Gönül Ve Gül

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

12/03/2011 - 01:11

Vehbi Vakkasoğlu

Gitmek, gövdeye değil , gönüledir

Gittiğiniz yerde gönülsüz bir gövde bulacaksanız , varışınız da boşunadır

O zaman ,gittiğiniz yere ulaşamazsınız, sadece varmış olursunuz

Varmış olmak vuslata ermiş olmak değildir

Vuslat , gönüle varmaktır

Sevgi dolu bir gönüle ulaşmaktır

Vuslat gönül işi olduğu için , varmak da gövdeyle olmaz , gönülle başarılır

Bu sebeble , gönül varışlarının vasıtaya ve maddeye ihtiyacı olmaz

Biri kuzeyde , diğeri güneyde iken de, bir ve beraber olabilirler

Mesafeler, birliğe , buluşmaya , kavuşmaya asla engel olamaz

Bir olan gönüllerin arasına kilometreler giremez;en uzak gurbet bile ayıramaz onları, unutturamaz

Asıl mesafe , asıl uzaklık, yanı başındakini unutturanıdır

“-Dizimin dibindeki,Yemen’de; Yemen’deki de dizimin dibindedir”,der Mevlana

Göremediğin gönülden ırak olursun

Gönül görmek diye bir çaba var mı hayatımızda?

Giremediğin gönüle eremezsin

Hiç olmazsa, yanı başınızdakilerin gönüllerinde misiniz? Yanı başınızdakiler gönlünüzde mi?

Halil Rıfat Paşa , demiş ki:

“- Gidemediğin yer senin değildir

”

Bu sözü, sadece Karayolları Teşkilatı benimsemiş ve kullanmıştır

Oysa ki,bu manadan daha önemlisi,manevi yolları açan şu gerçektir:

GİREMEDİĞİN GÖNÜL SENİN DEĞİLDİR!

Gideceğimiz yerler sadece maddi , şekli olanlar değildir

Asıl manevi olanlardır

Manen gideceği yere varamayanlar , maddeten hiç varamazlar

Gideceği yeri , iç dünyasına kodlayamamış olan, hedefine asla ulaşamaz

Hatta manen gideceği yeri olmayanların , maddeten de gidecekleri yeri olmaz;hiç olmaz

En hızlı vasıtalar , en sağlam araçlar onları hiç bir yere götüremez

Çünkü manevi hedeflerini kaybedenler , maddi hedeflerini de yitirirler

Gidecekleri yer kalmaz

Onlar gitmezler, götürülürler

Hatta sadece sürüklenirler

Bu sebeple, en acınacak insanlar , araçsızlık yüzünden yolda kalanlar değil , araçları olup da gidecekleri yeri olmayanlardır

Gitmek, gövdeye değil , gönüledir

Gittiğiniz yerde gönülsüz bir gövde bulacaksanız , varışınız da boşunadır

O zaman ,gittiğiniz yere ulaşamazsınız, sadece varmış olursunuz

Varmış olmak vuslata ermiş olmak değildir

Vuslat , gönüle varmaktır

Sevgi dolu bir gönüle ulaşmaktır

Vuslat gönül işi olduğu için , varmak da gövdeyle olmaz , gönülle başarılır

Bu sebeble , gönül varışlarının vasıtaya ve maddeye ihtiyacı olmaz

Biri kuzeyde , diğeri güneyde iken de, bir ve beraber olabilirler

Mesafeler, birliğe , buluşmaya , kavuşmaya asla engel olamaz

Bir olan gönüllerin arasına kilometreler giremez;en uzak gurbet bile ayıramaz onları, unutturamaz

Asıl mesafe , asıl uzaklık, yanı başındakini unutturanıdır

“-Dizimin dibindeki,Yemen’de; Yemen’deki de dizimin dibindedir”,der Mevlana

Göremediğin gönülden ırak olursun

Gönül görmek diye bir çaba var mı hayatımızda?

Giremediğin gönüle eremezsin

Hiç olmazsa, yanı başınızdakilerin gönüllerinde misiniz? Yanı başınızdakiler gönlünüzde mi?

