşâd etmemi emretti Bunun üzerine; "Efendim, irşâd makâmında bulunmak, masraf ister Gelen giden çok olur Benim ise sarfedecek bir şeyim yoktur" dedim Bu sözler üzerine bana; "Ey Sofi! Bir parça kırmızı ve bir parça da siyah kâğıt getir" buyurdu Hemen gidip getirdim Mübârek elleri ile o kâğıtları, para şeklinde kesti Sonra ıslatıp bana verdi Bu kâğıtlar o anda altın ve gümüş para oldu Hayretler içerisinde kaldım Kendi kendime; "Bu tasarrufu bana ihsan etselerdi, ne iyi olurdu" dedim Kalbimden geçeni anlayıp, bana tekrar buyurdu ki: "Peki bu tasarrufu Hak teâlânın izniyle sana verdim Ama ihtiyâcın olduğu zaman, kullanırsın Kırmızı kâğıdı yuvarlak yapar, ıslatırsan altın olur Siyah kağıdı ıslatırsan gümüş olur"Sonra izin alarak, memleketime gittim Evimize her gün misâfir geliyordu Buyurdukları gibi yapıyordum Kâğıtlar, altın veya gümüş para oluyordu Hocamın bu tasarrufu ile gereken her masrafı karşılayıp irşâd vazifesine devâm ettim Halk tarafından çok sevildim ve böylece onlara hizmet ettim" Bu talebesinin ismi, altın yapan Kâbilli Sofi mânâsında; "Sofî Pâyende Tılâ Kâbilî" diye meşhûr olmuştur

Hüdâperest Hân adında bir vâli, vâliliği bırakıp, Muhammed Ma'sûm hazretlerine talebe olmuştu Bir gün evine altı misâfir gelmişti Onlara yedirecek ve ikrâm edecek bir şeyi yoktu Sohbet ve hatmi kaçırmamak için hocası Muhammed Ma'sûm'un huzûruna gitti Hocası Muhammed Ma'sûm hazretleri sıkıntısını kerâmetiyle anlayıp, sohbetten sonra, kendisine ve altı misâfirine onar tâne olmak üzere yetmiş tâne, "Enbe" denilen yemiş verdi Ayrıca altı misâfiri için, "Eşrefî" denilen altı altın para verdi ve; "Sen bizim oğlumuz yerindesin, burada bulunduğun müddetçe, sana misâfir gelirse hiç çekinmeden bize haber ver" buyurdu

MuhammedMa'sûm hazretlerinin, Sofî Pâyende Kerbâs adında bir talebesi, huzûrunda yetişip halîfelerinden oldu Yanından ayrılıp memleketine giderken, ona biraz kumaş vermişti Verirken de; "Bu kumaşta bereket vardır" buyurmuştu Sofî Pâyende uzun zaman o kumaştan bir parça keserek satıp ihtiyaçlarını temin etti Kumaş hiç eksilmiyordu Hayâtının sonuna kadar böyle devâm etti Vefâtından sonra da vasiyeti üzerine o kumaş kendisine kefen yapıldı Bunun için, kumaş yapan Sofî mânâsında "Sofî Pâyende Kerbâs" ismi ile meşhûr olup anıldı

Muhammed Ma'sûm hazretlerinin talebelerinin meşhûrlarından ve halîfelerinden olan Hâce Muhammed Sıddîk'a, Peşâver'de irşad, talebe yetiştirme vazifesi verilmişti Bu talebesi şöyle anlatmıştır: "Hocam Muhammed Ma'sûm hazretlerini çok özlemiştim Mübârek yüzünü görüp, sohbetinde bulunmak için Peşâver'den, Serhend'e gitmek üzere yola çıktım Bir katıra binip yola devâm ediyordum Yolda katır birden bire ürküp kaçmaya başladı Sonra da beni düşürdü Ayağım üzengiye takıldı, bir türlü kurtaramadım Katır, beni sürüklemeye başladı Yanımda ve çevremde beni bu hâlden kurtaracak hiçbir kimse de yoktu Tam bir çâresizlik içinde iken hocam Muhammed Ma'sûm hazretlerini hatırladım Allahü teâlânın izni ile hocamın imdâdıma yetişmesini istedim Daha böyle düşünür düşünmez hocam âniden gözüküverdi Katırı tutup durdurdu Ben ayağımı üzengiden kurtarıp, yerden kalkıncaya kadar bekledi Ayağa kalkınca hocamın ayaklarına kapanıp, bu yardımından dolayı memnûniyetimi ve muhabbetimi arzetmek istedim Fakat ben ayağa kalkar kalkmaz hocam gözden kayboldu, onu orada göremedim"

