Öldüğün An Ya Cennettesin Yada Cehennemde...

Ey nefsim! öldüğün an ya cennettesin ya da cehennemde

Allah'a karşı gelen kavimlerin hâllerine bir bak; Onlardan bir kısmı suda
boğuldu Bir kısmı yerin dibine battı Bir kavim taşa tutuldu Bir başka
kavmin sûretleri maymun ve domuz sûretine döndürüldü ve helâk olup
gittiler Bugünde böyle zulüm yapanlar, dünyayı ateşe verenler, tarihe
yüz karası olarak geçecekler

Bir yılı daha geride bıraktık Ya da âhirete bir yıl daha yaklaştık
Ticarethaneler geride kalan senenin kâr–zarar cetvellerini çıkarıp,
hesaplarını gözden geçirecekler
Ey nefsim! Sen de geçen senenin hesabını yaparak, kâr ve zarar
bilânçosu gibi, sevap ve günahlarını gözden geçirecek misin? Yeni yıla
girdim diye seviniyorsun; ama geride kalan o koskoca seneyi gerçekten
de sevineceğin şekilde mi geçirdin yoksa telafisi mümkün olmayan
hatalarla mı doldurdun?

Ey nefsim!

Hz Ömer Radıyallahu Anh: "Hesaba çekilmeden önce nefsinizi hesaba
çekiniz" buyurdu Ben de bu yeni yılın başında seninle yüzleşmek,
hatalarımı ve günahlarımı sorgulamak, hatta seninle çatır çatır
hesaplaşmak istiyorum
Sen her yaptığın hata ve kusura bir bahane, bir mazeret buluyorsun
Âhiret konusunda da sanki pek endişen yok, üstelik garantiymiş gibi bir
tavrın var Bu ne umursamazlık, bu ne vurdumduymazlıktır Bilmez
misin; Hz Ömer Radıyallahu Anh, bir keresinde Beytullah'ı tavaf
ederken:

"Yâ Rabbi! Eğer saîdler listesindeysem, ne olur beni orada sabit kıl; yok
eğer şakîler listesindeysem, ne olur beni oradan sil de saîdler listesine
yaz" diye gözyaşlarıyla Allaha yalvarıyordu Koskoca Hz Ömer böyle bir
endişe duyabiliyorken, sen kendini nasıl garantide görebiliyorsun? Yine o
Hz Ömer, münafıkların listesi kendisinde bulunan Hz Huzeyfe
Radıyallahu Anh'ın etrafında dolaşır:
"Yâ Huzeyfe! Ben de listede var mıyım?" diye sorardı Hz Ömer;
Resûlullah'ın ikinci halifesi ve adaletin güneşi olmasına rağmen nefsini bu
kadar hakir görüp, münafıklar listesinde olmaktan korkuyorken, sen hiç
merak etmiyor musun acaba hangi listedeyim diye? Düşün ey nefsim!
Büyüklerin hâli böyle olunca senin hâlin nasıl olmalı?

Ey zavallı nefsim!

Bünyende yığınla kötü huy barındırıyorsun Heva ve hevesin, ihtiras ve
şehvetin, dünyaya olan sevgin ve meylin seni sarıp sarmalamış
Dedikodu, gıybet, hased sende… Riyakârlık, büyüklenmek, kibirlenmek
sende… Aldatmaca, kandırmaca, yalan sende… Kin, nefret, buğz sende…
Bu kötü huylardan ne zaman kurtulacak, ne zaman tezkiye olacaksın?
Üstelik bunca kötü hasletlerin varken, kendi hata ve kusurlarını nedense
hiç görmüyorsun; ama bir başkası bir hata yapmaya görsün, hemen
eleştiri bombardımanına tutuyorsun Sen başkalarının hatalarını
araştırmayı bırak dakendine bak! Halkın ayıpları ile meşgul olup, kendi
ayıplarına karşı kör olma

Mustafa Özşimşekler

Devam edecak insaAllah

Ey biçare nefsim!

