Bir Kişinin Üslübu=O Kişi Demektir...

Bir Kişinin Üslübu=O Kişi Demektir


Bir kabın içinde ne varsa, dışına o taşar Bir odada ışık varsa, dışarıya ışık yansır Bir odada güzel koku varsa, güzel ve mis gibi bir koku yayılır Bir odada pis bir koku varsa, dışarıya o çirkin koku yayılır Gelelim insana Bir insanın içinde nur, huzur, güzellikler, iyilikler varsa, etrafına nur, huzur, güzellik ve iyilik saçar ve bu kişinin elinden, dilinden bilerek ve isteyerek bir çirkinlik sadır olmaz Öbür tarafta, bir insanın içi pislik ve çirkinlik doluysa, içi zifiri karanlık hâlde ve kafasındaki fikirler kötülüğe müsaitse, bu kişiden de herkes devamlı surette çirkinlik, bela, ahlaksızlık, pislik ve kötülük görür

Ecdadımızın bu hususta çok güzel sözleri vardır Atalarımız, kötü söz söyleyip de, küfürlü söz söyleyip de etrafını rahatsız eden, alçak ve adi insanlar için “kem söz, yani kötü söz, sahibine aittir” diyerek, bu insanlara bulaşmamışlardır Evet, bir insan, birine haksız bir şekilde ve alçakça hislerinden dolayı küfür mü etti, ne dediyse, hangi sıfat yakıştırdıysa o söz ve sıfat karşısındakinde değil kendisindedir Bu nedenle, küfürbazları, etrafına kötü söz söyleyeni iyi tanıyın ve içindeki pisliği, içindeki karanlığı görün Ve en önemlisi, bunlara bulaşmayın Zaten, bunlar kendilerine bulaşılmasını isteyen tiplerdir Bulaşılmadığı anda, müthiş bir şekilde rahatsız oluyorlar ve kendilerini yiyip bitiriyorlar Kötüler, kendilerini yiyip bitirsin İnşALLAH

Evet, bir insanın üslubu çok önemlidir Kişinin üslubu kendisini ele verir Yine Ecdadımızın tespitleriyle konuşalım Ecdadımız, “Üslubu beyan, aynıyla insan” demişlerdir Bu söz de yukarıdaki Ata Sözü gibidir Kişinin sözleri, kişinin konuşma adabı kendisini açığa çıkarır Kaba konuşan, kaba insandır Nazik konuşan nazik insandır Ağzından küfür eksik olmayan, adeta bozuk plak gibi dönüp dönüp küfreden ve küfürden başka söz bilmeyen bozuk insandır, cahil insandır ALLAH cahillerden ve kötü, adi, bozuk insanlardan bizleri ebediyen ayrı eylesin

Evet, yukarıda bu duayı ve bu seslenişimi Yüce Rabbime (cc) arz ettim Bu dünyada, iyiler ve kötüler aynı mekanda, aynı atmosfer altında yaşıyor Bu dünya ayrılma yeri değil Ancak, iyiler ve kötüler ahirette ebediyen ayrılacaklar Bu nedenle duamı bu şekilde Yüce Rabbime (cc) arz ettim Bu dünyada, kötülerle aynı yerde yaşasak da, İnşALLAH ahirette ayrılacağız onlardan


Bir şiirimde şöyle sesleniyorum


HİKMETLİ GÖZLEM

Tevhid ve şirk ayan-beyan belli,
Muvahhid ile müşrik ahirette ayrılır,
Hikmetten habersize ne demeli?
Kuzu ile kurt aynı ovada yayılır


Evet, bu dünyada kuzu ile kurt aynı ovada yayılıyor Tevhid mensupları ile şirk mensupları aynı sokakta yürüyor, aynı iklimi yaşıyor, aynı havayı soluyor Güzel ahlaklı, nur yüzlü insanla etrafına saldıran, küfürler savuranla pis insan aynı mahallede, hatta aynı apartmanda yaşıyor Bu dünya ayrılma yeri olmadığı için, bunun böyle olması gereklidir Başka türlü olsaydı, Dünyadaki imtihan sırrına aykırı olurdu Kısacası bu imtihanın bir şartı, bir gereğidir Ancak, ahirette bu şart, bu gereklilik ortadan kalkacak ve ayrılma gerçekleşecektir Bu husus, Kuran-ı Kerim’de, Yasin Suresi 59 ayette; (ALLAH şöyle der) "Ey suçlular! Ayrılın bu gün!" şeklinde açıkça beyan edilmektedir


Bu Dünyada, kötülere, küfürbazlara, adilere, alçaklara sabredeceğiz Onlarla hasbelkader aynı atmosfer altında, aynı gökyüzü çatısı altında yaşayacağız Günü gelince, o büyük gün gelince, ahirette onlardan ebediyen ayrılacağız İnşALLAH


Ayrılma yerine kadar geçen bu Dünyadaki süre zarfında da, onlarla mecburen muhatap olurken de, kendimizi üzmeyeceğiz ve onlardan gelen davranışlara karşı, onlardan gelen sözlere karşı kendimizi şöyle teselli edeceğiz: “Kötü söz sahibine aittir Kişinin üslubu eşittir o kişi demektir” diyeceğiz Ve onlara bulaşmayacağız

Ahmet Sandal