Birgivî

BİRGİVÎ

Osmanlı âlimlerinin meşhûrlarından, büyük velî İsmi Muhammed, babasınınki Ali'dir Lakabı Zeynüddîn'dir 1521 (H929) senesinde Balıkesir'de doğdu 1573 (H981)de Birgi'de vefât etti Kabri, İzmir'in Birgi kasabasında bir tepe üzerindedir İlimdeki yüksek derecesinden dolayı İmâm-ı Birgivî ismiyle meşhûr olup, Türk âlimlerinin baş tâcıdır Hanefî mezhebinden olup, asrının en meşhûr âlimlerinden idi

İmâm-ı Birgivî'nin babası âlim bir zât olup, müderris idi Önce babasından ilim öğrendi Babasının derslerinde yetişip, akranlarını geçti Sonra yüksek ilimleri öğrenmek üzere İstanbul'a gitti İstanbul'da bulunan meşhûr Semâniyye Medresesi müderrislerinden Ahîzâde Mehmed Efendiden, sonra da Kâdıasker Abdürrahmân Efendiden ders aldı Büyük bir şevk ve gayretle ilim öğrenip, Semâniyye Medresesinden mezun oldu Parlak bir başarı ile icâzet imtihânını vererek, müderrislik rütbesini kazandı Bundan sonra bir müddet İstanbul medreselerinde müderrislik yaptı Bu vazîfesi sırasında Bayrâmiyye tarîkatının şeyhlerinden olan Abdürrahmân Karamânî'ye talebe olup, onun sohbetlerinde bulunarak tasavvufta yetişti Daha sonra hocalarından Abdürrahmân Efendinin vâsıtasıyla Edirne'de Kassâm-ı Askerî (Mîrâs taksîm eden kâdılık) vazîfesi yaptı Bir müddet sonra bu işten de ayrıldı Sonra uzlete çekilmek yâni dünyâ işlerini tamâmen bırakmak istemişse de, tasavvufta hocası Abdürrahmân Karamânî'nin ısrârı üzerine ders ve vâz vermeye devâm etti İkinci Selîm Hanın hocası Atâullah Efendi, Birgivî'nin ilimdeki kudretini takdir ederek kendisini, Birgi'de yaptırdığı medresenin müderrisliğine tâyin etti Bundan sonra orada, talebe yetiştirmek, vaz vermek ve kitap yazmakla ömrünü geçirip, büyük hizmetler yaptı Yaşadığı bu yere nisbetle "Birgivî" adıyla meşhûr oldu

Haramlardan sakınmanın önemini ve dünyânın fânîliğini çok iyi anladığından, dînin emirlerini aslâ tâviz vermeden açıklardı Zamânın âlimleriyle, yazılı ve sözlü pek çok münâzaralara girerdi Hak bildiğini, ilmî delilleri ile söylemekten hiç çekinmezdi Birgi'den İstanbul'a gelerek, Sadrâzam Mehmed Paşaya nasîhatte bulunmuştur

İmâm-ı Birgivî hazretleri duâ ederken; "Ey yardımcıların en iyisi! Ey ümitsizlerin sığınağı! Yâ Erhamerrâhimîn! Ey günâhları örten merhâmeti bol Allah'ım! Habîbin, sevgili Peygamberin hürmeti için ve bütün peygamberlerin, meleklerin, peygamberinin Eshâbının ve Tâbiînin hürmetleri için, günâhı çok olan bizlere acı! Suçlarımızı affeyle!" derdi

Buyururdu ki:

Mal büyük bir nîmettir Malı isrâf, Allahü teâlânın nîmetini hakîr görmek, nîmete kıymet vermemek, nîmeti elden kaçırmak, kısaca küfrân-ı nîmet etmek, yâni şükür etmemek olur Bu ise, nîmeti verenin düşman muâmelesi yapmasına, azarlamasına ve azâb etmesine sebeb olacak büyük bir suçtur Nîmetin kıymeti bilinmeyince, hakkı gözetilmeyince elden gider Şükür edilince ve hakkı gözetilince elde kalır ve artar Cenâb-ı Hak, İbrâhim sûresi, yedinci âyetinde meâlen; "Şükr ederseniz, verdiğim nîmetleri elbette arttırırım" buyuruyor

