Tenbihü-L Gafilin

TENBİHÜ-L GAFİLİN

Kaab-ul Ahbar'a göre;"Kibirliler kıyamet günü, insan şekline girmiş tohum taneleri halinde mahşere gelirler, her yandan kendilerini zillet kuşatır, her biri cehennemin ayrı bir köşesine gönderilir, orada cehennemliklerin pisliklerini içerler (178)
Süfyan bin Musır'ın anlattığına göre Hz Hüseyin (ra) bazı yoksulların yanından geçiyordu Adamlar önlerindeki bir kemik parçasını sıyırıyorlardıHzHüseyin'i görünce yemeğe buyur dedilerO'da Allah kibirlileri sevmez dedi attan indi ve o yoksullarla beraber bir şeyler yedi Arkasından da kendilerine " Ben sizin davetinize icabet ettim, şimdi, de siz benim davetime icabet ediniz" diyerek onları evine çağırdıEvine varınca da cariyesine "ilerisi için sakladığın yiyecekleri çıkar da getir bakalım dedi" (178)
Ulu Allah üç kimseden genellikle nefret eder, fakat bunlar arasında da üç kimse de vardır ki; onlardan daha çok nefret ederAllah genel olarak fasıklardan nefret eder fakat yaşlı fasıklardan daha çok nefret ederAllah cimrilerden genellikle nefret eder fakat zengin cimrilerden daha çok nefret ederAllah genel olarak kibirlilerden nefret eder, fakat fakir kibirlilerden daha çok nefret eder (179)
Yahya bin Cale'den (ra) rivayetle; Efendimiz (sav) bir gün;"Kalbinde hardal tanesi kadar kibir bulunan kimse cennete giremez"buyurduAshabdan biri ise ;"Ya Resulallah , elbisemin temizliği, pabucumun şıklığı ve değneğimin kıvrık olması hoşuma gidiyor bu kibir sayılır mı " diye sorunca; Efendimiz (sav) ;"Allah güzeldir ve bu yüzden güzeli severAyrıca kuluna bir nimet bağışlayınca onun eserini üzerinde görmeyi sevdiği gibi nobranlıktan ve yoksul görünmekten de nefret ederKibir ,hakka önem vermemek ve insanları hor görmektir"(180)
Anlatıldığına göre bir defasında Hz Musa (as) ;"Ya Rabbi mahlukatın içinde en nefret ettiklerin kimlerdir?" diye seslendiUlu Allah' da (cc) şu cevabı verdi;"Ya Musa, en çok nefret ettiklerim, kalbi kibirli, dili kaba, imanı zayıf ve, eli sıkı kimselerdir"buyurdu (180)
Urve bin Zübeyr (ra) 'e göre ;"Alçakgönüllülük şeref kazanma yollarından biridirÇünkü alçakgönüllülük dışında kalan her nimet kıskançlığa hedef olur"(180) Ehli hikmetten bir zata göre ;kanaatkarlığın ürünü huzur, alçakgönüllülüğün ürünü de sevgidir
Haccac'ın ordu komutanlarından biri olan Muhalleb bin Ebu Sufre, bir, defasında , ipekli üniforması içinde caka sata sata Mutrif bin Abdullahın yanından geçerken bu zat kendisine "Ey Allah'ın kulu, bu yürüyüş Allah'ın ve Resulünün nefret ettiği bir yürüyüştür" dediBunun üzerine Muhalleb beni tanımıyor musun? Diye sorunca Mutrif 'te kendisine şu cevabı verdi;"Evet tanıyorumBaşlangıcın murdar bir meni damlası, sonun iğrenç kokulu bir leş, bu ikisi arasında da bir gübre çuvalının hamalısın"Bu söz üzerine bir daha cakalı yürümedi(181)
Hz Ömer (ra) der ki;"Alçakgönüllülüğün başı, karşılaştığın Müslüman'a önce senin senin selam vermen, mecliste arkalarda oturman, bir de iyi ve takva sahibi olarak anılmaktan hoşlanmamandır "(181)
Anlatıldığına göre Selman-i Farisi (ra) Medain emiri iken bir gün çarşıya gezmeye çıkmıştıO sırada bir şeyler satın alan şehrin ileri gelenlerinden biri yanından geçmekte olan Selman'ı hamal sanarak " gel şunları eve götür" dediSelmen'da adamın eşyasını yükleyerek yürümeye başladıYolda kendisini görenler 'Allah emirin iyiliğini versin, yükünü ver de biz taşıyalım" dediler Fakat O vermedi bu durumu gören yük sahibi içinden "Tuh be şehrin emirini hamal tutmuşum meğer !" dedi ve Selman'dan özür diledi"Allah iyiliğini versin, ben seni tanımıyordum" dediSelman'da adama " Haydi yürü gidelim " diye cevap verdiAdamın evine varınca adam bir daha hiç kimseye yük taşıtmam dedi(184)
Anlatıldığına göre Ammar bin Yaser (ra) Küfe emiri iken bir gün hayvan yemi çarşısına gitti ve biraz yonca satın aldıSatıcı yoncayı demet yapıp bağladıAmmar demeti sırtlayarak evine götürdü (184)
İbni Mesud'a (ra) göre ;"Kim Allah korkusundan alçakgönüllülüğü benimserse kıyamet günü Allah onun derecesini yükseltirBuna karşılık kim kibirlenerek büyüklük taslarsa ,Kıyamet günü Allah onu aşağılar" (185)
Abdullah bin Ebu Cafer'in anlattığına göre bir gün Hz Ali(ra) çarşıdan altı sarı liraya iki sade gömlek almıştı ve kölesine "Ya Esved, hangisini istersen seç ,senin olsun" dedi Köle gömleklerden daha iyicesini seçince Hz Ali'de (ra) onu giydiFakat kolları uzun geldiği için terziyi çağırarak kollarını kestirmişti(185)