Yine, talebelerinin büyüklerinden HâceMuhammedSıddîk şöyle anlatmıştır: "Hocam MuhammedMa'sûm hazretlerinin sohbetine ve derslerine devâm ettiğim sırada, memleketime gidip gelmek üzere izin almıştım Yola çıkıp bir müddet gittikten sonra, yolda derin bir su kenarında durdum Gömleğimi yıkamak istedim Fakat bu sırada ayağım kaydı Birden bire suya düşüp batmaya başladım Su beni boyluyordu Yüzme de bilmiyordum Bir batıyor bir çıkıyordum Ölmek üzereydim Tam bu sırada hocam Muhammed Ma'sûm hazretleri gözüküp elimden tuttu ve beni boğulmaktan kurtardı Sonra da gözden kayboldu"

Yine bu talebesi şöyle anlatmıştır: "Bir gün kendimden geçip muhabbet ateşiyle yanarak sahralara düşmüştüm O kadar gitmişim ki sahraya dalıp şehirden çok uzaklaşmışım Sahrada öyle susamıştım ki, neredeyse susuzluktan ölecektim Ben bu hâlde çâresiz iken, hocam Muhammed Mâ'sûm hazretleri uzaktan gözüküverdi Hemen şevk ile sevinerek hocamın yanına koştum Tam huzûruna varınca hocam gözden kayboldu Fakat hocamın bana gözüküp, sonra da gözden kaybolduğu yerde bir pınar buldum ve suyundan içtim Böylece şiddetli susuzluktan ve helak olmaktan kurtuldum"

Muhammed Ma'sûm hazretlerinin sohbetinde bulunmakla şereflenen ve talebesi Hâce Muhammed Sıddîk'ın talebesi olan bir zât şöyle anlatmıştır: "Bir defâsında hayvanıma odun yükleyip getirirken yük devrilip yıkıldı Yalnızdım ve tekrar yüklemek için yardım edecek kimsem yoktu Çâresiz kalakaldım Tam bu sırada Muhammed Ma'sûm hazretleri birden bire karşıma çıkıverdi Yıkılan yükü hayvanın üzerine koydu ve gözden kayboldu"

Muhammed Ma'sûm hazretlerinin talebelerinin büyüklerinden olan Hâce Mûsâ şöyle anlatmıştır: "Hocam Muhammed Ma'sûm hazretleri bana, icâzet-i mutlaka ve hilâfet verip; "Size itâat ederler, sözünüzü dinlerler" buyurup, memleketime dönmemi söylediği zaman kendisine; "Bizim memleketimizdeki halk, sert tabiatlıdır, böyle şeyleri bilmezler, zâhirî bir kerâmet ve tasarruf görmezlerse bu yola girmezler Hattâ böyle olunca alay ederler Oradaki insanlar, sert tabiatlı ve sıkıntı vericidirler Onlar hakkında öyle bir teveccüh buyurunuz ki, itâat etsinler Böyle olunca elbette oradakiler de sevenlerden ve muhlislerden olurlar" diye bildirdim Bunun üzerine hocam; "Senin isminin anıldığı yerde, sana itâat ederler Bir de, senin duân her hastalığa şifâdır Onunla hastaları iyi edersin Oradaki bütün insanlar sizi severler" dedi Gerçekten hocamın buyurduğu gibi oldu"

Sa'dullah Hân, Şâh Cihân'ın yanındayken, Muhammed Ma' sûm hazretlerinin büyük bir mürşid-i kâmil olduğunu inkâr ederek, dil uzatıp hâllerini yalanlamıştı O anda kulunç hastalığına tutuldu Bu hastalığa birdenbire yakalanıvermesinin, Muhammed Ma'sûm hazretleri hakkında söylediği kötü sözlerden olduğunun farkına vardı Pişmân oldu ve MuhammedMa'sûm hazretlerine beş yüz rupye (o zamânın parası) ve bâzı hediyeler gönderdi "Benim kusur ve anlayışsızlığımı affetsin" diye haber yolladı Bir bardak içerisinde de su gönderip şifâ olması için suya okumasını da istemişti Fakat Muhammed Ma'sûm hazretleri bunları aslâ kabûl etmedi Oğulları o kimseyi kurtarmak için çok yalvarınca, buyurdu ki: "Yalan söyleyenlerin nefesinde bereket ve şifâ olmaz Bize yalancı dedi" O Hânın adamlarına; "Çabuk gidiniz Onun rûhu, bu cevâbı bekliyor" buyurdu Sa'dullah'ın adamları, utanarak geri döndüler ve duyduklarını söylediler Sa'dullah Hân bu sözleri işitince o anda öldü

