Cennet Gülüşlü Çocuk..

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

Gevşemeyin, üzülmeyin; eğer (gerçekten) iman etmişseniz en üstün sizlersiniz” (Al-i İmran/139)

Yoksun bu sabah, güneş sensiz doğdu…
Sensiz uyandı güne herkes

Kopup gittin dalından, hiçbir şey demeden ve
küsmüşçesine bakıyordu gözlerin

Küstün biliyorum, nedensizce canını acıttılar, nedensizce seni bilmediğin, anlamadığın kan ve gözyaşından ibaret, saçma bir oyunun içine sürüklediler

Ebe sendin ve sobelendin

Boyunu aşan bir oyundu bu biliyorum, hem canını hem de ruhunu acıttılar, cennet gülüşlü çocuk

Oyunlar acı üzerine kurulu olamamalı ve oynayanlar zalim olmamalı haklısın

Yüzündeki tebessüme acımadılar, acımadılar o minicik ellerine

Bakışların küsmüşçesineydi farkındayım, küsmüşçesine ve şikâyet edercesine

Ürpertti bakışların bir an, yarın mahşerin kalabalığında belki de yakamıza yapışacak, “Neden bir film seyreder gibi seyrettiniz bize yapılan zulümleri” diye haykıracaksın

Bizler kaçacak bir yer bulabilecek miyiz acaba?

Senin imtihanın; zalimlerin yurduna ve canına saldırışı, bizim imtihanımız; zalimin, mazlum olanın canını acıtması karşısındaki halimiz ve tavrımız… Sen üzerindeki cana susamış bakışları bile bile, terk etmedin yurdunu

Yurdun kutsaldı senin için biliyorum, sen canına kastedenlere rağmen vazgeçmedin kutsal bildiklerinden

Dinine, vatanına dönmedin sırtını

Siper oldu minicik bedenin

Sen kazandın
Gülüşünden belli, içtiğin şahadet şerbetiydi belki de tatlı gelen

Ve hakkını er ya da geç alacağının müjdesiydi seni tebessüm ettiren

Peki ya bizler kazanabildik mi, ya da kazanabilecek miyiz cennet gülüşlü çocuk? Hakkını helal edebilecek misin, biz duyarsızlara?

Yoksun bu sabah
Biz devam ediyoruz, kaldığımız yerden…

Yokluğunda sadece bir “ah” çektik, ölümünü seyrettik televizyonlardan umarsızca

Bir dakika sonra, her şey normalleşti yine dünyamızda

Ölüm haberinin ardından günlerdir beklediğimiz, pür dikkat seyre daldığımız dizilerimize döndük yine

Sanki sen hiç acı çekmedin, sanki sen hiç ölmedin, sanki sen hiç o masum gözlerle bakmadın

Ve çekip gitmedin sanki şikâyet edercesine…

Dünya, hiçbir zaman iyilerden ve masumlardan yana olmadı yazık ki

Dünya kendisini isteyenlere açtı hep kucağını

Belki de kendisi de fani olduğundandır

Belki de Yaratanın kendisine değer vermediğini bilmesindendir

Zira Nebiler Serveri, bir hadiste “Dünyanın Allah katında, sinek kanadı kadar değeri olsaydı, kâfire ondan bir yudum su içirmezdi

” Diyerek, dünyanın Allah katında ki değersizliğini bildirmiştir bizlere

Baki olan Allah’tır ve bakiliği seçenler sırt çevirdi dünyaya

Dünya da zalimlerle bir olup “Alın size!” dercesine oyunlar geliştirip durdu, kendisini reddedenler karşısında

… Ve aynı dünya, bir gün zalim olana da aynı oyunu oynayacak

Sırtını çevirip “sende mi ölümlüsün, sen de çek git o zaman diyecektir” merak etme, cennet gülüşlü çocuk

Basit değil bu kadar

Dünyanın sonu vardır, lakin ahiretin sonu, ucu bucağı yoktur

Dünyadaki ateş yakar sen söndürürsün, ahiretteki ateş yakar, sen ey zalim olan, yanar yanar yeniden dirilir durursun!