İsrâf çok kötü bir huydur Çirkinliği meydandadır Kalbi, durmayıp karartan, kemiren, tehlikeli bir hastalıktır Tedâvisi pek güçtür Bu sıfat kalbi kaplamadan önce, gidermek ve bu felâketten kurtulmak için bütün ilâçlarına baş vurup uğraşmalıdır Kurtarması için, cenâb-ı Hakka yalvarmalı, duâ etmelidir Allahü teâlâ, çalışana, her güçlüğü kolaylaştırır O, sığınılacak, güvenilecek, biricik yardımcı ve kurtarıcıdır

"Tasavvuf nedir?" diye sorulunca buyurdu ki:

"Tasavvuf; kalbi kötü huylardan temizlemek ve iyi huylar ile doldurmak demektir Kalbi ıslâh etmek, her şeyden daha önemlidir Çünkü kalp, bedende emrine itâat edilen ve her hükmü yerine getirilen bir hükümdâr gibidir Vücûddaki uzuvlar onun emri altındaki hizmetçilerdir Bunun için Resûlullah efendimiz buyurdu ki: "İnsanın bedeninde bir et parçası vardır Bu iyi olursa, bütün uzuvlar iyi olur Bu kötü olursa, bütün organlar bozuk olur Bu (et parçası) kalbdir" Yâni bu yürek denilen, et parçasındaki gönüldür Bunun iyi olması, kötü ahlâktan temizlenip iyi ahlâk ile süslenmek demektir"

İmâm-ı Birgivî, vefâtı yaklaştığı sırada şöyle vasiyette bulundu:

Din kardeşlerime vasiyetim odur ki, hastalığım artınca, ziyâretime geldiklerinde İhlâs sûresini okumayı bana telkîn edip hatırlatsınlar Allahü teâlânın rahmetini, recâya, ümîd etmeye dâir âyet-i kerîme ve hadîs-i şerîfleri hatırlatsınlar Kelime-i şehâdeti söylemeyi telkîn etsinler Yanımda; "Lâ ilâhe illallah Muhammedün resûlullah, eşhedü enlâ ilâhe illallahü vahdehü lâ şerîkeleh ve eşhedü enne Muhammeden abdühü ve resûlühü" desinler Söyle diye zorlamasınlar Kelime-i tevhîdi söyledikten sonra başka bir şey konuşursam, yeniden telkîn etsinler Söylemezsem o da yetişir Tövbe etmeyi hatırlatsınlar Ölünce başımı kazımayı, koltuk ve kasık kıllarımı yolmayı, bıyık kırkmayı, sakalım traş olmamışsa, traş etmeyi, tırnak kesmeyi yapmasınlar Çünkü bunlar öldükten sonra yapılmaz Mümkün ise gusl ettirsinler Buna imkân yoksa, abdest aldırsınlar Buna da imkân yoksa, teyemmüm ettirsinler Kıbleye döndürüp sağ tarafıma yatırsınlar Yâsîn sûresini okusunlar Ölürken yanıma kadın ve çocuk koymasınlar Ağlayıp, inleyip, feryâd etmesinler Sâlih din kardeşlerim yanımda bulunsunlar Kalbleriyle teveccüh edip, bu fakir için selâmet ve şeytanın şerrinden kurtulmamı dilesinler Rûhum kabzolunca gözlerimi kapayıp, çenemi bağlasınlar Bir kaba buhur koyup, üç-beş veya yedi kerre etrâfımda döndürsünler