Aynı dili konuşanlar değil,aynı gönlü paylaşanlar anlaşırlar

Büyük bir üzüntüyle ifade edeyim ki,aynı evde yaşadığı halde, ayrı olanlar vardır

Çünkü, yakınlık manevi varlığımızla sağlanır

Gövdelerin yakınlığı ile gerçek yakınlık yakalanamaz

Kafa ve kalp uyuşması,insanı yakından daha yakın eder,hatta tekleştirir

Böylesine bir ve beraber olmuşları,hiçbir şey ayıramaz

Hiç bir mesafe aralarına giremez

Gönül ne kahve ister, ne kahvehane

Gönül sohbet ister , kahve bahane

Can Yücel bir şiirinde ,bizi birbirimizden ayıran mesafeyi şöyle açıklıyor:

En uzak mesafe ne Afrika’dır,

Ne Çin,

Ne Hindistan,

Ne seyyareler,

Ne de yıldızlar geceleri

Işıldayan…

En uzak mesafe

İki kafa arasındaki

Mesafedir,

Birbirini

Anlamayan…

…………………………………………………………………

Özellikle ,hanımların bir hususa çok dikkat etmeleri gerekir

Sevgi ve şefkat kahramanı oluşları, hanımları samimiyette ve saflıkta derinleştiriyor

Bu sebeble de kolay aldatılıyorlar , çabuk atlatılıyorlar

Mesela, Bey’i sabahleyin onu kırıp gitmiştir

Akşam elinde bir kırmızı gül ile döndüğünde, mesele halloluyor

Bu bir Avrupa kolaycılığıdır

,işi basitleştirmektir ve biraz da maddeciliktir

Bu yüzden de,Batılı psikologlar,hanımların bu saflığını kullanmayı çok tavsiye ederler

Özetle derler ki, “Karınızı kırdıysanız zararı yok;onların saf ve zayıf taraflarını kullanıp durumu düzeltebilirsiniz

Mesela kırmızı güle dayanamazlar

”

Hanımefendiler,dikkat edin , eğer eşiniz gönlünü bir gül haline getiremediyse , elindeki gülü ciddiye almayınız

Önce gönlünü gülleştirsin , sonra da eline gül alsın

Ancak o zaman, gönlünün temsilcisi olarak gül işe yarar ve anlam kazanır

Yoksa,gönlü gülleşmemiş adamın elinde gül,ne kadar da anlamsız ve iğreti durur

Ama gül,hiç bir zaman , duygusal derinliği ziyade olan hanımları kandırmaya yönelik bir fonksiyon icra etmemelidir

Bu durum güle layık görülmemelidir

Çünkü o Muhabbet-i Resulullah’ın (s

a

) temsilcisidir

“-Madem çaresi bu kadar kolay,bir dahaki sefere de, rahatlıkla kırabilirim” deme cesaretini vermemelidir

“-Bütün mesele bir gül ise,işim kolay” diye düşünüyor adam , kırmamaya dikkat etmiyor

Peki ben bunu nereden biliyorum?

Bana bunu beyler anlatıyorlar, sanki önemli bir marifetmiş gibi , hem de ballandıra ballandıra açıklıyorlar:

Hocam , “Bizde kavga uzun sürmez

Her şey bir kırmızı gülün ucundadır

Hemen sorunu çözerim” diyorlar

Her şey bir kırmızı gül kadar ucuz ve kolay olmamalı

Her şey , bin bir emekle, sevgisi bereketlendirilmiş bir gönülle halledilmelidir

Yüreğin,sevginin renkleriyle bin bir çeşit yediveren güle döndüyse , varsın elinde bir gül bulunmasın

Gül müsün kardeşim , elin gülsüz de olur

Gönlün gülleşmişse,o yeter bana

Geldiğin yer gülüyorsa

Seni gören gönül eğer

Gülistana dönüyorsa

Ne mutlu sana

(Sen gül olmuşsan,gülden sana ne?

Bırak o kalsın dalında …

Üstelik,gülleşmiş gönülün dikeni de yoktur

Ne batar,ne kanatır,

Hep cana can katar…

Hep mutluluk ve huzur sunar…

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

Gönlün gülleşmişse,o yeter bana

Geldiğin yer gülüyorsa

Seni gören gönül eğer

Gülistana dönüyorsa

Ne mutlu sana

(Sen gül olmuşsan,gülden sana ne?

