Şems-İ Tebrîzî Hazretleri

Şems-i Tebrîzî
Şems-i Tebrîzî hazretleri Konya’ya gelen büyük velîlerdendir Tebriz’de doğdu Doğum târihi bilinmemektedir Şems-i Tebrîzî lakabıyla meşhûr oldu 1247 (H645) târihinde Konya’da şehîd edildi Mevlânâ’nın medresesinde defnedildi CAMİDE KİMSE KALMAMIŞTI
Şems-i Tebrîzî hazretleri; “Eğer bir kimse bana âhiretim ile ilgili bir defâ iyilik edip, dünyâ ile ilgili binlerce kötülük etse, ben onun bir defâ yaptığı iyiliğe nazar ederim Çünkü iyi ahlâk bunu icâbettirir” buyururdu
Şems-i Tebrîzî hazretleri Şam’dan Konya’ya gelirken, yol üzerinde bulunan bir hana uğrayarak burada yatmak istedi Fakat uğradığı bütün hanların dolu olduğunu, hiç kalacak yerlerinin olmadığını öğrenince, câmide sabahlamak istedi Câmiye gidip yatsı namazını cemâatle kıldı Cemâat dağıldığında, o hâlâ duâya devâm ediyordu Duâsını bitirdiğinde, câmide kimse kalmamıştı Günlerce süren yolculuğun verdiği yorgunlukla hemen kendinden geçti Bir müddet sonra câminin kapılarını kilitlemek üzere gelen görevli, camide birinin yattığını görünce, yanına yaklaşarak:
“Burada yatılmaz kalk!” dedi Şems-i Tebrîzî hazretleri doğrularak: “Benim kimseye bir zararım dokunmaz Garibim, uzak yoldan geliyorum Hanlarda da yatacak yer yokmuş, başka kalacak bir yerim de yok Bırak da burada sabahlıyayım” dedi
Görevli; “Beni uğraştırma, sana kalk dışarı çık dedim, yoksa yaka paça seni dışarı atmasını bilirim” diye karşılık verdi Şems-i Tebrîzî hazretleri, bu son sözler üzerine bir tuhaf oldu Hemen ayağa kalktı Sessizce kapıdan dışarı çıktı Câmiden çıkmasını isteyen görevli, onun arkasından bakarken, âniden boğuluyormuş gibi oldu Bunun üzerine; “İmdât boğuluyorum!” diye bağırmaya başladı Bu sesi işiten imâm efendi koşarak geldi ve ona;

NE OLUR ONU AFFEDİN!
“Ne oldu, niye bağırıyorsun?” diye sordu Kayyum durumu anlatınca, imâm efendi hemen câmiden çıkıp koşarak, Şems-i Tebrîzî hazretlerine yetişti Kendisine; “Efendim, o câhildir, bir terbiyesizlik etmiş Ne olur onu affedin!” dedi Şems-i Tebrîzî hazretleri imâm efendiye baktı Üzüntülü bir şekilde: “Onun işi benden çıktı Benim yapabileceğim birşey yoktur Ancak îmânla ölmesi için duâ edebilirim” buyurdu Adam biraz sonra can verdi