Defin yapılmadan önce, yakınım, velîm olan, helal kazançlı bir kimseden üç yüz akçe borç alsın Tamahkâr olmayan iki fakir kimse bulsunlar Beni sevenlerden olması daha iyi olur Bunları yalnız bir yere götürsünler Üçünden başka orada kimse olmasın O üç yüz akçeyi (gümüş veya altını) hesap edip kaç günlük namaza karşılık olursa, Muhammed bin Pîr Ali'nin o kadar namaz iskâtı için sana şunu verdim desin O da eline alıp, kabûl ettim desin Gümüşü veya altını alana, aldığı paranın şer'an kendi mülkü olduğunu bildirsinler O fakir diğerine, Muhammed bin Pîr Ali'nin namaz iskâtı için şunu sana verdim desin O da eline alıp, kabûl ettim desin Kendi malı olduğunu bilsin Lutfedip o da yanındakine, yukarıda bildirdiğimiz şekilde versin Böylece devredip tamamlasınlar Doğum târihim hicrî dokuz yüz yirmi dokuz Cemâzil-evvel'inin onuncu günüdür Ölüm târihi ne zaman olursa, on iki yılını düşsünler Ne kadar sene kalırsa, onun için devr etsinler Vitr namazını bile hesap etsinler Bir vakit namaz için beş yüz yirmi dirhem (24 kg) buğday hesâb etsinler Namaz iskâtının devri tamam olunca, birkaç devir de, verilmemiş zekâtlar için ve sadaka-ı fıtr için, birkaç devir de, kalmış kurbanlar ve adaklar için ve kul hakları için yapsınlar Bundan sonra, gümüş veya altınlar hangi fakirde kalırsa, kendi güzel arzusu ile velî olan akrabâma veya vasıyy-i muhtârıma, tâyin ettiğim vâsime hediye etsin O da eline alıp, kabûl ettim desin Sonra velî olan akrabâm, yüz akçesini ayırıp, ellişer akçe olmak üzere bu iki fakire versin Sevâbını bu fakîre (bana) bağışlasın

Bundan sonra iki kimse bulup, müslüman mezarlığında, sâlih bir kimsenin kabri yanında kabrimi kazdırsınlar Kazmak için, asıl maldan yirmi beşer akçe versinler Derinliği bir adam boyu, eni yarısı kadar olsun Kabri kazıp tamamladıktan sonra, kıble tarafını kazsınlar Bedenim sığacak kadar geniş ve derince olsun Sonra kefen işine baksınlar Orta bezden olup, israf etmesinler Kefeni asıl maldan yapsınlar Bundan sonra yıkamak üzere, yıkama tahtasına koysunlar Etrâfımda buhur gezdirsinler Bir sâlih kimse yıkasın Sâlih biri de su döksün Yanlarında başka kimse olmasın Sünnet üzere yıkasınlar Önce abdest aldırsınlar Üçer defâ yıkamaya dikkat etsinler Suyu çok döküp isrâf etmesinler Saçımı ve sakalımı, hatmi ile, ısınmış su ile yıkasınlar Üzerime son dökülen suya kâfûr katsınlar Yakın velîmiz lutfedip kalan akçeden (paradan) yıkayana ve su dökene yirmi beşer akçe versin Sonra kefene sarsınlar Bundan sonra cenâze namazımı kılmaya hazırlansınlar Dostlarıma haber versinler Namazımda bulunan cemâat üç safdan eksik olmasın, fazla olursa zararı yoktur Cenâzem getirilince, yüksek sesle zikr etmesinler Kabrin yanına gelince, dostlarımdan sâlih bir kimse kabrime insin Bu fakîri mezarın içine indirsinler "Bismillahi ve alâ milleti Resûlillah" deyip lahdin içine koysunlar Kıbleye çevirsinler Sonra kerpiç ile lahdin ağzını kapatsınlar ve "Yâ Rabbî! Bu ölüyü kabir azâbından koru!" desinler Kerpiç bulunmaz ise, kamış koysunlar Ağaç, kiremit, hasır ve tabut koymasınlar Kuru toprak üzerine koyup, sonra çukuru doldursunlar Balık sırtı gibi yapsınlar Bir karıştan yüksek yapmasınlar Defn işi bitince, üzerime bir testi su döksünler Su dökmeğe baş tarafımdan başlayıp, ayaklarıma kadar devâm etsinler Din kardeşlerimden birisi mezarımın başında dursun ve; "Yâ Rabbî! Kabri yanlarına doğru geniş eyle Bu ölünün rûhuna yükseklik ve saâdet ihsân eyle, ondan râzı ol!" desin Bir kişi de; "İnnâ lillahi ve innâ ileyhi râciûn" (Biz Allah'ın kuluyuz ve yine O'na döneceğiz) meâlindeki âyet-i kerîmeyi okusun ve; "Yâ Rabbî! Bu ölü senin emrine rücû' etti, döndü Sen kendisine rücû' edilenlerin hayırlısısın Bu kimsenin etrâfındaki yeri, iki tarafından geniş eyle ve bu ölünün rûhuna gök kapılarını aç ve onu güzel bir kabûl ile kabûl eyle Münker ve Nekir'in suâllerine ve diğer suâllere karşı dilini sağlam ve doğru söyleyici eyle Cevâbını kolay eyle!" desin Bundan sonra orada bulunanlara; "Kardeşiniz için magfiret isteyiniz" desinler Bütün bu işlerden sonra, oturup Kur'ân-ı kerîm okusunlar Tebâreke ve yedi kerre İhlâs sûresini, Fâtiha ve Muavvizeteyn ve bunlardan sonra tekrar on bir defâ İhlâs sûresini okusunlar Âyet-el-kürsî, Yâsîn sûresi ve Bekara sûresini sonuna kadar okusunlar Bu okuduğumuz Kur'ân-ı kerîmi bütün ölülere bağışladık diye ağızdan söylesinler Oruç, yemîn keffâretleri, Kur'ân-ı kerîm okuma ve duâ tamam olduktan sonra, yakın velîm lutfedip, kalmış olan yüz altmış akçenin altmış akçesini, altmış fakire versin Bu fakîrin oruç keffâretine niyet etsin Yüz akçesini de yüz fakire versin Yemîn keffâretine niyet etsin