Geçici olduğunu bile bile dünyaya öylesine tamah ediyorsun ki! Bu dünya
kime yar olmuş ki, sana olsun? Gelen bir gün mutlaka gitmiş ve er geç
sen de gideceksin Hele bir düşün, kimler geldi geçti? Firavunlar,
Nemrutlar, Hâmanlar, Karunlar, Şeddatlar hep gittiler Ne kudretli krallar,
kayserler, kisralar dünyaya veda ettiler Dünya onları bir oyuncak hâline
getirdi, oyalanıp durdular Şeytan onları aldatıp kandırdı Yaptıkları
isyanları, zulümleri süsledi Onlar sağlam kalelerde ve kulelerde bir
yandan binbir gece eğlenceleriyle zevk ederlerken, diğer yandan
nicelerinin haklarını yiyip zulmettiler Oralarda nice namuslar kirletildi
Nice beller bükülüp, işkenceler edildi Nice çaresiz, fakir fukaranın,
gözyaşları akıtıldı

Sonunda Allah'ın emri geldi Kendilerine birer emanet olarak verilen
canları geri alındı Böbürlenerek sahip çıktıkları mallardan ve mülklerden
de oldular Onların topladıkları servetler hep dağıldı gitti O kuş tüyü
yataklardan kaydılar Büyük ve gösterişli konaklarından çıkarıldılar
Geriye bir şey kalmadı; ne mal, ne mülk, ne de saltanat Şimdi ise
onların esâmesi bile okunmuyor "Hele bir bak, onlardan yana bir bakiye
görebiliyor musun?" (Hâkka, Geriye sadece bunların hesabını vermek
kaldı Öyle ki, hiç hesaba katmadıkları şeylerden dahi hesaba
çekilecekler

Düşün ey ahmak nefsim!

Bu göçüp gidenlerin hâllerinden senin alacağın ibret dersi yok mudur?
Meselâ, şu Ad kavmi ne büyük ibret… Bunların minare gibi upuzun boyları
vardı Çok güçlü kuvvetliydiler Kayaların içini oyup çok muhkem, kale
gibi sağlam evler yapıyorlar ve oralarda barınıyorlardı Kendilerine
kimsenin karşı koyamayacağını sanan bu kavim azınca, haddi hududu
aşınca, Mevlâ Teâlâ onları nasıl da sildi süpürdü Sen bunlardan daha mı
kuvvetlisin, Neronlardan daha mı güçlüsün, (hâşâ) ben karşı koyarım mı
sanıyorsun? Allah'a karşı gelen kavimlerin hâllerine bir bak: Onlardan bir
kısmı suda boğuldu Bir kısmı yerin dibine battı Bir kavim taşa tutuldu
Bir başka kavmin sûretleri maymun ve domuz sûretine döndürüldü ve
helâk olup gittiler Bugün de böyle zulüm yapanların, dünyayı ateşe
verenlerin, tarihe yüz karası olarak geçecek olan despotların feci
akıbetlerini, ömrün olursa göreceksin "Zalimin zulmü varsa mazlumun
Allah'ı var" diye atalarımız boşuna söylememişler "Sakın, Allah'ı
zalimlerin yaptıklarından habersiz zannetme!" (İbrahim, 42)

Ordusuna güvenen Nemrud, topal bir sivrisinekle helâk oldu Malına
güvenen Karun, malıyla battı Makam ve mevkisine güvenen niceleri,
çoktan toprak oldu da isimleri bile unutuldu Peki, sen neye güveniyorsun
ey nefsim? Haberin olsun ki; Allah'tan başka her neye güveniyorsan, o
şeyle beraber Allah seni de batırabilir Onun için sana bu nimetleri vereni
unutma! Sana bu makamı ve mevkiyi vereni, bu malı, mülkü ve serveti
vereni sakın unutma!!! Hem bu dünyada bizlere ihsan edilen nimetler ne
kadar çok olursa olsun, âhirete nispetle çok az bir şeydir Bunlar için,
sonsuz cennet nimetleri fedâ edilir mi? Bugün dünyanın az bir zahmetine
dayanamayan, yarın cehennem azabına dayanabilir mi? Parmağını
mumun alevine tutsan, ona dahi dayanamasın, öyleyse acizliğini anla ve
ateşe dayanabileceğin kadar günah işle!