Berekât-ı Ma'sûmî kitabının müellifi şöyle anlatmıştır: "Bir gün Evrengzîb'in oğlu, zamânın pâdişâhı Muhammed Muazzam Şâh'ın meclisindeydim MuhammedMa'sûm hazretlerinin tasarruflarından bahsediliyordu Muhammed Muazzam Şâh dedi ki: "Sultan Evrengzîb, Keşmîr'e giderken, irşâd diyârı olan Serhend'den geçiyordu Urvet-ül-vüskâ Muhammed Ma'sûm hazretlerini ziyâret ile şereflendi O sene, pâdişâh olmasının beşinci senesiydi Ben de babamın yanındaydım Muhammed Ma'sûm hazretleri; "Baban vefât ettikten sonra, pâdişâhlık sana geçecektir" buyurdu Kırk beş sene sonra bu müjdesi doğru çıktı Evrengzîb'in pâdişâhlık müddeti elli sene idi"

Muhammed Ma'sûm hazretlerinin, vefât ettiği sene, Şa'bân ayının on beşinci gecesi, yâni duâların kabûl olduğu, ecellerin takdir edildiği Berât gecesinde, talebelerinden bâzı hâdiseleri sorup cevap aldı Sonra da; "Bir kutbun ismini yaşayanlar defterinden sildiler" buyurarak, vefât edeceğine işâret ettiYine vefâtına yakın bir zamanda bir yerde durup; "Pek yakında kemâl sâhiplerinden birinin mezârı burası olur" buyurdu Vefât edince kabrinin orası olduğunu görenler bu sözdeki işâreti anladılar Yine o günlerde babası İmâm-ı Rabbânî hazretlerinin kabrini ziyâret ettiği sırada ondan âhiretin hâllerini sorduğunu ve babasının cevâbında; "Burada her şey rahmet iledir" buyurduğunu bildirdi ve ertesi gün vefât ettiVefâtları 1668 (H1079) senesi Ağustos ayının on yedinci günü öğle vakti idi Cenâzesini, Ahund Sücâdil yıkadı Mübârek ağzını yıkamaya sıra gelince, yıkayıcı; "Bu mübârek ağzı açmaya tâkat getiremiyorum" dedi Bunun üzerine MuhammedMa'sûm hazretleri kendisi, hayatta olanlar gibi ağzını açtı, suyu ağzına aldı ve ağzını çalkaladı Orada bulunanlar bu hâli görünce şaşırdılar Namazını en küçük kardeşi, Şeyh Yahyâ kıldırdı Mezârı, hayatta iken; "Burada kemâl mertebelerine kavuşan bir fakîrin mezârı bulunur" buyurduğu yer oldu Bâbür sultânı ve talebesi olan Evrengzîb Âlemgir, kabri üzerine yüksek kubbeli bir türbe yaptırdı Türbesi, babası İmâm-ı Rabbânî hazretlerinin türbesinin birkaç yüz metre kuzeyindedir İmâm-ı Rabbânî hazretlerinin Mektûbât'ında, bu oğluna yazdığı mektuplar vardır

Muhammed Ma'sûm hazretlerinin kıymetli neslinden pekçok veli yetişmiş ve zamanlarının kutbu olmuşlardır Bütün İslâm memleketlerine feyzleri yayılıp nûrlandırmıştır Ecdâdlarının vârisleri ve yeryüzünün meşhûrları olmuşlardır Hidâyet ve irşâdda yüksek derece kazanmışlardır

Muhammed Ma'sûm hazretlerinin üç ciltlik; Mektûbât-ı Ma'sûmiyye adlı bir eseri vardır Bu üç cildde toplam altı yüz elli iki mektup vardır Son olarak 1976 (H1396) senesinde Pakistan'ın Karaçi şehrinde bastırılmıştır Fârisî olan bu mektuplar arasından yüz kırk bir adedi seçilerek; Müntehâbât-ı Ma'sûmiyye adı ile İhlâs Holding AŞ tarafından bastırılmıştır Muhammed Ma'sûm Fârûkî hazretleri Mektûbât-ı Ma'sûmiyye'sinin 1 cild 4 mektubunda şöyle buyurmaktadır:

"Bu bir köşede unutulmuşu hatırlıyarak, kardeşim Mevlânâ Muhammed Hanîf ile gönderdiğiniz mektup geldi Okuyunca, çok sevindirdi Ortağı, benzeri olmayan cenâb-ı Hakk'a bağlılığınızı ve O'nun muhabbetinin ateşi ile yandığınızı okuyunca, sevincimiz kat kat arttı Bu âhir zaman fitne ve zulmeti içinde, Allahü teâlâ, bir kulunun kalbine, kendi sevgisini yerleştirir ve kendi hicrânı, ayrılığı ile onu yakarsa ne büyük nîmettir! Bu nîmetin kıymetini bilip, şükrünü yapmak lâzımdır Durmayıp, bunun artmasına çalışarak, aşk-ı ilâhînin, en son derecesine yükselmesini beklemelidir Hakîkî matlûbdan başka hiçbir şeye gönül bağlamamalı, faydası olmayan şeylerle uğraşmamalıdır Muhabbet ateşi, nefs-i emmârenin azgınlığından, yükselmesinden meydana gelen, izzet-i nefs perdesini tamâmen yakarak, ezelî ve ebedî kemâlâtın nûrları, kalbi aydınlatmalıdır "Nîmetlerime şükrederseniz, onları arttırırım" (İbrâhim sûresi: 7) buyrulmuştur