Burada istemediğin ölümü, orda yaşamak istersin ama ölüm bile basmaz seni bağrına o gün

Sen, yakıtı sen gibi olanların doluştuğu ateşe namzetsin

Çünkü sen, inanmadın ve inananın canını yakarak, kanını akıtarak, gönlünü küstürerek, Rab’bin, hışmını çektin üzerine

Dünya yanında olsa neye yarar, Rab yanında olmadıktan sonra…

Zalim olmak inanmayanın işidir

İnanmadın, zalimleştikçe zalimleştin

Virane ettin koca şehirleri, duman altında bıraktın ocakları, kırdın geçirdin bin bir yüreği

Ahına girdin mazlumun, hele ki o mazlum bir bebekti, hele ki o mazlum suçsuz bir çocuktu, hele ki o mazlum, savunmasız bir ihtiyardı

Hele ki o mazlum inanandı

Ve senin niyetin, inancına kıymaktı

Kendine kıydın, ey zalim haberin var mı?

Sen zalimsin, zalim olduğun için yüreksizsin, zalim olduğun için acımasızsın

İçini yarsalar, katılaşmış ve kararmış bir kalp çıkacaktır

Belki de kalp bile terk etmiş seni, farkında mısın ey zalim?

Al senin olsun dünya, bil ki izinde olacaktır aldığın her ah

Uykuların bölünecek, kan kırmızı göreceksin baktığın her yeri

Meleksiz şehirler geçeceksin, toprağa yaklaşınca, devleşecek günahların karşında

Adım adım, bir ahın, bin derdini taşıyacaksın

Al senin olsun dünya ey zalim!

Masum gülüşlü, cennet gülüşlü çocuk! Aynı inanca sahibiz

Bizler de senin gibi Yaradan’a inananlardanız

İnancından dolayı sana kıydıklarını bile bile, acını, acımız olarak görmüyoruz!

Ebu Cehiller, Ebu Lehebler giderek çoğalıyor, bizler bir Hz

Ömer, bir Hz

Mus’ab olabilecek miyiz acaba, cennet gülüşlü çocuk? İnancımız yaşayışımıza yansıyacak mı? Dostumuzu düşmanımızı ayırabilecek miyiz? Uyanışa geçip müslümanlara oynanan oyunlara çelme takabilecek miyiz?

Duyar gibiyim dediklerini cennet gülüşlü çocuk; bizler kardeşimiz olanı düşman, olmayanı dost bildikçe ve Yaradan’la bağımızı sağlamlaştırmadıkça bir Hz

Ömer, bir Hz

Mus’ab olmamız imkânsız

Ne desen haklısın cennet gülüşlü çocuk…

Zira bizler hala uykudayız

Dünyanın peşinde koşturup duruyoruz, daha çok işimiz var

Sen korkular yaşarken, biz yeni planlar peşindeyiz

İşimiz var besbelli, dünyalık şeyler lazım bize

… Ve sen ölürken, bizler dünyalık hesaplar içindeyiz hala

“Ah etme bize” demeye hakkımız var mı, cennet gülüşlü çocuk?

ZEYNEP YETER ÇELİK

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

Ne desen haklısın cennet gülüşlü çocuk…

Zira bizler hala uykudayız

Dünyanın peşinde koşturup duruyoruz, daha çok işimiz var

Sen korkular yaşarken, biz yeni planlar peşindeyiz

İşimiz var besbelli, dünyalık şeyler lazım bize

… Ve sen ölürken, bizler dünyalık hesaplar içindeyiz hala

“Ah etme bize” demeye hakkımız var mı, cennet gülüşlü çocuk?

Öyle güzel anlatmışki zaaf ve duyarsızlığımızı

Sağolasın kardeşim bugünde bir döndük baktık nefsimize

Aklıma Mücahidler geldi,başka ülkede yaşayan fakat nerede müslümanlara bir zulüm varsa hiç çekinmeden gidip savaşanlara ne mutlu dedim

Diğergamlık,fedakarlık,dini için yaşamak ve gerektiğinde ölüme gidebilmeyi göze almak,çalışan kazanıyor rızayı hepsi bu

DÜN-BUGÜN-YARIN

Dün geçti

Ama hesabı verilecek

Bugün bitti

Ama yapılanlar eklenecek

Yarın meçhul

Onu da zaman gösterecek

Dün geçti

İyilikler kötülükler tartılacak

Bu gün bitti

Kötülük kefesi ağır basacak

Yarın meçhul

Kurtarmaya kimsenin gücü olmayacak

Dün geçti

Bu gün bitti

Yarın meçhul

Böyle böyle geçer ömür

Bir bakmışsın ki olmuşsun kömür

Bu beden ağır ağır toprakta çürür

Şimdi eli yüzünde herkes düşünür

Dün geçti

Bugün bitti

Yarın artık belli

alıntı

DÜN GECTİ

YARIN İSE MECHUL

BU GÜN GERÇEK OLAN TEK GÜN

MEVLANA

Bu gün dinim için ne hizmeti yaptım sorusunu hergün kendimize sormalıyız artık ey nefsim