Ey günahkâr nefsim!

Artık sana düşen, bugüne kadar işlediğin isyanlardan dolayı pişman olup
tevbe etmek, Mevlâ'nın dergâhına yüzler sürmektir Bugüne kadar
gönlünce yaşadın, isyanlar ettin, günahlar işledin de ne oldu? Aldığın
şehevî zevkler, tatmin ettiğin o ihtiraslar ve arzular nerede? Hepsi o
anlıktı geçip gitti değil mi? Tabiî zevki geçti; ama hesabı duruyor Şayet
Rabbini razı edemezsen, sana verdiği bu fânî nimetleri, bâkî olana
çeviremezsen işin zor, hem de çok zor ey nefsim Allahu Teâlâ Kerîm'dir,
Rahîm'dir, beni affeder deyip avunuyorsun; fakat affa mazhar olmak için
ne yapıyorsun? Evet, Allah "Kerîm ve Rahîm'dir"; ama aynı zamanda
da "Şedîdü'l–ikabdır", haberin olsun!

Tevbeyi geciktirme; çünkü ölüm her an gelebilir Hem tevbe, geciktikçe
zorlaşır; zira yapılan günahlar alışkanlık hâlini alır ki, alışkanlıkları terk
etmek çok daha zordur Bu durum ise; dersine zamanında çalışmayıp,
bunu imtihan gününe saklayan tembel talebenin durumuna benzer ki,
başarı şansı çok azdır, bilesin

MAZLUM MÜSLÜMANLARIN ÇARESİZ ÇIĞLIKLARI

Ah nefsim, ahh!

Rahata ne kadar çok alıştın, değil mi? Öylesine keyif adamı oldun ki
sorma gitsin Ama iyi bil ki, bu pek hayra alâmet değil Bu rahatlık, bu
rehavet sana diğer Müslüman kardeşlerini unutturmasın Sen öylesin diye
herkesi rahat ve keyfi yerinde zannetme… Bak Yahudi ve Hıristiyanlar,
ortadoğudaki Müslüman kardeşlerine âdeta kan kusturuyor Filistin
topyekûn ateşe verilmiş, Irak alevlerle kuşatılmış, Müslüman halkların
yaşadığı bu beldeler olmuş can pazarı… Savaş(!) bahanesiyle orada
binlerce masum sivil öldürülüyor Halk, evlerinde bombalanıyor Cani
coniler bombalanan bir camiye giriyor ve içerideki yaralı cemaate kurşun
yağdırıyor Mutfakta yemek pişirirken kurşuna dizilen Felluceli bacımızın
da, camide namaz kılarken şehit edilen mü'min kardeşimizin de hataları
galiba Müslüman olmak

Ey nefsim! Bu haberler seni ne kadar rahatsız ediyor, hiç üzülüp,
kahroluyor musun? Müslüman kardeşlerinin o perişan hâli karşısında,
duadan başka hiçbir şey yapamamanın verdiği derin ıstırapla
gözyaşlarına boğuluyor musun? Yoksa bu haberler keyfini kaçırdığı için
bunun yerine magazin haberleri diye sunulan zırvaları ya da gelin–
kaynana, ünlüler çiftliği veya popstar gibi lüzumsuz programları
seyrediyor ve "Acaba ne olacak, kim kazanacak?" diye bunu mu merak
ediyorsun? Ey zalim nefsim! Halbuki "Müslüman kardeşlerimin durumu ne
olacak, bu savaşı kim kazanacak?" diye dertlenmen, Filistin'de, Irak'ta ve
dünyanın neresinde olursa olsun mazlum Müslümanların zaferi için dua
etmen gerekmez mi?