Bundan sonra da telkîn için sâlih ve âlim bir müslüman, mezârımın yanında kalsın Yüzüme karşı ayakta dursun Desin ki: "Ey Muhammed bin Meryem!" Bunu üç defâ söylesin Sonra desin ki: "Dünyâdan şehâdet getirerek çıktığın ahdi hatırla İbâdete, Allahü teâlâdan başka lâyık ve müstehak kimse yoktur, deyip şehâdet getirmeni hatırla Allahü teâlâ birdir, ortağı yoktur Elbette Muhammed aleyhisselâm Allahü teâlânın resûlüdür Elbette Cennet vardır Cehennem ateşi de vardır Allahü teâlânın ölüleri diriltip, mahşer yerinde toplaması muhakkak vardır ve olacaktır Muhakkak ki, Allahü teâlâ mezarlarda bulunan ölüleri diriltir" Sonra üç kerre; "Yâ Muhammed bin Meryem! "Lâ ilâhe illallah" de" Sonra üç kerre; "Yâ Muhammed bin Meryem! De ki Rabbim Allahü teâlâdır Dînim İslâm dînidir Peygamberim Muhammed aleyhisselâmdır" desin Lutfedip mânâsını düşünerek yavaş yavaş okusun Çabuk çabuk okuyup gitmesin Sonra; "Yâ Rabbî! Sen bunu yalnız bırakma Sen mâliklerin hayırlısısın" desin Sonra dönüp evlerine gitsinler Üzerime binâ yapmasınlar Çadır kurmasınlar Nöbet tutmasınlar Baş ucuma tanınması, hatırlanması ve duâya sebeb olması için büyükçe bir taş diksinler Kabrim yıkılacak olursa, tamir etsinler Üzerime toprak döküp, balık sırtı gibi yapıp, yeni gibi yapsınlar Bir karış yüksek yapsınlar Bid'at olan şeylerden kaçınsınlar