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Cennet Gülüşlü Çocuk.. Gevşemeyin, üzülmeyin; eğer (gerçekten) iman etmişseniz en üstün sizlersiniz” (Al-i İmran/139) Yoksun bu sabah, güneş sensiz doğdu… Sensiz uyandı güne herkes Kopup gittin dalından, hiçbir şey demeden ve küsmüşçesine bakıyordu gözlerin Küstün biliyorum, nedensizce canını acıttılar, nedensizce seni bilmediğin, anlamadığın kan ve gözyaşından ibaret, saçma bir oyunun içine sürüklediler Ebe sendin ve sobelendin Boyunu aşan bir oyundu bu biliyorum, hem canını hem de ruhunu acıttılar, cennet gülüşlü çocuk Oyunlar acı üzerine kurulu olamamalı ve oynayanlar zalim olmamalı haklısın Yüzündeki tebessüme acımadılar, acımadılar o minicik ellerine Bakışların küsmüşçesineydi farkındayım, küsmüşçesine ve şikâyet edercesine Ürpertti bakışların bir an, yarın mahşerin kalabalığında belki de yakamıza yapışacak, “Neden bir film seyreder gibi seyrettiniz bize yapılan zulümleri” diye haykıracaksın Bizler kaçacak bir yer bulabilecek miyiz acaba? Senin imtihanın; zalimlerin yurduna ve canına saldırışı, bizim imtihanımız; zalimin, mazlum olanın canını acıtması karşısındaki halimiz ve tavrımız… Sen üzerindeki cana susamış bakışları bile bile, terk etmedin yurdunu Yurdun kutsaldı senin için biliyorum, sen canına kastedenlere rağmen vazgeçmedin kutsal bildiklerinden Dinine, vatanına dönmedin sırtını Siper oldu minicik bedenin Sen kazandın Gülüşünden belli, içtiğin şahadet şerbetiydi belki de tatlı gelen Ve hakkını er ya da geç alacağının müjdesiydi seni tebessüm ettiren Peki ya bizler kazanabildik mi, ya da kazanabilecek miyiz cennet gülüşlü çocuk? Hakkını helal edebilecek misin, biz duyarsızlara? Yoksun bu sabah Biz devam ediyoruz, kaldığımız yerden… Yokluğunda sadece bir “ah” çektik, ölümünü seyrettik televizyonlardan umarsızca Bir dakika sonra, her şey normalleşti yine dünyamızda Ölüm haberinin ardından günlerdir beklediğimiz, pür dikkat seyre daldığımız dizilerimize döndük yine Sanki sen hiç acı çekmedin, sanki sen hiç ölmedin, sanki sen hiç o masum gözlerle bakmadın Ve çekip gitmedin sanki şikâyet edercesine… Dünya, hiçbir zaman iyilerden ve masumlardan yana olmadı yazık ki Dünya kendisini isteyenlere açtı hep kucağını Belki de kendisi de fani olduğundandır Belki de Yaratanın kendisine değer vermediğini bilmesindendir Zira Nebiler Serveri, bir hadiste “Dünyanın Allah katında, sinek kanadı kadar değeri olsaydı, kâfire ondan bir yudum su içirmezdi” Diyerek, dünyanın Allah katında ki değersizliğini bildirmiştir bizlere Baki olan Allah’tır ve bakiliği seçenler sırt çevirdi dünyaya Dünya da zalimlerle bir olup “Alın size!” dercesine oyunlar geliştirip durdu, kendisini reddedenler karşısında … Ve aynı dünya, bir gün zalim olana da aynı oyunu oynayacak Sırtını çevirip “sende mi ölümlüsün, sen de çek git o zaman diyecektir” merak etme, cennet gülüşlü çocuk Basit değil bu kadar Dünyanın sonu vardır, lakin ahiretin sonu, ucu bucağı yoktur Dünyadaki ateş yakar sen söndürürsün, ahiretteki ateş yakar, sen ey zalim olan, yanar yanar yeniden dirilir durursun! Burada istemediğin ölümü, orda yaşamak istersin ama ölüm bile basmaz seni bağrına o gün Sen, yakıtı sen gibi olanların doluştuğu ateşe namzetsin Çünkü sen, inanmadın ve inananın canını yakarak, kanını akıtarak, gönlünü küstürerek, Rab’bin, hışmını çektin üzerine Dünya yanında olsa neye yarar, Rab yanında olmadıktan sonra… Zalim olmak inanmayanın işidir İnanmadın, zalimleştikçe zalimleştin Virane ettin koca şehirleri, duman altında bıraktın ocakları, kırdın geçirdin bin bir yüreği Ahına girdin mazlumun, hele ki o mazlum bir bebekti, hele ki o mazlum suçsuz bir çocuktu, hele ki o mazlum, savunmasız bir ihtiyardı Hele ki o mazlum inanandı Ve senin niyetin, inancına kıymaktı Kendine kıydın, ey zalim haberin var mı? Sen zalimsin, zalim olduğun için yüreksizsin, zalim olduğun için acımasızsın İçini yarsalar, katılaşmış ve kararmış bir kalp çıkacaktır Belki de kalp bile terk etmiş seni, farkında mısın ey zalim? Al senin olsun dünya, bil ki izinde olacaktır aldığın her ah Uykuların bölünecek, kan kırmızı göreceksin baktığın her yeri Meleksiz şehirler geçeceksin, toprağa yaklaşınca, devleşecek günahların karşında Adım adım, bir ahın, bin derdini taşıyacaksın Al senin olsun dünya ey zalim! Masum gülüşlü, cennet gülüşlü çocuk! Aynı inanca sahibiz Bizler de senin gibi Yaradan’a inananlardanız İnancından dolayı sana kıydıklarını bile bile, acını, acımız olarak görmüyoruz! Ebu Cehiller, Ebu Lehebler giderek çoğalıyor, bizler bir Hz Ömer, bir Hz Mus’ab olabilecek miyiz acaba, cennet gülüşlü çocuk? İnancımız yaşayışımıza yansıyacak mı? Dostumuzu düşmanımızı ayırabilecek miyiz? Uyanışa geçip müslümanlara oynanan oyunlara çelme takabilecek miyiz? Duyar gibiyim dediklerini cennet gülüşlü çocuk; bizler kardeşimiz olanı düşman, olmayanı dost bildikçe ve Yaradan’la bağımızı sağlamlaştırmadıkça bir Hz Ömer, bir Hz Mus’ab olmamız imkânsız Ne desen haklısın cennet gülüşlü çocuk… Zira bizler hala uykudayız Dünyanın peşinde koşturup duruyoruz, daha çok işimiz var Sen korkular yaşarken, biz yeni planlar peşindeyiz İşimiz var besbelli, dünyalık şeyler lazım bize … Ve sen ölürken, bizler dünyalık hesaplar içindeyiz hala “Ah etme bize” demeye hakkımız var mı, cennet gülüşlü çocuk? ZEYNEP YETER ÇELİK