Ey nefsim!

Bu arada sana yılbaşı ve Noel yortusuyla alâkalı olarak da bir çift lâfım
olacak Orta Doğu'yu kana bulayan, oradaki mazlum Müslümanların
çaresiz çığlıklarının yükselmesine sebep olan, Irak'ta binbir çeşit vahşete
ve işkencelere imza atan, insanlıktan yoksun caniler sürüsünün bayramı
olan Noel yortusunu kutlamaman gerektiğini iyice anladın mı? Zira onlar
Müslüman kardeşlerine ülkelerini zindan ederken, sen onlarla aynı
gecede dans edip, hindi kızartması yiyerek, içki içip nara atarak, Noel
kutlamanın ne büyük bir ihanet olduğunu umarım idrak edersin
Ayrıca, Ebû Garip cezaevinde yapılan, insanın kanını donduracak
işkenceleri, camilerde kurşunlananları, otobüsler taranarak öldürülen
çocuk ve kadınları, ucuna Haç asılı tanklardan çıkan mermilere hedef olan
Müslümanları ve daha nicelerini gördükten sonra, hâlâ onların sana dost
olabileceğini düşünebiliyor musun?

Ey gafil nefsim!

Ramazan ayında gördüğün pa pazlı, hahamlı iftar sofralarında esen
hoşgörü–diyalog rüzgârları sakın seni aldatmasın! Zira aynı gün ve
gecelerde Felluce'de Haçlı sürüleri, grup grup camilere dağılarak katliam
yaptılar O mübarek günlerde bir camide yaralı, çaresiz ve savunmasız
şekilde yerde yatan bir Müslümanın beynine kurşun sıkıldığını sen de
gördün, dünya da gördü! Aman ya Rabbi! Bu nasıl bir nefret, bu nasıl bir
kin böyle!… Hani nerede hoşgörü?! Ey nefsim, gözünü iyi aç ve gör ki,;
Hıristiyan ve Yahudilerin Türkiye'deki yüzü, Müslümanlarla iftar
sofralarında şen şakrak tavırlarla göz boyarken, Filistin ve Iraktaki yüzü,
Müslümanlara kan kusturuyor Diyaloga sıkılan bunca kurşundan sonra,
hâlâ "Hoşgörü ve diyalog" nutuklarına kanacaksan, sana yazıklar olsun ey nefsim!

Ey nefsim!

Dün küçüktün, bugünse yetişkin bir hâle geldin Bak bir sene daha geçti,
yaşlanıyorsun, farkında mısın? Ben sana Resûlullah'ın tavsiyesini
hatırlatayım: "İhtiyarlamadan önce gençliğin, hasta olmadan önce
sıhhatin, meşguliyet gelmeden önce boş vaktin, fakirlik gelmeden önce
zenginliğin ve ölmeden önce hayatın kıymetini bil!"
Ecel her geçen gün yaklaşıyor, ansızın ve hiç ummadığın bir zamanda
gelebilir Öldüğün an ya cennettesin ya da cehennemde… Şu an
bulunduğun binanın kapısından çıksan, binlerce adrese gidebilirsin; ama
bu dünyanın kapısından çıktığında gideceğin sadece iki adres var Bu
adres ya cennet olacak ya da cehennem… Daha açıkçası, ya yukarıda
saydığımız zulümlere imza atan, Orta Doğu'yu kana bulayan Yahudi ve
Hıristiyanlarla beraber cehennemde yanacaksın ya da Allah'ın dostları ve
salih kullarıyla cennette ebedî bir zevk ve sefa âlemine dalacaksın!

Rabbim hepimizi nefsimizin şerrinden muhafaza buyurup, cennetini ihsan
eylesin!
Fî emanillah!Amin amin amin

Mustafa Özşimşekler