Çoluk-çocuğuma vasiyetim olsun ki, üzerime sesli ağlamasınlar Allahü teâlâdan magfiret ve rahmet istemelidir Öldüğüm günde, yedisinde, kırkında ve sene-i devriyesinde yemek pişirip ziyâfet vermesinler Fakat sevâbını rûhuma hediye etmek üzere sadaka versinler Çok ihsânda bulunsunlar Allahü teâlâ kabûl eylesin Paraları yoksa; ekmek, pirinç, yağ, tuz, soğan versinler ve ne yapabilirlerse, az olsun çok olsun, Allahü teâlâ için verip, sevâbını, kalpleriyle ve dilleriyle bu fakîre bağışlasınlar Duâ ederken beni hatırlasınlar, unutup gitmesinler Yine çocuklarıma vasiyetimdir ki; dünyâya düşkün olmayalar, mal ve mevki, makam peşinde koşmayalar Allahü teâlâya tevekkül edip, faydalı ilimleri öğrenmeye ve bunları yaymaya çalışsınlar Sâlih ameller işlesinler ve takvâ üzere olsunlar, haramlardan sakınsınlar Meâlen; "Allahü teâlâdan korkanı, Allahü teâlâ dünyâda ve âhirette her darlıktan kurtarır Ona düşünmediği yerden rızık verir Allahü teâlâya tevekkül edene Allahü teâlâ yetişir İhtiyâcını ihsân eder, başkasına muhtaç etmez" (Talak sûresi: 3-4) buyrulan âyet-i kerîmeyi düşünerek okusunlar"

İmâm-ı Birgivî hazretleri, kıymetli eserler yazmış olup, en meşhûr eserleri şunlardır: 1) Tarîkat-ı Muhammediyye: Arapça kıymetli bir eser olup, Ehl-i sünnet âlimleri arasında büyük bir îtibâr görmüştür Birçok âlim tarafından şerhedilmiştir 2) Vasıyetnâme, Birgivî Vasıyetnâmesi adıyla meşhûr olmuştur Asırlardan beri okuna gelmiş, çok çok kıymetli ve faydalı bir eserdir 3) Zuhr-ul-Müteehhilîn: Bu eseri, kadınların hayz hâllerini bildiren bir kitap olup, çok kıymetlidir Bu şerh, İhlâs Vakfı tarafından bastırılmıştır 4) Ravdât-ül-Cennât fî Usûl-il-Îtikâd, 5) Risâletün fî beyânı Rusûm-il-Mesâhif-il-Osmâniyye, 6) Şerhu el-Hadîs-ül-Erbe'în, 7) Etfâl-ül-Müslimîn, 8) Ziyâret-ül-Kubûr, 9) Nûr-ul-Ahyâ, 10) Cilâ-ül-Kulûb, 11) Muaddil-üs-Salât, 12) Îkâz-ün-Nâimîn, 13) Ed-Dürr-ül-Yetîm fî İlm-it-Tecvîd, 14) Hâşiye-i Hidâye, 15) İmtihân-ül-Ezkiyâ, 16) Risâletün fî Usûl-il-Hadîs, 17) Ta'lîkât ales-Sadr-iş-Şerî'a, 18) Risâletün minel Âdâb, 19) Ulûm-ı Âliyye'den bahseden manzûm bir risâle, 20) Risâletün fî Hurmet-it-Tegannî ve Vucûbi İstimâ-il-Hutab, 21) Sihâh-ı Acemiyye (Farsçadır), 22) Tefsîru Sûret-il-Bekara: Bekara sûresinin yarısına kadar yaptığı tefsîrdir, 23) Îkâz-ül-Hâlikîn, 24) Şerhu Lübâb-ül-Elbâb fî İlm-il-I'râb lil-Beydâvî, 25) Dâfiat-ül-Mübtediîn ve Kâşifetü Butlân-il-Mülhidîn, 26) Avâmil: Nahiv ilmiyle ilgili çok meşhûr bir eseridir 27) İzhâr: Bu eseri de nahiv ilminde meşhûr bir kitaptır Asırlardan beri Arabca öğrenen talebelere okutulmuştur 28) Emsile-i Fadliye: Sarf ilmine dâir olup, oğlu Fazlullah Efendiye izâfeten bu adı vermiştir 29) Kifâyet-ül-Mübtedî fis-Sarf; Ermenekli Süleymân Sırrı Efendi bu esere bir şerh yazmıştır

VASİYETİMDİR!