Bırak o kalsın dalında …

Üstelik,gülleşmiş gönülün dikeni de yoktur

Ne batar,ne kanatır,

Hep cana can katar…

Hep mutluluk ve huzur sunar…

Ellerine sağlık kardeşim

Gönlümüzde tatlı bir gezinti yapmamıza vesile oldun

Mevlam bizleri ve sevdiklerimizi bu satırları hissettiren kullardan eylesin

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Gönül Ve Gül 12/03/2011 - 01:11 Vehbi Vakkasoğlu Gitmek, gövdeye değil , gönüledir Gittiğiniz yerde gönülsüz bir gövde bulacaksanız , varışınız da boşunadır O zaman ,gittiğiniz yere ulaşamazsınız, sadece varmış olursunuz Varmış olmak vuslata ermiş olmak değildir Vuslat , gönüle varmaktırSevgi dolu bir gönüle ulaşmaktır Vuslat gönül işi olduğu için , varmak da gövdeyle olmaz , gönülle başarılırBu sebeble , gönül varışlarının vasıtaya ve maddeye ihtiyacı olmaz Biri kuzeyde , diğeri güneyde iken de, bir ve beraber olabilirlerMesafeler, birliğe , buluşmaya , kavuşmaya asla engel olamaz Bir olan gönüllerin arasına kilometreler giremez;en uzak gurbet bile ayıramaz onları, unutturamaz Asıl mesafe , asıl uzaklık, yanı başındakini unutturanıdır “-Dizimin dibindeki,Yemen’de; Yemen’deki de dizimin dibindedir”,der Mevlana Göremediğin gönülden ırak olursun Gönül görmek diye bir çaba var mı hayatımızda? Giremediğin gönüle eremezsin Hiç olmazsa, yanı başınızdakilerin gönüllerinde misiniz? Yanı başınızdakiler gönlünüzde mi? Halil Rıfat Paşa , demiş ki: “- Gidemediğin yer senin değildir” Bu sözü, sadece Karayolları Teşkilatı benimsemiş ve kullanmıştır Oysa ki,bu manadan daha önemlisi,manevi yolları açan şu gerçektir: GİREMEDİĞİN GÖNÜL SENİN DEĞİLDİR! Gideceğimiz yerler sadece maddi , şekli olanlar değildirAsıl manevi olanlardırManen gideceği yere varamayanlar , maddeten hiç varamazlar Gideceği yeri , iç dünyasına kodlayamamış olan, hedefine asla ulaşamaz Hatta manen gideceği yeri olmayanların , maddeten de gidecekleri yeri olmaz;hiç olmaz En hızlı vasıtalar , en sağlam araçlar onları hiç bir yere götüremez Çünkü manevi hedeflerini kaybedenler , maddi hedeflerini de yitirirlerGidecekleri yer kalmazOnlar gitmezler, götürülürlerHatta sadece sürüklenirler Bu sebeple, en acınacak insanlar , araçsızlık yüzünden yolda kalanlar değil , araçları olup da gidecekleri yeri olmayanlardır Gitmek, gövdeye değil , gönüledir Gittiğiniz yerde gönülsüz bir gövde bulacaksanız , varışınız da boşunadır O zaman ,gittiğiniz yere ulaşamazsınız, sadece varmış olursunuz Varmış olmak vuslata ermiş olmak değildir Vuslat , gönüle varmaktırSevgi dolu bir gönüle ulaşmaktır Vuslat gönül işi olduğu için , varmak da gövdeyle olmaz , gönülle başarılırBu sebeble , gönül varışlarının vasıtaya ve maddeye ihtiyacı olmaz Biri kuzeyde , diğeri güneyde iken de, bir ve beraber olabilirlerMesafeler, birliğe , buluşmaya , kavuşmaya asla engel olamaz Bir olan gönüllerin arasına kilometreler giremez;en uzak gurbet bile ayıramaz onları, unutturamaz Asıl mesafe , asıl uzaklık, yanı başındakini unutturanıdır “-Dizimin dibindeki,Yemen’de; Yemen’deki de dizimin dibindedir”,der Mevlana Göremediğin gönülden ırak olursun Gönül görmek diye bir çaba var mı hayatımızda? Giremediğin gönüle eremezsin Hiç olmazsa, yanı başınızdakilerin gönüllerinde misiniz? Yanı başınızdakiler gönlünüzde mi? Aynı dili konuşanlar değil,aynı gönlü paylaşanlar anlaşırlar