Ey mes'ud ve bahtiyâr kardeşim! Allahü teâlânın sevdiği kullarının yolunda yürümek arzusunda isen, bu yolun şartlarını ve edeblerini gözetmelisin! En önce, sünnet-i seniyyeye yapışmak ve bid'atlerden sakınmak lâzımdır Çünkü Allahü teâlânın sevgisine ulaştıran yolun esâsı bu ikisidir İşlerinizi, sözlerinizi ve ahlâkınızı, dînini bilen ve seven, dindâr âlimlerin sözlerine ve kitaplarına uydurmalısınız Sâlih kullar gibi olmalısınız ve onları sevmelisiniz Uykuda, yemekte ve söylemekte aşırı gitmeyip, orta derecede olmalısınız Seher vakti (yâni gecelerin sonunda) kalkmağa gayret etmelisiniz Bu vakitlerde istigfâr etmeyi, ağlamayı, Allahü teâlâya yalvarmayı ganîmet bilmelisiniz Sâlihlerle berâber olmayı aramalısınız "İnsanın dîni, arkadaşının dîni gibidir" hadîs-i şerîfini unutmayınız! Şunu, iyi biliniz ki, âhireti, seâdet-i ebediyyeyi isteyenlerin, dünyâ lezzetlerine düşkün olmaması lâzımdır

Mübâh olan lezzetleri bırakamazsanız, hiç olmazsa, haramlardan ve şüphelilerden kaçınınız Böylece âhirette kurtulmak umulsun Fakat, her türlü altın ve gümüş eşyânın ve çayırda otlayan hayvanların ve ticâret eşyâsının zekâtını, topraktan, tarladan, ağaçtan alınan mahsüllerin öşrünü de her hâlükârda vermek lâzımdır Bunların verilecek mikdârları, fıkıh kitaplarında bildirilmiştir

Zekâtı ve fıtraları, İslâmiyetin emrettiği kimselere seve seve vermelidir Akrabâyı ziyâret etmeli, mektupla gönüllerini almalıdır Komşuların haklarını gözetmelidir Fakirlere ve borç isteyenlere merhamet etmelidir Malı, parayı, İslâmiyetin izin vermediği yerlere harcetmemeli, izin verilen yere de, isrâf etmemelidir Bunlara dikkat edince, mal zarardan kurtulur ve dünyâlıklar, âhiretlik hâlini alır Belki de bunlara dünyâ denmez

İyi biliniz ki, namaz dînin direğidir Namaz kılan bir insan, dînini doğrultmuş olur Namaz kılmayanın dîni yıkılır Namazları, müstehap zamanlarda, şartlarına ve edeblerine uygun kılmalıdır Bunlar fıkıh kitablarında bildirilmiştir Namazları cemâatle kılmalı, birinci tekbîri imâm ile birlikte almağa çalışmalıdır ve birinci safta yer bulmalıdır (Câmiye geç gelip, birinci safa geçmek için, safları yarmak, cemâate eziyet vermek haramdır) Bunlardan biri yapılmazsa mâtem tutmalıdır Kâmil bir müslüman, namaza durunca, sanki dünyâdan çıkıp âhirete girer Çünkü dünyâda Allahü teâlâya yaklaşmak, çok az nasîb olur Eğer nasîb olursa o da zılle, gölgeye, sûrete yakınlıktır Âhiret ise, asla yakınlık yeridir İşte namazda, âhirete girerek, burada nasîb olan devletten hisse alır Bu dünyâda hasret ve firâk ateşi ile yanan susuzlar, ancak namaz çeşmesinin hayat suyu ile serinleyip rahat bulur Büyüklük ve mâbûdluk sahrâsında şaşırmış kalmış olanlar, namaz gelininin çadır etekleri altında vuslatın (matlûba kavuşmanın) kokusunu duyarak hayrân olurlar Allahü teâlânın sevgili Peygamberi buyurdu ki: "Bir mümin namaz kılmağa başlayınca, Cennet kapıları onun için açılır Rabbi ile onun arasında bulunan perdeler kalkar Cennet'te olan hûriler onu karşılar Bu hâl, namaz bitinceye kadar devâm eder"

Bu yolun büyüklerinden birini buluncaya kadar; Kur'ân-ı kerîm okuyarak, ibâdetleri yaparak, kıymetli kitaplarda ve hadîs-i şerîflerde bildirilen duâları, tesbihleri okuyarak vakitlerinizi mâmûr ediniz! Bu duâ, tesbîh ve ibâdetlerden bir kısmını bu fakîr, toplamıştım Mevlânâ MuhammedHanîf almıştı Zamânınızın çoğunu; "Lâ ilâhe illallah" kelimesini söylemekle geçiriniz Kalbi temizlemekte çok tesirlidir Her gün, belli mikdâr okursanız iyi olur Abdestli ve abdestsiz söylenebilir Bu yolun büyüklerini sevmeyi saâdetin sermâyesi biliniz! Bu yolda ilerleten en kuvvetli vâsıtanın, bu muhabbet olduğunu bilinizFârisî beyt tercümesi:

Aradığın hazînenin nişânını verdim sana!
Belki sen kavuşursun, biz varamadıksa da!

