Ebû Bekr-İ Şiblî Hazretleri,

Ebû Bekr-i Şiblî
Ebû Bekr-i Şiblî hazretleri, Büyük velîlerdendir 861 senesinde Samarrâ’da doğdu Bağdât’a gelip, buraya yerleşti Cüneyd-i Bağdâdî’nin talebesidir Aynı zamanda Mâlikî mezhebinin fıkıh âlimlerinden olup, İmâm-ı Mâlik’in Muvattâ’sını ezbere bilirdi Zamanının bir tânesi olan Ebû Bekr-i Şiblî 945 (H334) senesinde Bağdât’ta vefât etti BİR HADİSİ SEÇTİM
Şiblî hazretleri buyurdu ki: “Dört yüz hocadan ders okudum Bunlardan dört bin hadîs-i şerîf öğrendim Bütün bu hadîslerden bir tânesini seçip kendimi ona uydurdum, diğerlerini bıraktım Çünkü, kurtuluşu ve ebedî seâdete kavuşmayı bunda buldum ve bütün nasîhatleri hep bunun içinde gördüm Seçtiğim hadîs-i şerîf şudur: Peygamber efendimiz bir Sahâbîye buyurdu ki: “Dünyâ için, dünyâda kalacağın kadar çalış! Âhiret için, orada sonsuz kalacağına göre çalış! Allahü teâlâya muhtâç olduğun kadar itâat et! Cehennem’e dayanabileceğin kadar günâh işle!”
Ebû Bekr-i Şiblî hazretleri güneş batarken güneşin sararmasına, şöyle bir benzetme yapardı: “Tıpkı mümin de böyledir Dünyâdan göçeceği zaman, varacağı makam sâhibinden çekindiği için, nasıl karşılanacağını bilmeyip, böyle sararır” Sonra da ilâve edip: “Gün doğarken de, çok aydın olarak doğar Bu da, bir müminin öldükten sonra kabrinden kalkışına benzer Bir mümin kabrinden kalktığında, yüzü güneşin doğduğu gibi parlar”
“Cehennemlik olmanın alâmeti; Allahü teâlânın rızâsı için bir fakire bir parça ekmek vermemek Fakat nefsin isteklerini tatmin etmek için, bir ziyâfette yüz altın harcamaktır Cennetlik olmanın alâmeti ise bunun tam tersidir”
Bir âh çekerek vefât etti
Bir gün, Ebû Bekr-i Şiblî; “Allah Allah!” deyip duruyordu O sırada bir genç; “Niçin Lâ ilâhe illallah demiyorsun?” diye sordu Bunun üzerine Şiblî hazretleri derin bir ah çekerek, “(Lâ ilâhe) der de (illallah) diyemeden vefât ederim diye korkuyorum” dedi Bu sözler gence çok dokundu ve orada bir âh çekerek vefât etti