Büyük bir üzüntüyle ifade edeyim ki,aynı evde yaşadığı halde, ayrı olanlar vardırÇünkü, yakınlık manevi varlığımızla sağlanırGövdelerin yakınlığı ile gerçek yakınlık yakalanamazKafa ve kalp uyuşması,insanı yakından daha yakın eder,hatta tekleştirirBöylesine bir ve beraber olmuşları,hiçbir şey ayıramazHiç bir mesafe aralarına giremez Gönül ne kahve ister, ne kahvehane Gönül sohbet ister , kahve bahane Can Yücel bir şiirinde ,bizi birbirimizden ayıran mesafeyi şöyle açıklıyor: En uzak mesafe ne Afrika’dır, Ne Çin, Ne Hindistan, Ne seyyareler, Ne de yıldızlar geceleri Işıldayan… En uzak mesafe İki kafa arasındaki Mesafedir, Birbirini Anlamayan… ………………………………………………………………… Özellikle ,hanımların bir hususa çok dikkat etmeleri gerekirSevgi ve şefkat kahramanı oluşları, hanımları samimiyette ve saflıkta derinleştiriyorBu sebeble de kolay aldatılıyorlar , çabuk atlatılıyorlar Mesela, Bey’i sabahleyin onu kırıp gitmiştirAkşam elinde bir kırmızı gül ile döndüğünde, mesele halloluyorBu bir Avrupa kolaycılığıdır ,işi basitleştirmektir ve biraz da maddeciliktirBu yüzden de,Batılı psikologlar,hanımların bu saflığını kullanmayı çok tavsiye ederlerÖzetle derler ki, “Karınızı kırdıysanız zararı yok;onların saf ve zayıf taraflarını kullanıp durumu düzeltebilirsinizMesela kırmızı güle dayanamazlar” Hanımefendiler,dikkat edin , eğer eşiniz gönlünü bir gül haline getiremediyse , elindeki gülü ciddiye almayınızÖnce gönlünü gülleştirsin , sonra da eline gül alsınAncak o zaman, gönlünün temsilcisi olarak gül işe yarar ve anlam kazanırYoksa,gönlü gülleşmemiş adamın elinde gül,ne kadar da anlamsız ve iğreti durur Ama gül,hiç bir zaman , duygusal derinliği ziyade olan hanımları kandırmaya yönelik bir fonksiyon icra etmemelidirBu durum güle layık görülmemelidirÇünkü o Muhabbet-i Resulullah’ın (sa) temsilcisidir “-Madem çaresi bu kadar kolay,bir dahaki sefere de, rahatlıkla kırabilirim” deme cesaretini vermemelidir “-Bütün mesele bir gül ise,işim kolay” diye düşünüyor adam , kırmamaya dikkat etmiyor Peki ben bunu nereden biliyorum? Bana bunu beyler anlatıyorlar, sanki önemli bir marifetmiş gibi , hem de ballandıra ballandıra açıklıyorlar: Hocam , “Bizde kavga uzun sürmezHer şey bir kırmızı gülün ucundadırHemen sorunu çözerim” diyorlar Her şey bir kırmızı gül kadar ucuz ve kolay olmamalıHer şey , bin bir emekle, sevgisi bereketlendirilmiş bir gönülle halledilmelidir Yüreğin,sevginin renkleriyle bin bir çeşit yediveren güle döndüyse , varsın elinde bir gül bulunmasın Gül müsün kardeşim , elin gülsüz de olur Gönlün gülleşmişse,o yeter bana Geldiğin yer gülüyorsa Seni gören gönül eğer Gülistana dönüyorsa Ne mutlu sana (Sen gül olmuşsan,gülden sana ne? Bırak o kalsın dalında … Üstelik,gülleşmiş gönülün dikeni de yoktur Ne batar,ne kanatır, Hep cana can katar… Hep mutluluk ve huzur sunar…

08-02-2012	#2
Prof. Dr. Sinsi	Gönül Ve Gül Gönlün gülleşmişse,o yeter bana Geldiğin yer gülüyorsa Seni gören gönül eğer Gülistana dönüyorsa Ne mutlu sana (Sen gül olmuşsan,gülden sana ne? Bırak o kalsın dalında … Üstelik,gülleşmiş gönülün dikeni de yoktur Ne batar,ne kanatır, Hep cana can katar… Hep mutluluk ve huzur sunar… Ellerine sağlık kardeşim Gönlümüzde tatlı bir gezinti yapmamıza vesile oldun Mevlam bizleri ve sevdiklerimizi bu satırları hissettiren kullardan eylesin