Allahü teâlâ size ve doğru yolda gidenlerin hepsine selâmet ve rahatlıklar versin!" (Birinci cild, on dördüncü mektup)

Muhammed Ma'sûm Fârûkî hazretleri buyurdu ki: "Âdet olarak, riyâ, gösteriş olarak değil de, Allah rızâsı için, fakirlere yemek, sadaka verip, sevâblarını meyyitin rûhuna göndermek iyi olur ve büyük ibâdet olur"

"İnsanlar arasına karışmak, eğer onların haklarını yerine getirmek için olursa zikr olur"

"Belâların ve şiddetli şeylerin kalkması için istigfâr, tövbe etmek çok faydalıdır"

"Kulun ıslah olması, kalbinin ıslah olmasına bağlıdır Fesâdı da kalbin fesâdına bağlıdır"

"Sâlih amellerin sevâbını bütün müminlerin rûhuna hediye etmek iyi ve makbûldür Her birine ayrı sevâb ulaşır Hakkında hediye etmek için niyet edilip okunan ve hediye edilen meyyitin sevâbı hiç eksilmez"

"İnsanın izzeti, îmân ve mârifet iledir Mal ve mevkî ile değildir"

"İnsan her neye kavuşursa, başına ne gelirse bunların hepsi takdir-i ezeliyye iledir"

"İnsandan bu fânî dünyâda istenen, kulluk vazifesini yerine getirip, ibâdetleri yapmasıdır"

"Allahü teâlâ insanı beyhûde yaratmadı ki, insan kendi hâline terk olunsun İstediğini yapsın, hevâ-yı nefse ve hoşuna giden şeye uysun!O, emirlere uymakla ve yasaklardan sakınmakla mükellef kılınmıştır İnsan için bunu yapmaktan başka çâre yoktur Bunu yapmayıp, nefsine, arzu ve hevesine uyanlar, âsi, inadcı olup, Allahü teâlânın gazabına uğrarlar ve çeşitli azablara müstehak olurlar"

"Vakitleri zikr ve tefekkür ile mâmûr etmek lâzımdır Vakti en mühim işler ile geçirmelidir Yalnızken ve başkaları ile birlikte iken takvâ ve havf (korku) üzere olmalı ve ölüm ânını düşünüp, tefekkürü terk etmemelidir"

"Allahü teâlânın rızâsını kazanmak için can atarak gayret göstermek, vakti zikr ve tefekkür ile geçirmek lâzımdır Gecelerin karanlığını istiğfâr ile aydınlatmalı(geceleri çok tövbe etmeli) ve bu az vakitte (dünyâ hayâtında) âhiret azığını hazırlamalıdır

"Bid'atler yayılıp sünnetler terkedildiği zulmetli zamanda, İslâm ilimlerinin tahsîli ve neşri en mühim işlerdendir Ve Muhammed aleyhisselâmın sünnetini yaymak en büyük maksattandır"

"Günahlardan hemen sonra tövbe yapılırsa ve tövbe günahtan sonra üç saat içinde yapılırsa o günah amel defterine yazılmaz"

"Tövbe kapısı açıktır Allahü teâlâ raûf ve rahîmdir Kimse kusurdan hâli değildir Ümidli olmalıdır"

"Kur'ân-ı kerîm okumak, Allahü teâlâ ile tekellüm (konuşmak) olur"

"Cennet'e girmek ancak rahmet-i ilâhî iledir"

"Ömrün en kıymetli zamânı gençlik zamânıdır En kıymetli şey ise mârifetullahdır Gençliğini en kötü şey olan hevâ ve heves peşinde harcayıp, mârifetullahı, ömrün en kötü zamânı olan ihtiyârlık zamânına bırakanlara yazıklar olsun!"

"Kıymetli ömrünü bu fânî ve denî, alçak olan dünyâ için sarf eden kâbiliyetli gençlere çok yazık! Onlar gençliklerini dünyâ için harcamakla, aldatıcı bir kahpeye âşık olmuşlar, kıymetli cevherleri saksı parçaları ile değişmişlerdir!"