"Kardeşlerime, evlâdıma ve âhiret yolcularına vasiyetimdir ki, Allahü teâlânın emrettiği şeyleri yapınız Kazâya kalmış namazlarınızı kılınız, kalmış zekâtlarınızı veriniz Oruçlarınızı tutunuz Üzerinize farz oluyorsa hac yapınız Her müslümanın öğrenmesi farz-ı ayn olan ilmihâl bilgilerini öğreniniz Âlimlerin sohbetine devâm ediniz Güvenilir ve sağlam âlimlerin fetvâsıyla amel ediniz Herkesin fetvâsıyla amel etmemelidir Tegannî dinlememelidir Allahü teâlânın ismi anıldığı zaman "Teâlâ ve Tebâreke" veya "Azze ve Celle", "Sübhânallah", "Cellecelâlüh" diyerek tâzim ediniz Resûlullah'ın ve diğer Peygamberlerin isimleri anıldığı zaman salevât getirmelidir Yazarken de bunları açık yazmalıdır Diğer âlimler ve meşâyıh anıldığı zaman, (rahmetullahi aleyh) demelidir Hocasına da hürmet göstermelidir Yol göstermek hâriç, hocanın önünden yürümemelidir Ondan önce söze başlamamalı ve yanında çok konuşmamalıdır Hizmetini severek yapmalıdır Her yerde hocanın rızâsını gözetmelidir Îtirâz etmemeli, dövse veya bağırsa nasîhat bilmeli, incinmemelidir Hocasının yakınlarına da hürmet göstermelidir Akrabâyı ziyâret etmeli, sıla-i rahmi, akrabâ ziyâretini terketmemelidir Anne ve babanın da haklarını gözetmeli, onlara karşı yüksek sesle konuşmamalı ve kızgın bakmamalı, günah olmayan emirlerini yapmalıdır Dövmesine ve bağırmasına sabretmelidir Karşılık vermemelidir Komşuların haklarını da gözetmeli, kokulu bir yemek pişirince, bir mikdârını komşulara vermelidir Mümkün olduğu kadar komşuların ihtiyacını görmeli ve zarara uğrarlarsa yardım etmeli ve iyilik gelirse sevinmelidir Diğer din kardeşlerini de sevmelidir Kusurlarını mümkün mertebe affetmelidir Müdâhene etmemeli, dünyâlık ele geçirmek için dîni vermemeli Gerekirse müdârâ etmeli, dîni ve dünyâyı korumak için dünyâlık vermelidir Müdârâ zararı gidermek için olur Çok gülmekten, faydasız konuşmaktan sakınmalıdır Alış verişte dînin emirlerine uymalı ve cemâate devâm etmelidir Bid'atlerden sakınmalı Misvâk kullanmaya devâm etmeli Duâya, Allahü teâlâya hamd ve senâ ile ve Resûlüne salât ve selâm ile başlamalıdır Duâ ederken bütün müminlere duâ etmeli, anneyi, babayı ve iyilik gördüğü kimseleri de duâlarında anmalıdır Yalvararak ve gizli duâ etmelidir Yalnız iken Allahü teâlâya yalvararak duâ etmeli, âcizliğini ve günahlarını düşünerek ağlamalıdır Allahü teâlâdan istikâmet, af, âfiyet, rızâsını ve muvaffakiyet istemelidir Îmânın gitmesinden korkup, dâimâ hüsn-i hâtime(son nefeste îmân ile gitmeyi) istemeli, İslâm nîmetine her zaman şükretmelidir Çoluk-çocuğuna ilmihâlini (lâzım olan din bilgilerini) öğretip, İslâmiyete uymayan şeylerden korumalı ve sakındırmalıdır Çocukları yedi yaşında namaza başlatmalı, on yaşına girdiklerinde namaz kılmazlarsa döverek kıldırmalıdır Dâimâ istigfâr etmelidir

1) Şakâyık-ı Nu'mâniyye (Atâî); s179
2) Mu'cem-ül-Müellifîn; c9, s123
3) Kâmûs-ul-A'lâm; c2, s1284
4) Osmanlı Müellifleri; c1, s255
5) Tarîkat-ı Muhammediyye
6) Vasiyetnâme (Birgivî); s46
7) İkd-ül-Manzûm; c2, s276
8) Eshâb-ı Kirâm; (6 Baskı), s317
9) Tam İlmihâl Seâdet-i Ebediyye; (44 Baskı), s1044
10) Rehber Ansiklopedisi; c2, s374
11) İslâm Âlimleri Ansiklopedisi; c13, s321