Muhammed Huccetullah

MUHAMMED HUCCETULLAH

Hindistan'ın büyük velîlerinden İmâm-ı Rabbânî Müceddîd-i elf-i sânî Ahmed Fârûkî Serhendî hazretlerinin torunu ve Urvet-ül vüskâ Muhammed Ma'sûm Fârûkî hazretlerinin ikinci oğludur 1624 (H1034) senesinde dedesi İmâm-ı Rabbânî hazretlerinin vefât ettiği yıl doğdu İsmi Muhammed Nakşibend olup, lakabı Huccetullah'tır Tasavvufta Hullet ismi verilen pek yüksek makamların sâhibi idi

Muhammed Huccetullah, dedesinin vefâtına yakın dünyâya geldi O doğacağına yakın babası Muhammed Ma'sûm'a, İmâm-ı Rabbânî hazretleri; "Bu yakınlarda doğacak oğlun, yüksek mârifetlere ve sırlara kavuşacak, zamânının anlamaktan âciz kalacakları bir insân-ı kâmil olacaktır" buyurdu Hakîkaten kısa bir süre sonra doğan çocuğa, Şâh-ı Nakşibend Muhammed Behâeddîn-i Buhârî hazretlerinin ismini verdiler Muhammed Nakşibend'i babası küçük yaştan îtibâren iyi bir tahsîle tâbi tuttu Tefsir, hadîs, fıkıh, bunun yanısıra zamânın fen ilimlerini en mükemmel şekliyle öğretti Genç yaşta büyük bir âlim olan Muhammed Nakşibend, mübârek babasının kıymetli sohbetiyle, bereketli teveccühleri ile, kalb ilimlerinde yüksek mârifet sâhibi oldu Velîlikte büyük derecelere kavuştu Hullet ismi verilen makâmın sâhibi olup, lakabına Huccetullah dediler

Muhammed Nakşibend hazretleri, 1703 (H1115) senesinde seksen bir yaşında vefât edip, hakîkî âleme göç ederek sevdiklerine kavuştu Üç oğlu vardı Herbiri de velîlikte yüksek dereceler sâhibiydi Bunlar; Ebû Ali, Muhammed ve Mûsâ Kâzım'dır

Muhammed Nakşibend hazretleri, sağlığında zamânın devlet reislerine, beylere, vâlilere, âlimlere ve sâlihlere nasîhat eder, uzakta olanlarına ise mektuplar yazarak dînin emirlerini bildirirdi Bunlar iki cild hâlinde toplanmıştır Birinci cildde yüz yirmi sekiz, ikinci cildde altmış sekiz mektup vardır İki cild bir arada 1963 (H1383) senesinde Pakistan'ın Haydarâbâd şehrinde basılmıştır

Muhammed Nakşibend hazretleri, yazdıkları mektuplarından birinde buyurdular ki:

"Allahü teâlâya hamd olsun Seçtiği kullara selâm olsun Mektubunuzla şereflendik İkrâmlarınız da geldi Duâ etmemize sebeb oldu Hadîs-i şerîfde; "Duâ kapılarının kendisine açıldığı kimseye (yâni duâ nasib olan kimseye) kabûl kapıları ve Cennet, yâhut rahmet kapıları da açılır" buyruldu O hâlde duâda kusur etmemelidir Kapalı kapıları duâ anahtarı ile açmalıdır İhtiyaçlarını Allahü teâlâdan yalvararak ve O'na sığınarak istemeli, âhiret kurtuluşunu onlarda görmelidir

Hadîs-i şerîfde buyruldu ki: "Duâ müminin silâhıdır, dînin direğidir Göklerin ve yerin nûrudur Herşeyi Hak teâlâdan istemelidir Ayakkabının bağı, yemeğin tuzu bile olsa"