"Müminin hesâbı kısa bir zaman için olacaktır Birinin hesâbı diğerinin hesâbını geciktirmez"

"Dünyâ hayâtı çok kısadır Bu birkaç günlük kısa fırsat zamânında, kabri ve kıyâmeti unutmamak (hazırlanmak) lâzımdır"

"Dünyâ hayâtı gâyet kısadır Ebedî saâdete kavuşmak dünyâ hayâtına bağlıdır Saâdetli kimse; bu kısa dünyâ hayâtındaki fırsatı ganîmet bilip, âhirette kurtuluşa sebeb olacak işleri yapan ve âhiret azığını hazırlayandır"

"Son nefes korkusu bir nîmettir ki, Hakk'ın dostları bu derde tutulmuş, giriftâr olmuşlardır"

"Dünyâ hayâtı geçicidir Bu birkaç günlük hayâtı ganîmet bilip, Allahü teâlânın rızâsını kazanmaya sarfetmek lâzımdır Alçak dünyânın nîmetlerine dalmayıp, âhireti istemek lâzımdır Ebedî olan âhireti ve âhiret nîmetlerini kazanmak için çalışmalıdır"

"Rızık mukadderdir Ziyâde ve noksan ihtimâli yoktur Rızkın noksan veya ziyâde olması, Hak teâlânın husûsî fazlı iledir Hiç kimsenin bunda bir katkısı yoktur"

"Sadakanın sevâbını evvelâ Resûlullah efendimizin rûhuna, sonra da diğer meyyitin rûhuna hediye etmelidir"

"Seher vakitlerinde ağlamayı ve istigfâr etmeyi ganîmet bilip, en büyük iş olarak addetmelidir"

"Seher vaktinde uyanık olmayı mümkün olduğu kadar elden bırakmamalı ve ağlayarak namaz kılıp istigfâr etmeyi ganîmet bilmelidir"

"Attâr-ıŞiblî kırk sene ağladı ve başını kaldırıp semâya bakmadı Ağlamasının sebebi sorulunca; "Kabrin korkusundan ve kıyâmet gününün heybetinden ağlamaktayım" dedi Semâya neden bakmıyorsun? diye sorulunca da; "Meclislerde kahkaha atarak çok güldüm Bu yüzden utanıp başımı kaldırıp bakamıyorum" buyurdu"

"İslâmiyete uymadıkça, hiçbir vakit mârifet-i ilâhî hâsıl olmaz"

BOL NÎMET VE BEREKET

Muhammed Ma'sûm hazretleri buyurdu ki: Peygamber efendimizin mihrâbının yanında öğle namazını kılıyordum Bu mübârek yerlerden ayrılık düşüncesinin verdiği hüzün ve elemin tesiriyle ağlamağa başladım Bu üzüntü ve gam içerisinde iken, kabr-i seâdetten, o temiz ve en güzel kokulu mezârdan etrâfa nûr saçılmağa başladığını gördüm Peygamber efendimiz tam bir heybetle o nûrlar arasından göründü Mübârek kabrinden çıktı Yanımıza geldi Kerem ve ihsânının çokluğundan, benzerini hiçbir zaman göremediğim, sultanların tâcı ve hil'atı gibi, bir tac ve hil'atı bana giydirdi Bu tac çok süslü ve pek kıymetliydi O anda bana bildirdi ki: "Mübârek vücudlarına değen ve şimdi çıkarıp sana verdikleri bu hil'at, diğerlerine benzemez" Görüyorum ki, Ravda-i mutahharadan, gece gündüz devâm üzere, bütün mahlûkâta nîmetler ve bereketler nehir gibi akıyor Nitekim, onun hakkında Kur'ân-ı kerîmdeAllahü teâlâ meâlen; "Biz seni ancak, âlemlere rahmet olarak gönderdik" buyuruyor

YETİŞ EY HOCAM!

İcâzetini verip, talebeden birine,
Gönderdi hizmet için, kendi memleketine

Hâce Muhammed Sıddîk, adlı bu talebesi,
Gidip, Allah yoluna, dâvet etti herkesi

Lâkin özlediğinden, pek fazla üstâdını,
Ziyâret maksadiyle, yaptı hazırlığını

Sonra ata binerek, yola çıkıp giderken,
At ürküp, kendisini, düşürdü üzerinden

Ve hem de bir ayağı, takıldı üzengiye,
Başladı hayvan onu, yerde sürüklemeye

Etraf da ıssız olup, kimsecikler yoktu pek,
Nerdeyse ölecekti, yerde sürüklenerek

Çâresizlik içinde, kapadı gözlerini,
İstedi üstâdının, yardım ve himmetini

“Allah’ın izni ile, ey hocam, yetiş hemen,
Çok zor bir durumdayım, kurtar beni bu hâlden”

Kalbinden geçirince, hemen bu murâdını,
O, bir anda yetişti ve durdurdu atını

Takılan ayağını, atın üzengisinden,
Çıkarıp halâs oldu, ölüm tehlikesinden

Ayağa kalktığında, düşündü ki o ilkin:
“Teşekkür eyliyeyim, hocama, bu iş için”