08-02-2012	#2
Prof. Dr. Sinsi	Cennet Gülüşlü Çocuk.. Ne desen haklısın cennet gülüşlü çocuk… Zira bizler hala uykudayız Dünyanın peşinde koşturup duruyoruz, daha çok işimiz var Sen korkular yaşarken, biz yeni planlar peşindeyiz İşimiz var besbelli, dünyalık şeyler lazım bize … Ve sen ölürken, bizler dünyalık hesaplar içindeyiz hala “Ah etme bize” demeye hakkımız var mı, cennet gülüşlü çocuk? Öyle güzel anlatmışki zaaf ve duyarsızlığımızı Sağolasın kardeşim bugünde bir döndük baktık nefsimize Aklıma Mücahidler geldi,başka ülkede yaşayan fakat nerede müslümanlara bir zulüm varsa hiç çekinmeden gidip savaşanlara ne mutlu dedimDiğergamlık,fedakarlık,dini için yaşamak ve gerektiğinde ölüme gidebilmeyi göze almak,çalışan kazanıyor rızayı hepsi bu DÜN-BUGÜN-YARIN Dün geçti Ama hesabı verilecek Bugün bitti Ama yapılanlar eklenecek Yarın meçhul Onu da zaman gösterecek Dün geçti İyilikler kötülükler tartılacak Bu gün bitti Kötülük kefesi ağır basacak Yarın meçhul Kurtarmaya kimsenin gücü olmayacak Dün geçti Bu gün bitti Yarın meçhul Böyle böyle geçer ömür Bir bakmışsın ki olmuşsun kömür Bu beden ağır ağır toprakta çürür Şimdi eli yüzünde herkes düşünür Dün geçti Bugün bitti Yarın artık belli alıntı DÜN GECTİ YARIN İSE MECHUL BU GÜN GERÇEK OLAN TEK GÜN MEVLANA Bu gün dinim için ne hizmeti yaptım sorusunu hergün kendimize sormalıyız artık ey nefsim