Duânın kabûl olması için olan şart ve edebler: Yemekte ve giymekte haramdan sakınmak, Allah'a karşı ihlâslı olmak Duâdan önce namaz veya benzeri sâlih bir amel işlemek, abdestli olmak, temiz olmak, kıbleye karşı diz çöküp oturmak, duâ ederken Allahü teâlâya hamdü senâ etmek, Resûlullah efendimize salevât-ı şerîfe getirmek, iki elini uzatıp, omuzları hizâsına kaldırmak, elinde eldiven olmamak, isterken Allahü teâlânın isimleri ve sıfatları ile istemek, meselâ; yâ Rabb-el-âlemîn, yâ Ekram-el-ekramîn, yâ Erhamerrâhimîn gibi Avuç içleri açık olmak, edeb üzere bulunmak, hudû' ve huşû' hâlinde olmak Kendini eksik, kusurlu, zavallı ve kırık bilmektir

Duânın kabûl zamanları ise; Kadr gecesi, Arefe günü, Ramazân-ı şerîf ayı, Cumâ günü, gecenin ilk üçte biri, gece yarısından sonra, gecenin son üçte biri, gecenin ortası ve seher vakitleridir Bunlardan en önemlisi Cumâ saatidir

Ezân okunurken onu dinleyip yapılan duâ kabûl olunur Secdede, Kur'ân-ı kerîm okuduktan sonra, Kur'ân-ı kerîmin hatminde (bilhassa hatmi okuyanın duâsı makbûldür), Zemzem suyu içerken, ölünün yanında, kuş öterken, sohbet meclislerinde, yağmur yağarken, Kâbe'yi gördüğü zaman, iki mübârek Allah lafzı arası duâ kabûl yerleridir Oturduğu yerin de temiz olması lâzımdır Kâbe'yi tavâf ederken, Hacer-i esved ile Kâbe'nin kapısı arası olan Mültezem'in yanı, Altın oluğun altı ve Zemzem kuyusu yanı, Safâ ve Merve tepeleri, Sa'y edilen yerler, Safâ ile Merve arasında gidip gelirken, Arafat'la Minâ arasında bulunan Müzdelife, Arafat, Minâ, taş atmaya gelirken ve taş atarken, haccın menâsikinde, Resûlullah'ın mübârek Ravdasının yanında da duâlar müstecâbdır, makbûldür Fâcir ve fâsık olsa da, mazlûmun duâsı makbûldür Babanın, âdil pâdişâhın, sâlih ve velîlerin duâları müstecâbdır

Allahü teâlâya duâ ederken, peygamberlerini ve sâlih kullarını da vesîle etmelidir Duâ ederken sesini yükseltmemeli, kendisinin günahkâr, kusurlu olduğunu îtirâf etmeli, samîmî kalb ile, ciddî olarak, isteyerek ve gönül huzûru ile duâ etmelidir Ettiği duânın mânâsını bilmelidir Yakınındakilere, yâni komşularına da duâ etmelidir Duâyı tekrar tekrar etmeli, duâ ederken ve dinlerken sık sık âmîn demelidir Olmayacak şey için duâ etmemelidir Duâdan sonra iki elini yüzüne sürmelidir Duânın kabûlünde acele etmemelidir Duâ ettim, kabûl edilmedi dememelidir Sonra kabûl edilebilir Yâhut kabûlü bir şeye bağlanır Yâhut bir belâyı gidermiş olur Bu sayılanlar duânın kabûl kısımlarıdır

Çocukların da ana-babasına duâları, misâfirin duâsı, oruçlunun iftâr vaktindeki duâsı, müslümanın müslümana gıyâbında, yâni arkasından yaptığı duâ makbûldür Allahü teâlânın İsm-i âzamı ile yapılan duâ kabûl olunur Bu şekilde duâ edenin duâsını, Allahü teâlâ ânında kabûl eder Bu da, enbiyâ sûresi 87 âyet-i kerîmesinin; "Lâ ilâhe illâ ente sübhâneke innî küntü min-ez-zâlimîn" kısmıdır Bu hususta başka diyenler de olmuştur Ama burada bu kadar yazmak yetişir

Yâ Râbbî! Duâlarımızı kabûl eyle Sen her şeyi işitirsin, bilirsin

Ayrıca küçük ve büyük günahlar hakkında ve bir takım nasîhatleri bildiren bir risâle yazdım Büyük Câmide, Şeyh Mustafa huzûrunuza takdim edecektir İnşâallah okursunuz"

1) Umdet-ül-Makâmât; s343
2) İslâm Âlimleri Ansiklopedisi; c17, s101