Ve lâkin göremedi, onu kendi yanında,
Zirâ o, göz önünden kaybolmuştu ânında

Aynı zât anlatır ki, hocamın derslerine,
Muntazaman gittiğim, günlerde bir gün yine,

Âile efrâdımı, ziyaret etmek için,
Memlekete gitmeye, hocamdan aldım izin

Hazırlığımı yapıp, yola çıktım nihâyet,
Sonra bir su yanında, mola verdim bir müddet

Bir insan boyundan da, derindi hem de o su,
Gömleğimi çıkarıp, yıkamak ettim arzû

Ve lâkin birden bire, ayaklarım kayarak,
Düştüm suyun içine, yüzü koyun olarak

Suda yüzmesini de, mâlesef bilmiyordum
“Beni bu vaziyetten, kim kurtarır?” diyordum

Böyle çok zor durumda, kalınca en nihâyet,
Yine ben üstâdımdan, istedim, yardım medet:

“Allah'ın izni ile, çabuk yetiş ey hocam,
Yoksa bu su içinde, az sonra boğulacam”

Ben böyle düşünürken, üstâdım geldi birden,
Beni, sudan çıkarıp, kayboldu göz önünden

Yolculuk yapıyordum, bir gün yine sahrada,
Susuzluk tesîriyle, otururdum arada

Yürüyecek tâkatim, kalmadı en nihâyet,
Hattâ yoktu etrafta, sudan eser, işâret

“Ne yapacağım” diye, düşünürken böyle ben,
Baktım, yine üstâdım, teşrîf etti âniden

Beni tutup, bir suyun, başına götürerek,
Bekledi baş ucumda, kendime gelene dek

O sudan kana kana, içip döndüm ben geri,
Baktım yine üstâdım, terk eylemiş bu yeri

İBRİĞİN SIRRI

Muhammed Ma'sûm, bir gün abdest alırken abdest aldığı ibriği kuvvetle duvara fırlattı Hizmetinde bulunan talebesi gitti ve başka bir ibrik getirdiTalebesi, önce verdiği ibriğin böyle atılıp kırılmasına üzüldü "Acabâ ne kusur ettim" deyip, MuhammedMa'sûm hazretlerinin yakınlarından birine gidip durumu anlattı O da, talebesinin bu üzüntülü ve korkulu hâlini MuhammedMa'sûm-i Fârûkî hazretlerine bildirdi MuhammedMa'sûm hazretleri buyurdu ki: "Ona söyleyiniz korkmasın O ibriği attığım sırada, bizi sevenlerden birisi sahrada, kana susamış bir arslana rastladı Arslan o anda onu orada öldürecek, parça parça edecekti O talebem ise tam bir âcizlik içinde bizden yardım istedi O anda elimde ve yanımda ibrikten başka bir şey yoktu Bunun için ibriği arslana fırlattım ve o zavallıyı kurtardım"

Bu hâdiseyi yaşayan talebesi başından geçenleri sonra şöyle anlattı: "Sahrâda âniden bir arslan gördüm O anda Hocam, İmâm-ıMuhammedMa'sûm hazretlerini hatırladım Hemen baş gözüm ile gördüm ki, İmâm-ıMa'sûm hazretleri geldi, elindeki ibriği arslana fırlattı Arslanda hareket edecek kuvvet kalmadıSonra hocam gözümden kayboldu Böylece beni o arslandan kurtardı Sonra, o ibriğin kırılmış parçalarını yerden topladım Hâlâ yanımda saklıyorum"

KISA ÖMÜR

Muhammed Ma'sûm hazretleri buyurdu ki: "İnsanın ömrü çok azdır Sonsuz olan âhiret hayâtında, insanın karşılaşacağı şeyler, dünyâda yaşadığı hâle bağlıdır Aklı başında olan, ileriyi görebilen bir kimse, dünyâdaki kısa hayâtında, âhirette iyi ve rahat yaşamağa sebeb olan şeyleri yapar Âhiret yolcusuna lâzım olan şeyleri hazırlar"

"Bir kimse âhirete yönelirse, Allahü teâlâ keremiyle, onun dünyâ ve âhiret ihtiyaçlarını giderir"

BOŞ HAYALLERDEN VAZGEÇ

Bir genç, Muhammed Ma'sûm hazretlerinin sohbetine gelirdi Bu genç, bir kıza âşık olup, dalgın ve dağınık bir hâldeydi Muhammed Ma'sûm hazretleri bir gün o gencin hâlini anlayıp buyurdu ki: "Bu bozuk düşünceden ve lüzumsuz hayâlden vazgeç! Himmet ve arzu yüzünü hakîkat bahçesine çevir! Mârifet bostanından meyveler topla! Elbette bu diğerinden daha iyi olacaktır" Bu hâl içerisinde ezilen ve sıkıntı içinde olan genç, Hâfız-ı Şirâzî'nin bir beytini okuyarak bu hâlden kurtulması için duâ ve himmet etmesini istedi MuhammedMa'sûm hazretleri, gencin bu sözü üzerine, o hâlden kurtulması için duâ ve himmet etti ve; "Seni bu hâlden kurtardılar!" buyurdu Genç bu sözü duyar duymaz, kendini toplayıp aklı başına geldi Mecazî olan aşk ve sevgisi, hakîkî aşka döndü Muhammed Ma'sûm hazretlerinin sâdık talebelerinden oldu Hattâ onun feyz ve bereketlerinden o kadar faydalandı ki, sâlih, velî ve kâmil bir zât oldu

EHL-İ SÜNNETİN ŞEREFİ

Bir gün İran kumandanlarından râfızî îtikâdlı biri, Hindistan'ın başşehrine gitmek üzere yola çıkmıştı Serhend şehrinden geçerken, alay edercesine, hizmetçilerinden birini Muhammed Ma'sûm hazretlerinin huzûruna gönderip, ziyâretine gelmek istediğini bildirdi Muhammed Ma'sûm hazretleri; "Misâfir kâfir de olsa ona ikrâmda bulununuz" sözü gereğince, misâfir için hazırlık yaptırdı İkindiye kadar beklediler Gelmedi Sonunda o kumandanın gittiği haberi geldi Maksadı, Ehl-i sünnetin en büyük âlimlerinden ve koruyucularından olan Muhammed Ma'sûm ile alay etmek, onu küçük görüp hafife almakmış O sırada, Muhammed Ma'sûm hazretlerinin en yüksek halîfelerinden olan Hâce Muhammed Hanîf-i Kâbilî misâfir geldi Hazır olan yemekleri onun için getirdiler Hâce Muhammed Hanîf, hediye olarak birkaç tâne bıçak getirmiştiBaşka hediyeler de vardı Muhammed Ma'sûm hazretleri bıçaklardan birini alıp; "Bir salatalık getirin" buyurdu Salatalık getirdiler O bıçakla salatalığı kesti ve buyurdu ki; "Salatalığı keserken, bizimle alay etmeye kalkışan o râfizînin de başının kesildiğini gördüm" Hakîkaten buyurduğu gibi oldu

ON İKİ SENE SONRA

Ekberâbâd şehrinde tasavvufta yetişmiş bir âlim vardı Hastalanıp ölmek üzere iken, talebesi olan kız kardeşinin oğlunu istedi Sonra; "Senin hâllerin tamamlanmadı Ben de ölüyorum Şimdi senin, Muhammed Ma'sûm hazretlerinin huzûruna gidip, sülûk eylemen, tasavvufta yetişmen ve böylece kemâl mertebelerine kavuşman gerekiyor Zannedersem, bu büyük nîmete ancak, on iki sene sonra kavuşabileceksin" buyurdu Bu zât söylenilen müddet içinde, her ne kadar birçok yere gittiyse de, irşâd diyârı olan Serhend'e yolu düşmedi Ancak on iki sene sonra, Serhend şehrine geldi Muhammed Ma'sûm hazretlerinin ziyâreti ile şereflendi Muhammed Ma'sûm hazretleri onu görünce; "Üstâdının sana söylediği on iki sene bugün doldu" buyurdu Gelen talebe hesâb etti aynen buyurdukları gibiydi Sonra buyurdular ki: "Bu mânâyı, üstâdının büyüklüğünü göstermek için izhâr eyledim Burada bulunanlar da, onun kemâlini böylece öğrensinler diye söyledim"

1) Mektûbât-ıMa'sûmiyye (MuhammedMa'sûm (ks)
2) Tam İlmihâl Seâdet-i Ebediyye; (49 Baskı) s1118
3) Zübdet-ül-Makâmât; s315
4) Hadarât-ül-Kuds; s262
5) Umdet-ül-Makâmât; s251
6) Hadâik-ül-Verdiyye; s191
7) Hak Sözün Vesîkaları; (2 Baskı) s319
8) Kıyâmet veÂhiret; (5 Baskı) s102
9) İrgâm-ul-Merîd; s72
10) Hadîkat-ül-Evliyâ; s109
11) Reşehât Zeyli; s39
12) Nesîmât-ül-Üns
13) Ma'den-i Cevâhir
14) Eşcâr-ül-Huld
15) Esmâr-ül-Eşcâr
16) Mahzen-ül-Envâr-ı Sâfî fî Keşfi Esrâr-il-Müceddidî
17) Câmiu Kerâmât-il-Evliyâ; c1, s199
18) Rehber Ansiklopedisi; c12, s291
19) Yevâkît-ül-Haremeyn
20) Makâmât-ı Ahyâr; s28
21) İslâm Âlimleri Ansiklopedisi; c16, s89